วิวรณ์ 18:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹³ สินค้าอื่นๆ คืออบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ร่างกายและวิญญาณมนุษย์

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹³ อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งอย่างดี ข้าวสาลี โค แกะ ม้า รถม้า ทาส และเชลยศึก

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹³ อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมัน ยอดแป้ง ข้าวสาลี สัตว์​ต่างๆ แกะ ม้า รถรบ และทาส และชีวิตมนุษย์

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹³ อบเชย เครื่องเทศ เครื่อง​หอม มดยอบ กำยาน เหล้า​องุ่น น้ำมัน​มะกอก แป้ง​ละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ทาส และ​เชลย

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹³ และ​อบเชย, เครื่องเทศ, เครื่อง​หอม, กำยาน, เหล้า​องุ่น, น้ำมัน, แป้ง​ละเอียด, ข้าว​สาลี, โค, แกะ, ม้า, รถ, และ​ร่างกาย​และ​ชีวิต​ของ​คน.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹³ อบเชย เครื่อง​เทศ เครื่อง​หอม มดยอบ กำยาน เหล้า​องุ่น น้ำมัน​มะกอก แป้ง​สาลี​ชั้น​เยี่ยม ข้าว​สาลี โค แกะ ม้า รถ​ม้า ทาส และ​ชีวิต​มนุษย์

วิวรณ์ 18:13 相互参照

ยะเอศเคล 27:13

“ ‘ชาวกรีก ชาวทูบัล และชาวเมเชคค้าขายกับเจ้า เขาเอาทาสและเครื่องทองสัมฤทธิ์มาแลกกับผลิตผลของเจ้า

อา​โม​ส 2:6

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เนื่องจากอิสราเอลทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่าสามสี่ครั้ง เราจึงไม่หายโกรธ เขาขายผู้ชอบธรรมแลกกับเงิน และขายคนขัดสนแลกกับรองเท้าคู่เดียว

2เปโตร 2:3

ด้วยความโลภผู้สอนผิดเหล่านี้จะแต่งเรื่องขึ้นมาเพื่อตักตวงผลประโยชน์จากท่าน คำตัดสินโทษคนเหล่านี้แขวนอยู่เหนือหัวของเขามาเนิ่นนานแล้ว ความพินาศกำลังจะมาถึงเขาแล้ว

เนหะมีย์ 5:8

ข้าพเจ้าพูดกับพวกเขาว่า “เราต้องทำทุกวิถีทางเพื่อไถ่พี่น้องชาวยิวของเราที่ถูกขายให้คนต่างชาติกลับคืนมาให้ได้ แต่นี่พวกท่านกลับขายพี่น้องของตัวเองเพียงเพื่อให้พวกเขาถูกขายกลับมาให้พวกเรา!” คนเหล่านั้นก็นิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก

อิสยาห์ 50:1

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “หนังสือหย่าของแม่เจ้าที่เราใช้ไล่นางไป อยู่ที่ไหน? หรือเราขายเจ้าไป ให้เจ้าหนี้คนไหน? ที่แท้เจ้าถูกขายไปเพราะบาปของเจ้า แม่ของเจ้าถูกไล่ออกไปเพราะการล่วงละเมิดของเจ้า

พระบัญญัติ 24:7

ผู้ใดลักพาตัวพี่น้องชาวอิสราเอลและปฏิบัติต่อเขาเยี่ยงทาสหรือขายเขาไป ผู้ลักพาตัวจะต้องตาย ท่านต้องขจัดความชั่วร้ายออกไปจากหมู่พวกท่าน

เอ็ก​โซ​โด 21:16

“ผู้ใดลักพาตัวผู้อื่นไปขายเป็นทาสหรือยังกักตัวไว้กับตนขณะที่ถูกจับได้จะต้องมีโทษถึงตาย

1ทิโมธี 1:10

คนสำส่อนและคนรักร่วมเพศ เพื่อคนค้าทาสกับคนโกหก และคนให้การเท็จ และเพื่อสิ่งอื่นๆ อีกสารพัดที่ขัดกับคำสอนอันมีหลัก

