15 وتا پهرێزێت که چه شما کَسے هۆنی، دُزّ، رَدکار و پلێنڈ بئیگئے سئوَبا سکّی و سۆریانی تها مکپیت.
اگن دُزّێا لۆگے جت و همے وهدا گِرَگ بوت و همینکَس لَٹّ و کُٹّ کنگ بوت که مُرت، آییا هۆن‌بَها نێست.
بَهتاور اێت شما که په منیگی مردم شمارا دُژمانَ دئینت و آزارَ رسێننت، شمئے پُشتا درۆگَ بندنت و بدَ گوَشنت.
وتی سجّهێن وَسا بکنێت که په هامۆشی زند بگوازێنێت و دگرئے کارا کار مدارێت. وت کار و رۆزگار بکنێت، اَنچۆ که ما شمارا هُکم داتگ.
نون ما اِشکُتگ که شمئے نیاما لهتێن هست که تَمبَل و جاندُزّێن زندے گوازێنگا اَنت. وت هچّ کارا نه‌اَنت، بله هرکَسئے کارا کار اِنتِش.
اِشیا ابێد تَمبَلی و جاندُزّی آدتَ کننت و لۆگ په لۆگَ رئونت. تهنا جاندُزَّ نبنت، هبر هم برنت و کارنت، هرکَسی کارا کارَ دارنت و اَنچێن هبرَ کننت که باید مکننت.
په همِشیا سکّی و سۆریَ سگّان، تنتنا چۆ ردکارا زمزیلان بَستگ آن. بله هُدائے هبر زمزیلان نبَستگ.
اگن په شمئے نێکێن کاران شمارا آزار برسیت، اَنگت هم شما بَهتاور اێت. چه آیانی پادتراپان متُرسێت و پرێشان مبێت.
پمێشکا، اگن هُدائے رزا ببیت که سکّی بسگّێت، گڑا بدێن کارانی سکّیئے سگّگئے بدلا، نێکێن کارانی سکّیا بسگّێت.
