په رومئے هما سجّهێن مردمان که هُدایا دۆست اَنت و گْوانک جنَگ بوتگ‌اَنت که پاک و پَلگار ببنت. چه مئے هُداێن پت و هُداوندێن ایسّا مَسیها په شما رهمت و اێمنی سر بات.
او براتان! هَکّێن گپّ اِش اِنت که ما باید اِنت مُدام په شما هُدائے شُگرا بگرێن، چێا که شمئے ایمان رۆچ په رۆچ رُدان اِنت و په یکدومیا شمئے سجّهێنانی مِهر هم گێش بئیان اِنت.
