13 Ḿî cè nu, cò d́òge lōwa aklè̆ dèbwè gōjo, ‘Athò, jè dè mè dèkèḿè dimĭ ńò. No to ŏlăkôgè jè nè hlè̆ hô̆ dagjā lò ńò ā?
Phî nè è̆ ab́èkja nè kî gebò̄. Ja thaè i jăthô bija agudulă ajo dèbwè acab́ô̆ nè nu lò.
Za laglahwă dèmèpho tòcò dini hô̆ dagjā d́ō, za hna legè lōwa d́ŏ co thobiscige bu nu.
Kîd́ò̆ cò d́ògè lōwa, ‘Athò, ńò dò thò dèphîcu pwè̆ ascid́ŏ ńò, ne lenī pwè̆bu cadè̄?’ Ḿî cò òzògè.
Jezŭ d́òge cè, “Athò, mèbò̄ nè dèmè htè nè mèb́è nè dèdole b́ĕjo anikhĭ nu.” B́ĕnu bija tòcò hlò̆wè̄gè Jezŭ alò, zò phò kî cŏglogè lōwa.
Barasă thĭ nu thĭ gī cirraphame za Kib́ĭcè cadè̄? “Ńò b́ò ma jè gōjo nè?” gobo tò d́ò za ab́ògobo dèbwè do ńò.
