Biblia Todo Logo
ព្រះគម្ពីរតាមអ៊ីនធឺណិត
- ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម -

អែសរ៉ា 8 - អាល់គីតាប


បញ្ជី​រាយ​នាម​អស់​អ្នក​ដែល​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ជា​មួយ​លោក​អែសរ៉ា

1 «នេះ​ជា​បញ្ជី​រាយ​នាម​មេ​ក្រុម​គ្រួសារ ដែល​វិល​ត្រឡប់​ពី​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូន​មក​ជា​មួយ​ខ្ញុំ ក្នុង​រជ្ជ‌កាល​ស្តេច​អើថា‌ស៊ើកសេស:

2 ក្នុង​អំបូរ​ភីនេ‌ហាស​មាន​លោក​គើ‌សុន។ ក្នុង​អំបូរ​អ៊ីថា‌ម៉ារ​មាន​លោក​ដានី‌យ៉ែល។ ក្នុង​អំបូរ​ទត​មាន​លោក​ហាធូស។

3 ក្នុង​អំបូរ​សេកា‌នា និង​អំបូរ​ប៉ារ៉ូស មាន​លោក​សាកា‌រីយ៉ា ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ១៥០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

4 ក្នុង​អំបូរ​ផាហាត់-‌ម៉ូអាប់ មាន​លោក​អេលី‌យ៉ូណៃ ជា​កូន​របស់​លោក​សេរ៉ា‌ហ៊ា ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ២០០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

5 ក្នុង​អំបូរ​សាទូ​មាន​លោក​សេកា‌នា ជា​កូន​របស់​លោក​យ៉ាហា‌សៀល ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ៣០០ នាក់ នៅ​ជា​មួយ​លោក។

6 ក្នុង​អំបូរ​អេឌីន​មាន​លោក​អេបេដ ជា​កូន​របស់​លោក​យ៉ូណា‌ថាន ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ៥០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

7 ក្នុង​អំបូរ​អេឡាំ​មាន​លោក​យេសា‌យ៉ា ជា​កូន​របស់​លោក​អថា‌លា ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ៧០​នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

8 ក្នុង​អំបូរ​សេផា‌ធា​មាន​លោក​សេបា‌ឌា ជា​កូន​របស់​លោក​មីកែល ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ៨០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

9 ក្នុង​អំបូរ​យ៉ូអាប់​មាន​លោក​អូបា‌ឌា ជា​កូន​របស់​លោក​យេហ៊ី‌អែល ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ២១៨​នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

10 ក្នុង​អំបូរ​បានី​មាន​លោក​សឡូ‌មីត ជា​កូន​របស់​យ៉ូ‌សិភា ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ១៦០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

11 ក្នុង​អំបូរ​បេបៃ​មាន​លោក​សាកា‌រីយ៉ា ជា​កូន​របស់​លោក​បេបៃ ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស​២៨​នាក់ នៅ​ជា​មួយ​លោក។

12 ក្នុង​អំបូរ​អាស‌កាដ​មាន​លោក​យ៉ូហាណាន ជា​កូន​របស់​លោក​ហាកា‌ថាន ហើយ​មាន​មនុស្ស ១១០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក។

13 ក្នុង​អំបូរ​អដូ‌នីកាំ​មាន​លោក​អេលី‌ផាលេត លោក​យីអែល និង​លោក​សេម៉ាយ៉ា​ដែល​ក្មេង​ជាង​គេ ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ៦០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ។

14 ក្នុង​អំបូរ​ប៊ីក‌វ៉ាយ​មាន​លោក​អ៊ូថាយ និង​លោក​សាប៊ូឌ ហើយ​មាន​មនុស្ស​ប្រុស ៧០ នាក់​នៅ​ជា​មួយ​លោក»។


ការ​រៀបចំ​ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម

15 «ខ្ញុំ​បាន​ប្រមូល​បណ្ដា‌ជន​ទាំង​នោះ នៅ​ជិត​ព្រែក​ដែល​ហូរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ស្រុក​អាហា‌វ៉ា ហើយ​យើង​បោះ​ជំរំ​នៅ​ទី​នោះ​អស់​រយៈ​ពេល​បី​ថ្ងៃ។ ខ្ញុំ​សង្កេត​ឃើញ​ថា មាន​តែ​ប្រជា‌ជន និង​ក្រុម​អ៊ីមុាំ គឺ​ពុំ​ឃើញ​មាន​ក្រុម​លេវី​ទេ។

