សុភាសិត 26 - ព្រះគម្ពីរខ្មែរសាកល1 ដូចដែលព្រិលនៅរដូវក្ដៅ ឬភ្លៀងនៅរដូវច្រូតកាត់ជាយ៉ាងណា កិត្តិយសក៏មិនសមនឹងមនុស្សល្ងង់យ៉ាងនោះដែរ។ 2 ដូចដែលចាបហើររេរា ឬត្រចៀកកាំហើរទៅមកយ៉ាងណា បណ្ដាសាឥតហេតុផលក៏មិនកើតឡើងយ៉ាងនោះដែរ។ 3 ខ្សែតីសម្រាប់សេះ បង្ហៀរសម្រាប់លា ហើយរំពាត់សម្រាប់ខ្នងរបស់មនុស្សល្ងង់។ 4 កុំឆ្លើយនឹងមនុស្សល្ងង់តាមសេចក្ដីល្ងង់របស់គេឡើយ ក្រែងលោអ្នកបានដូចគេដែរ។ 5 ចូរឆ្លើយនឹងមនុស្សល្ងង់តាមសេចក្ដីល្ងង់របស់គេចុះ ដើម្បីកុំឲ្យគេមានប្រាជ្ញាក្នុងភ្នែកខ្លួនឯង។ 6 អ្នកដែលផ្ញើសារតាមដៃរបស់មនុស្សល្ងង់ គឺដូចជាកាត់ជើងខ្លួនចោល ហើយផឹកសេចក្ដីឃោរឃៅ។ 7 ដូចដែលជើងរបស់មនុស្សខ្វិនសំយុងចុះរណែងរណោងយ៉ាងណា សុភាសិតនៅក្នុងមាត់របស់មនុស្សល្ងង់ក៏ជាយ៉ាងនោះដែរ។ 8 ដូចដែលចងដុំថ្មនឹងខ្សែដង្ហក់យ៉ាងណា ផ្ដល់កិត្តិយសឲ្យមនុស្សល្ងង់ក៏យ៉ាងនោះដែរ។ 9 ដូចដែលដើមបន្លាធ្លាក់ទៅក្នុងដៃរបស់មនុស្សប្រមឹកយ៉ាងណា សុភាសិតនៅក្នុងមាត់របស់មនុស្សល្ងង់ក៏ជាយ៉ាងនោះដែរ។ 10 ដូចដែលខ្មាន់ធ្នូបាញ់មនុស្សទាំងអស់យ៉ាងណា អ្នកដែលជួលមនុស្សល្ងង់ ឬជួលអ្នកដែលដើរកាត់ក៏ជាយ៉ាងនោះដែរ។ 11 ដូចដែលឆ្កែត្រឡប់ទៅរកកម្អួតរបស់វាវិញយ៉ាងណា មនុស្សល្ងង់ដែលធ្វើតាមសេចក្ដីល្ងង់របស់ខ្លួនម្ដងហើយម្ដងទៀតក៏ជាយ៉ាងនោះដែរ។ 12 តើអ្នកបានឃើញមនុស្សដែលមានប្រាជ្ញាក្នុងភ្នែកខ្លួនឯងទេ? មានសង្ឃឹមចំពោះមនុស្សល្ងង់ជាងអ្នកនោះទៅទៀត។ 13 មនុស្សខ្ជិលច្រអូសពោលថា៖ “មានសិង្ហកំណាចនៅតាមផ្លូវ! មានតោនៅកណ្ដាលផ្សារ!”។ 14 ដូចដែលទ្វារងាកវិលនៅលើត្រចៀកទ្វារយ៉ាងណា មនុស្សខ្ជិលច្រអូសក៏ងាកវិលនៅលើគ្រែរបស់ខ្លួនយ៉ាងនោះដែរ។ 15 មនុស្សខ្ជិលច្រអូសលូកដៃរបស់ខ្លួនទៅក្នុងចាន ក៏ខ្ជិលនឹងយកដៃមកដាក់ក្នុងមាត់របស់ខ្លួនវិញ។ 16 ក្នុងភ្នែកខ្លួនឯង មនុស្សខ្ជិលច្រអូសមានប្រាជ្ញា ជាងមនុស្សប្រាំពីរនាក់ដែលចេះឆ្លើយដោយការយល់ដឹង។ 17 ដូចដែលអ្នកដែលចាប់ត្រចៀកឆ្កែជាយ៉ាងណា អ្នកដើរកាត់ដែលជ្រៀតជ្រែកទៅក្នុងជម្លោះដែលមិនមែនជារបស់ខ្លួន ក៏ជាយ៉ាងនោះដែរ។ 18 ដូចដែលមនុស្សឆ្កួតដែលបោះកន្ទុយអុស ព្រួញ និងសេចក្ដីស្លាប់ជាយ៉ាងណា 19 មនុស្សដែលបោកបញ្ឆោតអ្នកជិតខាងរបស់ខ្លួន ហើយនិយាយថា៖ “តើខ្ញុំមិនមែនលេងសើចឬ?” ក៏ជាយ៉ាងនោះដែរ។ 20 នៅពេលអស់អុស ភ្លើងក៏រលត់ នៅពេលអស់ពួកនិយាយអេចអូច ទំនាស់ក៏ឈប់។ 21 ដូចដែលធ្យូងនៅលើរងើក និងអុសនៅលើភ្លើងជាយ៉ាងណា មនុស្សឌុកដាន់ដែលបញ្ឆេះជម្លោះក៏ជាយ៉ាងនោះដែរ។ 22 ពាក្យសម្ដីរបស់អ្នកនិយាយអេចអូច ប្រៀបដូចជាអាហារដ៏ឆ្ងាញ់ដែលចុះទៅដល់ផ្នែកខាងក្នុងនៃរូបកាយ។ 23 បបូរមាត់ភ្លើង និងចិត្តអាក្រក់ ប្រៀបដូចជាអាចម៍ប្រាក់ស្រោបលើភាជនៈដី។ 24 មនុស្សដែលស្អប់គេ បន្លំខ្លួនដោយបបូរមាត់ ហើយទុកសេចក្ដីបោកបញ្ឆោតនៅក្នុងចិត្តខ្លួន; 25 ទោះបីជាគាត់និយាយសម្ដីទន់ភ្លន់ក៏ដោយ ក៏កុំជឿគាត់ឡើយ ដ្បិតមានសេចក្ដីគួរឲ្យស្អប់ខ្ពើមប្រាំពីរយ៉ាងនៅក្នុងចិត្តគាត់។ 26 ថ្វីត្បិតតែគាត់លាក់បាំងសម្អប់ដោយការបញ្ឆោតក៏ដោយ ប៉ុន្តែការអាក្រក់របស់គាត់នឹងត្រូវបានលាតត្រដាងនៅមុខអង្គប្រជុំ។ 27 អ្នកដែលជីករណ្ដៅ អ្នកនោះនឹងធ្លាក់ទៅក្នុងរណ្ដៅនោះ ហើយអ្នកដែលប្រមៀលថ្ម ថ្មនោះនឹងត្រឡប់មកលើអ្នកនោះវិញ; 28 អណ្ដាតភូតភរស្អប់អ្នកដែលវាសង្កត់សង្កិន ហើយមាត់រលូនបង្កើតការហិនវិនាស៕ |