Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




หน​ังสือโรม 4:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

4 เมื่อคนคนหนึ่งทำงาน ค่าจ้างของเขาย่อมไม่ถือว่าเป็นของขวัญ แต่เป็นสิ่งที่เขาพึงได้รับ

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

4 ส่วนคนที่ทำงานก็ไม่ถือว่าค่าจ้างที่ได้นั้นเป็นบำเหน็จ แต่ถือว่าเป็นค่าแรงของงานที่ได้ทำ

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

4 ดังนั้นคนที่อาศัยการกระทำก็​ไม่​ถือว่าบำเหน็จที่​ได้​นั้นเป็นเพราะพระคุ​ณ แต่​ถือว่า บำเหน็​จน​ั้นเป็นค่าแรงของงานที่​ได้​ทำ

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

4 ดู​อย่าง​คน​ที่​ทำงาน​สิ ค่าแรง​ของ​เขา​ไม่​ได้​นับ​ว่า​เป็น​ของขวัญ​จาก​นาย​จ้าง แต่​เป็น​สิ่ง​ที่​เขา​สมควร​จะ​ได้รับ​อยู่​แล้ว

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

4 ฝ่าย​คน​ที่​ทำ​การ​นั้น​ก็​ไม่​ถือ​ว่า​บำเหน็จ​ที่​ได้​นั้น​เป็น​บุญคุณ, แต่​ถือ​ว่า​บำเหน็จ​นั้น​เป็น​ค่าจ้าง​สม​กับ​การ​ที่​ได้​ทำ.

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

4 เวลา​คน​ปฏิบัติ​งาน ค่าจ้าง​ที่​ได้​รับ ไม่​นับ​ว่า​เป็น​ของ​ขวัญ แต่​เป็น​ค่าแรง

この章を参照 コピー




หน​ังสือโรม 4:4
5 相互参照  

และถ้าทรงเลือกโดยพระคุณย่อมไม่ใช่โดยการประพฤติอีกต่อไป เพราะถ้าโดยการประพฤติ พระคุณจะไม่ใช่พระคุณอีกต่อไป


ทำไมจึงไม่ได้? ก็เพราะพวกเขาไม่ได้ขวนขวายหาด้วยความเชื่อ แต่ทำราวกับว่าจะได้มาโดยการประพฤติ พวกเขาสะดุด “ก้อนหินที่ทำให้สะดุด”


“ใครเล่าเคยถวายสิ่งใดให้พระเจ้า ที่พระเจ้าจะต้องชดใช้เขา?”


และโดยพระคุณของพระเจ้า พระองค์ทรงนับว่าพวกเขาเป็นผู้ชอบธรรมโดยไม่คิดมูลค่า ด้วยการที่พระเยซูคริสต์ทรงไถ่พวกเขา


私たちに従ってください:

広告


広告