16 ដូច្នេះ ខ្ញុំ​បាន​ចាត់​អស់​លោក​ដែល​ជា​មេ​ដឹក​នាំ គឺ​មាន​លោក អេលា‌ស៊ើរ លោក​អើរាល លោក​សេម៉ាយ៉ា លោក​អែល‌ណាថាន លោក​យ៉ា‌រីប លោក​អែល‌ណាថាន លោក​ណាថាន លោក​សាកា‌រីយ៉ា និង​លោក​មស៊ូ‌ឡាម ព្រម​ទាំង​លោក​យ៉ូយ៉ា‌រីប និង​លោក​អែល‌ណាថាន អ្នក​បង្រៀន​វិន័យ

17 ខ្ញុំ​បាន​បង្គាប់​លោក​ទាំង​នោះ​ឲ្យ​ទៅ​ជួប​លោក​អ៊ីដោ ដែល​ជា​មេ​ដឹក​នាំ​នៅ​តំបន់​កា‌សិភា។ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ប្រាប់​ពួក​គេ​អំពី​របៀប​ដែល​ត្រូវ​និយាយ​ជា​មួយ​លោក​អ៊ីដោ និង​បង​ប្អូន​លោក ជា​ក្រុម​អ្នក​បម្រើ​ម៉ាស្ជិទ​ដែល​រស់​នៅ​តំបន់​កា‌សិភា ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​នាំ​មនុស្ស​មក​បម្រើ​ការ‌ងារ​ក្នុង​ដំណាក់​នៃ​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​របស់​យើង។

18 ដោយ​អុលឡោះ​ដ៏​សប្បុរស​បាន​ផ្តល់​អំណាច​ឲ្យ​យើង ពួក​គេ​នាំ​លោក​សេរេ‌ប៊ីយ៉ា​មក​ឲ្យ​ពួក​យើង។ គាត់​ជា​បុរស​ម្នាក់​ដែល​មាន​សុភ‌និច្ឆ័យ ជា​ពូជ‌ពង្ស​របស់​លោក​ម៉ាស‌លី ដែល​ត្រូវ​ជា​កូន​របស់​លោក​លេវី ជា​កូន​របស់​លោក​អ៊ីស្រ‌អែល។ គាត់​នាំ​កូន​ប្រុស និង​បង​ប្អូន​របស់​គាត់​មក​ជា​មួយ​ដែរ ដែល​មាន​ចំនួន ១៨​នាក់។

19 បន្ទាប់​មក មាន​លោក​ហាសាប‌យ៉ា និង​លោក​យេសា‌យ៉ា​ពី​អំបូរ​ម៉្រារី ព្រម​ទាំង​បង​ប្អូន និង​កូនៗ​របស់​ពួក​គេ ដែល​មាន​ចំនួន ២០ នាក់។

20 បន្ទាប់​មក​ទៀត មាន​ក្រុម​បម្រើ​ម៉ាស្ជិទ​ចំនួន ២២០​នាក់ ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ក្នុង​បញ្ជី។ ពួក​គេ​ជា​កូន​ចៅ​របស់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្តេច​ទត និង​មេ​ដឹក​នាំ តែង‌តាំង​ឲ្យ​ជួយ​ធ្វើ​ការ​ក្រុម​លេវី។

21 នៅ​ក្បែរ​ព្រែក​អាហា‌វ៉ា​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ប្រកាស​ឲ្យ​ធ្វើ​ពិធី​តម​អាហារ ដើម្បី​ដាក់​ខ្លួន​នៅ​ចំពោះ​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​យើង សូម​ទ្រង់​ប្រោស​ប្រទាន​ឲ្យ​យើង និង​កូន​ចៅ​របស់​យើង ធ្វើ​ដំណើរ​ប្រកប​ដោយ​សុខ‌សាន្ត ហើយ​ឲ្យ​ទ្រព្យ‌សម្បត្តិ​របស់​យើង​បាន​គង់‌វង្ស​ផង។

