کاسِدانی کار 12:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا
17 پِتْرُسا گۆن دستئے اِشارها بێتئوار کرتنت و هال داتنت که هُداوندا آ، چه جێلا چۆن آزات کرتگ. گۆن آیان گوَشتی: ”آکوب و اے دگه براتان چه اے هالا سهیگ بکنێت.“ رَندا چه اۆدا در آتک و دگه جاگهێا شت.
اے هما دارتراش نه‌اِنت که مَریمئے بَچّ و آکوب، یوشا، یَهودا و شَمونئے برات اِنت؟ آییئے گهار هم همِدا مئے شهرا جَهمنند نه‌اَنت؟“ گڑا آیان بد آتک و ایسّااِش نمَنِّت.
چه بَندیجاها در آیگا رَند، پولُس و سیلاس لیدیَهئے لۆگا شتنت و گۆن باوَرمندان گِند و نندِش کرت، دِلبڈّی‌اِش داتنت که وتی ایمانئے سرا مُهر و کاهِم بۆشتنت و پدا چه پیلیپیئے شهرا در کپت و شتنت.
گپّ اِش اِنت که چه آکوبئے نێمگا لهتێن مردمئے آیگا پێسر، کێپایا گۆن درکئومێن باورمندان وراکَ وارت، بله وهدے اے مردم آتکنت، آییا وتا چه درکئومان دور داشت و آیانی نزّیکّا نئیاتک، چێا که چه سُنّت کنگئے مَنّۆکان تُرستی.
آکوب و کێپا و یوهَنّا که کلیسائے مِنُک زانگَ بوتنت، وهدے سرپد بوتنت که منا رهمتئے اے سئوگات رستگ، وتی راستێن دستِش منی و بارنابائے نێمگا په همکاریا شهارت که ما درکئومانی کرّا برئوێن و آ، سُنّت کرتگێنانی کرّا برئونت.
