เศคาริยา 4:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย7 “ภูเขาที่ยิ่งใหญ่เอ๋ย เจ้ามีอะไรดี? ต่อหน้าเศรุบบาเบลเจ้าจะราบเป็นหน้ากลอง แล้วเขาจะนำศิลามุมเอกมาสถาปนาในพระวิหารท่ามกลางเสียงโห่ร้องว่า ‘ขอพระเจ้าทรงอวยพรพระวิหาร! ขอพระเจ้าทรงอวยพรพระวิหาร!’ ” この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน7 โอ ภูเขาใหญ่ เจ้าเป็นอะไรเล่า? ต่อหน้าเศรุบบาเบล เจ้าจะเป็นที่ราบ และเขาจะนำศิลาก้อนที่อยู่ยอดมาท่ามกลางการโห่ร้องว่า “งามจริง งามจริง” ’ この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV7 โอ ภูเขาใหญ่ เจ้าเป็นอะไรเล่า ต่อหน้าเศรุบบาเบลเจ้าจะเป็นที่ราบ และท่านจะนำศิลาก้อนที่อยู่ยอดออกมาท่ามกลางการโห่ร้องว่า ‘งามจริงพระวิหาร งามจริง’” この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย7 เจ้าภูเขาที่ยิ่งใหญ่ เจ้าคืออะไร ต่อหน้าเศรุบบาเบล เจ้าจะกลายเป็นพื้นราบ ท่านจะวางหินบนยอดสูงสุดของวิหาร และผู้คนจะร้องว่า ‘สวยมาก วิหารนี้ ช่างสวยจริงๆ’” この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19407 เฮ้ยภูเขาใหญ่ตรงหน้าซะรุบาเบล, มันเป็นอะไร, จงราบเตียนเถิด, ท่านจงนำเอาหินยอดนั้นออกมา, ด้วยคำโห่ร้องว่า, พระคุณๆ มีแก่ท่าน. この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)7 โอ ภูเขาอันยิ่งใหญ่ เจ้าเป็นใคร เจ้าจะกลายเป็นพื้นดินราบที่ตรงหน้าเศรุบบาเบล แล้วเขาจะวางศิลามุมเอกในขณะที่มีเสียงโห่ร้องว่า ‘พระคุณ พระคุณแด่ศิลา’” この章を参照 |
คือเสียงรื่นเริงยินดี เสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาว เสียงบรรดาผู้นำเครื่องบูชาขอบพระคุณมายังพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า “ ‘ “ขอบพระคุณพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประเสริฐ ความรักของพระองค์ดำรงนิรันดร์” เพราะเราจะคืนความเจริญรุ่งเรืองแก่กรุงนี้เหมือนแต่ก่อน’ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น