22 ខ្ញុំ​នឹក​ខ្មាស​មិន​ហ៊ាន​សូម​ស្តេច​ប្រទាន​កង‌ទ័ព​សេះ សម្រាប់​ការពារ​ពួក​យើង នៅ​តាម​ផ្លូវ ក្រែង​លោ​មាន​ខ្មាំង​មក​យាយី​នោះ​ឡើយ ដ្បិត​ពួក​យើង​បាន​សូម​ស្តេច​ថា អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​យើង​សំដែង​អំណាច និង​ចិត្ត​សប្បុរស​ការពារ​អស់​អ្នក​ដែល​ស្វែង​រក​ទ្រង់ តែ​ទ្រង់​ខឹង​ដាក់​ទោស​អស់​អ្នក​ដែល​បោះ​បង់​ចោល​ទ្រង់។

23 ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ពួក​យើង​តម​អាហារ និង​អង្វរ​រក​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​យើង ហើយ​ទ្រង់​ស្តាប់​ពួក​យើង។

24 បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ញែក​អ៊ីមុាំ​ដប់‌ពីរ​នាក់​ពី​ចំណោម​មេ​ដឹក​នាំ​របស់​ក្រុម​អ៊ីមុាំ គឺ​មាន​លោក​សេរេ‌ប៊ីយ៉ា និង​លោក​ហាសាប‌យ៉ា ព្រម​ទាំង​បង​ប្អូន​របស់​ពួក​គាត់​ដប់​នាក់​ទៀត។

25 ខ្ញុំ​បាន​ថ្លឹង​ប្រាក់ មាស និង​វត្ថុ​ផ្សេងៗ មួយ​ចំណែក​ជូន​អស់​លោក​ទាំង​នោះ គឺ​ចំណែក​ញែក​ចេញ​ពី​របស់​ស្តេច ទី​ប្រឹក្សា មន្ត្រី​របស់​ស្ដេច និង​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រ‌អែល នៅ​ក្នុង​ស្រុក​បាន​ជូន​សម្រាប់​ដំណាក់​របស់​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​យើង។

26 ខ្ញុំ​បាន​ប្រគល់​ប្រាក់​ជូន​អ្នក​ទាំង​នោះ​ចំនួន​ម្ភៃ​តោន វត្ថុ​ធ្វើ​អំពី​ប្រាក់​ចំនួន​បី​តោន មាស​បី​តោន

27 ពែង​មាស​ចំនួន​ម្ភៃ ដែល​មាន​តម្លៃ​ជា​មាស​មួយ​ពាន់​តម្លឹង ព្រម​ទាំង​ផើង​ពីរ​ធ្វើ​ពី​លង្ហិន​ដ៏​រលើប ដែល​មាន​តម្លៃ​ដូច​មាស​ដែរ។

28 បន្ទាប់​មក ខ្ញុំ​ពោល​ទៅ​កាន់​អ៊ីមុាំ​ទាំង​នោះ​ថា: “អស់​លោក​បាន​ញែក​ខ្លួន​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ​ជូនអុលឡោះ‌តាអាឡា រីឯ​វត្ថុ​ទាំង​នេះ​ក៏​បរិសុទ្ធ​ដែរ។ ប្រាក់ និង​មាស​នេះ​សុទ្ធ‌សឹង​ជា​ជំនូន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត ដែល​គេ​ជូន​ចំពោះអុលឡោះ‌តាអាឡា ជា​ម្ចាស់​របស់​បុព្វបុរស​នៃ​អស់​លោក។

29 សូម​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ថែ‌រក្សា​វត្ថុ​ទាំង​នេះ រហូត​ដល់​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម។ នៅ​ទី​នោះ អស់​លោក​ត្រូវ​ថ្លឹង​វត្ថុ​ទាំង​នេះ នៅ​ចំពោះ​មុខ​មេ​ដឹក​នាំ​ក្រុម​អ៊ីមុាំ និង​ក្រុម​លេវី ព្រម​ទាំង​មេ​ដឹក​នាំ​ក្រុម​គ្រួសារ​នៃ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រ‌អែល នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​នៃ​ដំណាក់​របស់អុលឡោះ‌តាអាឡា”។

