អេសេគាល INTRO1 - ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធកែសម្រួល ២០១៦ពាក្យលំនាំ លោកអេសេគាលជាសង្ឃមួយរូប បំពេញមុខងារក្នុងព្រះវិហារនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ លោកស្ថិតនៅក្នុងចំណោមប្រជាជនដែលត្រូវកងទ័ពរបស់ព្រះបាទនេប៊ូក្នេសាកៀរយកទៅជាឈ្លើយសឹក នៅគ្រាដែលស្តេចនេះវាយយកបានក្រុងយេរូសាឡិមជាលើកទីមួយនៅឆ្នាំ ៥៩៧ មុនគ្រីស្ទសករាជ។ ប្រមាណបួនឆ្នាំកន្លងមកទៀត ព្រះបានត្រាស់ហៅលោកឲ្យធ្វើជាហោរា ដើម្បីនាំព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គទៅថ្លែងប្រាប់ប្រជាជន គឺទាំងអ្នកដែលជាប់ជាឈ្លើយនៅស្រុកបាប៊ីឡូន ទាំងអ្នកដែលនៅសល់ក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ ក្រោយពេលក្រុងយេរូសាឡិមរលំ នៅឆ្នាំ ៥៨៧ មុន គ.ស. លោកប្រកាសអំពីការសម្រាលទុក្ខ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ យើងអាចបែងចែកកណ្ឌគម្ពីរអេសេគាលជាបួនផ្នែកសំខាន់ៗ៖ ១. ព្រះបន្ទូលស្តីប្រដៅជនជាតិអ៊ីស្រាអែល មុនពេលស្រុករលំជាលើកទីពីរ (ជំពូក ១-២៤)។ ២. ព្រះបន្ទូលស្តីអំពីការវិនិច្ឆ័យទោសប្រជាជាតិនានាដែលបានបោកបញ្ឆោត និងជិះជាន់សង្កត់សង្កិនជនជាតិអ៊ីស្រាអែល (ជំពូក ២៥-៣២)។ ៣. ព្រះបន្ទូលដែលព្រះថ្លែង ក្រោយពេលអ៊ីស្រាអែលបែកស្រុក មានខ្លឹមសារជាពាក្យលើកទឹកចិត្តប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ (ជំពូក ៣៣-៣៩)។ ៤. និមិត្តហេតុអស្ចារ្យអំពីព្រះវិហារថ្មី (ជំពូក ៤០-៤៨)។ ហោរាអេសេគាលប្រើនិមិត្តអស្ចារ្យជាច្រើនដែលលោកបានឃើញ ដើម្បីបញ្ជាក់សេចក្ដីដែលលោកប្រកាស។ ក្នុងឋានៈលោកជាសង្ឃ សេចក្ដីដែលលោកប្រកាស សង្កត់យ៉ាងខ្លាំងទៅលើព្រះវិហារ ប៉ុន្តែ លោកក៏អះអាងថា ព្រះមិនត្រឹមតែគង់ក្នុងទីសក្ការៈនៅក្រុងយេរូសាឡិមប៉ុណ្ណោះទេ ព្រះអង្គក៏គង់នៅជាមួយប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គដែលជាប់ជាឈ្លើយនៅស្រុកបាប៊ីឡូនដែរ (សូមអាន ១១.១៦)។ លោកប្រកាសហៅប្រជាជនគ្រប់រូបឲ្យប្រែចិត្តដោយសង្កត់ថា មនុស្សម្នាក់ៗមានភារកិច្ចទទួលខុសត្រូវលើអំពើដែលខ្លួនប្រព្រឹត្ត (ជំពូក ១៨) គឺមិនមែនសហគមន៍ទេដែលទទួលខុសត្រូវ។ តាមរយៈនិមិត្តហេតុ អំពីឆ្អឹងរបស់មនុស្សមកផ្គុំគ្នាសាជាថ្មី ហើយមានជីវិតរស់ឡើងវិញ (ជំពូក ៣៧) លោកប្រកាសថា ព្រះនឹងស្តារស្ថានភាពប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ ហើយនាំគេវិលត្រឡប់ទៅស្រុករបស់ពួកគេវិញ (១១.១៤-២០, ៣៦.១-៣៨)។ |
© 2016 United Bible Societies
Bible Society in Cambodia