21 Kî ab́èkja Israè̆lpho tòcò, Izaĭah d́ò, “Gŏ ani ja tad́ăhta ju cukhò d́ŏ bija adò sòkhĕńe dè ńò kî ahtad́ĕd́òdè tòcò ò nu.”
kî dèbajalage ane, kî dèkhòwè adèb́ahlô̆ awîakè̆ nu kè̄ b́è d́ò̆htôib́è d́ŏ Zi mi abu d́ŏ htĭge lŏcăcè ò nu, gohta d́ŏ Jerŭsalèm u bu nu.
Cè tòcò mèd́îd́ă wè klè cab́ô̆htè wò kò d́ò̆htôlanibò̄ bwèthŭkupho tòcò dèhlô̆htage Awîakè̆ Ńò nu. Dè ajo ḿî zè mè pĕhtazòhtagè dèkhòwè lŏcăcè htè zè mènènògè nu. Kî khŏnujo Kib́ĭcè adèthadohta ledohtî htŏ cè tòcò htŏ.
Kî alewe dagla d́òwe d́ò̆; “Lo ajo ḿî bija htè̆thukŭ, kî ladēlahlô b́è dèmè̆ nu.” Cè tòcò htè̆thukŭ ladēbla d́ŏ cu tu b́u B́ĭcè alēahwè ńò akhoacè̆ nu; anu ḿî d́ŏ Kib́ĭcè adèb́ètha abu nu.