16 هما که یکّ و تهنا نمیران اِنت و آییئے دَرگاه اَنچێن رُژنے که کسّ اۆدا رَستَ نکنت و کسّا ندیستگ و دیستی هم نکنت. آییئے شرَپ و اِزّت و زۆر و واک تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.
ایسّایا گوَشت: ”او پیلیپُس! اینچُک وهد اِنت که من گۆن شما گۆن آن و تئو اَنگت منا نزانئے؟ هرکَسا که منا دیستگ، منی پتی هم دیستگ. گڑا تئو چۆنَ گوَشئے که پتا مارا پێش بدار؟
بله اگن رُژناییا رئوگا اێن، هما پئیما که آ رُژناییا اِنت، گڑا وت‌مان‌وتا همدل و همسِتک اێن و آییئے چُکّ ایسّائے هۆن مارا چه سجّهێن گناه و مئیاران پاک و پَلگارَ کنت.