30 ក្រុម​អ៊ីមុាំ និង​ក្រុម​លេវី ទទួល​យក​មាស ប្រាក់ និង​វត្ថុ​ទាំង​អស់​ដែល​គេ​បាន​ថ្លឹង ដើម្បី​នាំ​ទៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម ដាក់​ក្នុង​ដំណាក់​នៃ​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​របស់​យើង»។


ការ​មក​ដល់​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម

31 «នៅ​ថ្ងៃ​ទី​ដប់‌ពីរ ក្នុង​ខែ​ទី​មួយ ពួក​យើង​បាន​ចាក​ចេញ​ពី​ព្រែក​អាហា‌វ៉ា ឆ្ពោះ​ទៅ​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម។ នៅ​តាម​ផ្លូវ អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​យើង​បាន​គ្រប់‌គ្រង​ការពារ​យើង មិន​ឲ្យ​មាន​ខ្មាំង​សត្រូវ​មក​យាយី ឬ​ត្រូវ​ចោរ​ប្លន់​ឡើយ។

32 ពេល​ទៅ​ដល់​ក្រុង​យេរូ‌សាឡឹម យើង​នាំ​គ្នា​សម្រាក​ចំនួន​បី​ថ្ងៃ។

33 នៅ​ថ្ងៃ​ទី​បួន យើង​បាន​ថ្លឹង​ប្រាក់ មាស និង​វត្ថុ​ទាំង​អស់ នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​យើង រួច​ប្រគល់​ជូន​អ៊ីមុាំ​ម្រេ‌ម៉ូត ជា​កូន​លោក​អ៊ូរី‌យ៉ា។ នៅ​ជា​មួយ​គាត់ មាន​លោក​អេ‌ឡា‌សារ ជា​កូន​របស់​លោក​ភីនេ‌ហាស ព្រម​ទាំង​មាន​លោក​យ៉ូសា‌បាដ ជា​កូន​របស់​លោក​យេសួរ និង​លោក​ណូអា‌ឌា ជា​កូន​របស់​លោក​ប៊ីនុយ ដែល​ជា​ក្រុម​លេវី។

34 គេ​បាន​រាប់​ចំនួន និង​ថ្លឹង​វត្ថុ​ទាំង​នោះ ព្រម​ទាំង​កត់‌ត្រា​ទម្ងន់​សរុប ទុក​ជា​លាយ‌លក្ខណ៍​អក្សរ​ផង។

35 អស់​អ្នក​ដែល​គេ​កៀរ​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ ហើយ​វិល​ត្រឡប់​មក​វិញ​នោះ នាំ​គ្នា​ធ្វើ​គូរបាន​ដុត​ជូន​អុលឡោះ​ជា​ម្ចាស់​នៃ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រ‌អែល គឺ​គោ​១២​ក្បាល សម្រាប់​ប្រជា‌ជន​អ៊ីស្រ‌អែល​ទាំង​មូល ចៀម​ឈ្មោល ៩៦​ក្បាល កូន​ចៀម ៧៧​ក្បាល និង​ពពែ​ឈ្មោល ២០ ក្បាល ជា​ជំនូន​រំដោះ​បាប។ ពួក​គេ​ដុត​សត្វ​ទាំង​នោះ​ជា​គូរបាន​ដុត​ជូនអុលឡោះ‌តាអាឡា។

36 បន្ទាប់​មក គេ​បាន​ប្រគល់​រាជ​ក្រឹត្យ​ជូន​អស់​លោក​ឧបរាជ និង​ទេសា‌ភិបាល តំបន់​ប៉ែក​ខាង​លិច​ទន្លេ​អឺប្រាត។ អស់​លោក​ទាំង​នោះ​បាន​ជួយ​គាំទ្រ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រ‌អែល និង​ដំណាក់​របស់​អុលឡោះ»។

© 2014 United Bible Societies, UK.

United Bible Societies
តាម​ពួក​យើង:



ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម