วิวรณ์ 18:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย7 มันฟุ้งเฟ้อบำรุงบำเรอตัวเองเท่าใด จงให้ทุกข์โศกความทรมานแก่มันเท่านั้น มันลำพองใจว่า ‘ข้านั่งบัลลังก์เป็นราชินี ข้าไม่ใช่หญิงม่าย ข้าจะไม่มีวันทุกข์โศก’ この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน7 นครนั้นให้เกียรติตัวเองและอยู่อย่างฟุ่มเฟือยมากเพียงไร ก็จงมอบความทรมานและความโศกเศร้าแก่นครนั้นมากเพียงนั้น เพราะนครนั้นรำพึงในใจว่า ‘เรานั่งอยู่ในตำแหน่งราชินี เราไม่ใช่หญิงม่าย และเราจะไม่ประสบความโศกเศร้าเลย’ この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV7 นครนั้นได้เย่อหยิ่งจองหองและมีชีวิตอย่างหรูหรามากเท่าใด ก็จงให้นครนั้นได้รับการทรมานและความระทมทุกข์มากเท่านั้น เพราะว่านครนั้นทะนงใจว่า ‘เราดำรงอยู่ในตำแหน่งราชินี ไม่ใช่หญิงม่าย เราจะไม่ประสบความระทมทุกข์เลย’ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย7 เธอให้เกียรติยศและความฟุ้งเฟ้อกับตัวเองแค่ไหน ก็ให้ความทุกข์ทรมานและความเศร้าโศกกับเธอเท่านั้น เพราะเธอคิดในใจว่า ‘ฉันนั่งอยู่บนบัลลังก์เป็นราชินี ฉันไม่ใช่แม่ม่าย ฉันจะไม่มีวันโศกเศร้า’ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19407 เมืองบาบูโลนนั้นได้อวดหยิ่งจองหองและได้เลี้ยงชีวิตด้วยการสุรุ่ยสุร่ายมากเท่าใด, จงให้เมืองนั้นมีการทรมานและความทุกข์มากเท่านั้น เพราะว่าเมืองนั้นทะนงใจว่า. ‘เราดำรงอยู่ในตำแหน่งเป็นมเหษี, และไม่ใช่หญิงม่าย, และจะไม่ประสพความทุกข์อีกเลย.’ この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)7 จงให้ความทรมานและความระทมทุกข์แก่นาง มากเท่ากับความยิ่งใหญ่และความใคร่ฝ่ายกิเลสที่นางบำเรอตนเอง นางโอ้อวดในใจว่า ‘เรานั่งอย่างเช่นราชินี เราไม่ใช่แม่ม่าย และเราจะไม่มีวันระทมทุกข์’ この章を参照 |
วิวรณ์ 18:7
16 相互参照
広告