27 Petru d́ò kòd́ò̆, “Tè b́è jè ńò!” Kî b́ĕnu lò scî̆phè̆ ôhtagè.
Jezŭ d́òge cè, “Jò d́ò̆sa nè adî̄ahma, dèsè̆kî scî̆phè̆ ôhta khŏdèhè hnî̆ńò nu, Ńò gò̄ sòthô̆bô̄hnèb́ikò̆ Jè thŏpla.”
Jezŭ d́ògè cè, “Jò d́ò nè adî̄ahma, khŏdèhè dèsè̆kî scî̆phè̆ ô gīpla hnî̆ńò nu, na gā jab́ikò̆ Jè thŏpla.”
Petru jab́idè kî cò d́ò, “Ńò d́ò danè̄? Ji di thîhè̆kô nè ńò. Na thaè d́ò danè̄?” Mèhwă d́ō, zè hèhtakô khaglè̄do, b́ĕnu scî̆phè̆ ôhtagè.
Jezŭ d́òge cè, “Petru, Jò d́ò̆sa nè, khô̆dèhèjo dukhlŭkî scî̆phè̆ ôhta hnî̆ńò nu, ńò gò̄ sòthô̆bô̄hnèb́i jè, htè ni dî thîhè̆ jè ńò nu thŏpla,” Cò d́ò̆sa lōwa do.
Petru jab́i kî cò d́ò, “Amihmu! Jî dî thîhè̆ Cè ńò,” Cò d́ògè do.
Jezŭ d́òscĭge Cè, “Ni ki ilaphlòḿĭ na tha ji nikhĭ ā? Jò d́ò̆sa nè adî̄ahma, dukhlŭkî scî̆phè̆ ôhta hnî̆ńò nu, na gā jab́ikò̆ Jè thŏpla htè nî dî thîhè̆ Jè ńò nu.