18 سباهئے سرا، سپاهیگانی نیاما شۆر و وَلوَلهے مان کپت که بارێن، پِتْرُسا چے بوت؟
پِتْرُسا گۆن دستئے اِشارها بێتئوار کرتنت و هال داتنت که هُداوندا آ، چه جێلا چۆن آزات کرتگ. گۆن آیان گوَشتی: ”آکوب و اے دگه براتان چه اے هالا سهیگ بکنێت.“ رَندا چه اۆدا در آتک و دگه جاگهێا شت.
هیرودیسا شۆهاز کناێنت، بله وهدے پِتْرُس دستا نکپت، چه سپاهیگان جُست و پُرس کنگا رَند، آیانی کُشگئے هُکمی دات. گڑا هیرودیسا یَهودیَه یله دات و کئیسَریَها شت و همۆدا مَنت.
جێلئے نِگهپان، چه وابا پَچ لَرزت و آگه بوت، دیستی که بَندیجاهئے سجّهێن دروازگ پَچ اَنت، گُمانی کرت که کئیدی تتکگ و شتگ‌اَنت. نون په وت‌کُشیا زَهمی کَشّت.
هما وهدا اِپێسُسئے شهرا ”اے راهئے“ بارئوا مزنێن شۆرشے چست بوت.