อา​โม​ส 8:6

เจ้าซื้อคนยากไร้ด้วยเงิน แลกคนขัดสนด้วยรองเท้าคู่เดียว และขายข้าวสาลีปนข้าวเลว

อา​โม​ส 6:6

เจ้าดื่มเหล้าองุ่นเต็มชาม และใช้เครื่องชโลมกายชั้นดี แต่เจ้าไม่ทุกข์โศกในความย่อยยับของโยเซฟ

เพลงซาโลมอน 5:5

ดิฉันลุกขึ้นเพื่อเปิดประตูรับที่รักของดิฉัน ขณะถอดดาลประตู มือของดิฉันชุ่มด้วยหยดน้ำหอม นิ้วของดิฉันอบอวลด้วยกลิ่นมดยอบ

สุภาษิต 7:17

ประพรมด้วยมดยอบ กฤษณาและอบเชย

2พงศาวดาร 9:9

จากนั้นพระนางถวายทองคำหนักประมาณ 4 ตัน เครื่องเทศมากมาย และอัญมณีล้ำค่าแด่โซโลมอน ไม่เคยมีเครื่องเทศเหมือนที่ราชินีแห่งเชบาถวายแด่กษัตริย์โซโลมอนมาก่อนเลย

1พงศ์กษัตริย์ 10:25

ปีแล้วปีเล่า ทุกคนที่มาจะนำเครื่องบรรณาการมาถวายได้แก่ เครื่องเงินเครื่องทอง เสื้อผ้าอาภรณ์ อาวุธ เครื่องเทศ ม้า และล่อ

1พงศ์กษัตริย์ 10:15

ยังไม่รวมภาษีอากรจากพ่อค้าวาณิชและเครื่องบรรณาการจากบรรดากษัตริย์อาระเบีย และเหล่าผู้ปกครองของดินแดนนั้น

1พงศ์กษัตริย์ 10:10

จากนั้นพระนางถวายเครื่องบรรณาการแด่กษัตริย์เป็นทองคำหนักประมาณ 4 ตัน เครื่องเทศมากมายและอัญมณีล้ำค่า ไม่เคยมีใครนำเครื่องเทศมาถวายมากเท่ากับที่ราชินีแห่งเชบาทรงนำมาถวายแด่กษัตริย์โซโลมอนอีกเลย

พระบัญญัติ 28:68

องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงส่งท่านลงเรือกลับไปอียิปต์ซึ่งข้าพเจ้าได้เตือนไม่ให้ท่านกลับไปที่นั่นอีก ท่านจะเสนอขายตัวเองเป็นทาสชายหญิงให้แก่ศัตรูของท่านที่นั่นแต่จะไม่มีใครซื้อ

เพลงซาโลมอน 1:3

น้ำหอมของคุณช่างหอมรัญจวน ชื่อเสียงของคุณก็หอมฟุ้ง ไม่แปลกเลยที่สาวๆ รุมรักคุณ!

1พงศาวดาร 5:21

พวกเขายึดฝูงสัตว์มาจากชาวฮาการ์ มีอูฐ 50,000 ตัว แกะ 250,000 ตัว ลา 2,000 ตัว และเชลย 100,000 คน

เพลงซาโลมอน 3:6

ใครหนอรีบรุดมาจากทะเลทราย? ประหนึ่งลำหมอกควัน อบอวลด้วยกลิ่นหอมของมดยอบและกำยาน ที่ปรุงจากเครื่องหอมของพ่อค้า

วิวรณ์ 18:14

“เขาทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘ผลที่เจ้าใฝ่หาได้พ้นมือเจ้าไปแล้ว ทรัพย์สมบัติและความหรูหราทั้งปวงของเจ้าได้สูญสิ้นไปแล้ว มันไม่มีวันฟื้นตัวขึ้นมาอีกแล้ว’

วิวรณ์ 18:15

บรรดาพ่อค้าที่ร่ำรวยจากการขายสินค้าให้นครนั้นจะยืนอยู่ห่างๆ เพราะกลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมัน พวกเขาจะร่ำไห้ไว้อาลัย