Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




อาฤธโม 11:20 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

20 แต่พวกเจ้าจะมีเนื้อกินหนึ่งเดือนเต็ม จนล้นออกมาทางจมูกจนเจ้าเอือม เพราะพวกเจ้าปฏิเสธ องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้อยู่ท่ามกลางพวกเจ้า และคร่ำครวญต่อพระองค์ว่า “ทำไมพวกเราต้องจากอียิปต์มา?” ’ ”

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

20 แต่หนึ่งเดือนเต็มๆ จนเนื้อล้นมาทางรูจมูกของพวกท่าน จนท่านเอือมระอา เพราะท่านทั้งหลายได้ทอดทิ้งพระยาห์เวห์ผู้ประทับท่ามกลางพวกท่าน และร้องไห้เฉพาะพระพักตร์พระองค์กล่าวว่า “ทำไมเราจึงออกมาจากอียิปต์?” ’ ”

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

20 แต่​หน​ึ่งเดือนเต็ม จนเนื้อจะล้นออกมาทางรู​จม​ูกของท่าน จนท่านเอื​อม เพราะท่านได้ทอดทิ้งพระเยโฮวาห์​ผู้​อยู่​ท่ามกลางท่านทั้งหลาย และได้​ร้องไห้​ต่อพระองค์​กล่าวว่า “ไฉนเราจึงได้ออกมาจากอียิปต์”’”

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

20 แต่​ท่าน​จะ​ได้​กิน​ตลอด​ทั้งเดือน จน​มัน​ทะลัก​ออก​มา​ทาง​จมูก ท่าน​จะ​กิน​จน​ขยะแขยง​ไป​เลย มัน​จะ​เป็น​อย่างนี้ เพราะ​ท่าน​ปฏิเสธ​พระยาห์เวห์​ที่​อยู่​ท่ามกลาง​ท่าน และ​มา​ร้อง​คร่ำครวญ​ต่อหน้า​พระองค์​ว่า “ทำไม​เรา​ถึง​ต้อง​ออก​มา​จาก​อียิปต์​กัน”’”

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

20 แต่​จะ​ได้​กิน​ครบ​เดือน​หนึ่ง​จน​เนื้อ​นั้น​ไหล​ออก​จมูก, จน​เป็น​ที่​เบื่อ​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลาย, เพราะว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​ประมาท​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซึ่ง​อยู่​ท่ามกลาง​ท่าน​ทั้ง​หลาย แล​ร้องไห้​ต่อ​พระองค์​ว่า, เหตุ​ไฉน​เรา​ได้​ออก​จาก​แผ่น​ดิน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต​เล่า?”

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

20 แต่​นาน​ถึง 1 เดือน​เต็ม​จน​ท่าน​เหม็น​เบื่อ​เอือม​ระอา เพราะ​ท่าน​ไม่​เชื่อ​ฟัง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​อยู่​ท่าม​กลาง​พวก​ท่าน และ​พวก​ท่าน​ยัง​มา​ร้อง​คร่ำครวญ​ต่อหน้า​พระ​องค์​ว่า “ทำไม​พวก​เรา​จึง​ได้​ออกมา​จาก​อียิปต์”’”

この章を参照 コピー




อาฤธโม 11:20
21 相互参照  

พระองค์จึงประทานตามที่พวกเขาเรียกร้อง แต่ทรงส่งโรคระบาดมาเหนือพวกเขา


พากันบ่นว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมท่านถึงได้พาเราออกจากอียิปต์มาตายในถิ่นกันดารนี้? ไม่มีขนมปัง! ไม่มีน้ำ! เราเกลียดมานาที่แสนจะน่าเบื่อ!”


แต่บัดนี้ท่านทอดทิ้งพระเจ้าของท่าน ผู้ทรงช่วยท่านจากภัยพิบัติและความทุกข์ยากทั้งปวง และพวกท่านกล่าวว่า ‘ขอให้ตั้งกษัตริย์ปกครองเรา’ ฉะนั้นจงแสดงตัวต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทีละเผ่าทีละตระกูล”


ฉะนั้นคนที่ละเลยคำสอนนี้ไม่ได้ปฏิเสธมนุษย์ แต่ปฏิเสธพระเจ้าผู้ประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์แก่ท่านทั้งหลาย


“ ‘ดูเถิด เจ้าพวกคนชอบเยาะเย้ย จงฉงนสนเท่ห์และพินาศไป เพราะเรากำลังจะทำบางสิ่งในสมัยของเจ้า ซึ่งถึงแม้มีใครบอกเจ้า เจ้าก็จะไม่มีวันเชื่อ’”


“ลูกย่อมให้เกียรติพ่อ บ่าวย่อมให้เกียรตินาย หากเราเป็นพ่อ ไหนล่ะเกียรติที่เราควรจะได้รับ? หากเราเป็นนาย ไหนล่ะความเคารพที่เราควรจะได้รับ?” พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น “ปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย พวกเจ้านี่แหละเหยียดหยามนามของเรา “พวกเจ้าถามเราว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายเหยียดหยามพระนามของพระองค์อย่างไร?’


คนที่อิ่มแล้วเหยียบย่ำน้ำผึ้งจากรวง ส่วนผู้ที่หิวโหย ทุกสิ่งที่ขมก็มีรสหวาน


ฉะนั้นบัดนี้ดาบจะไม่พรากไปจากวงศ์วานของเจ้า เพราะเจ้าลบหลู่ดูหมิ่นเหยียดหยามเราโดยแย่งชิงภรรยาของอุรียาห์ชาวฮิตไทต์มาเป็นของเจ้า’


“ฉะนั้นเรา พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลประกาศว่า ‘เราสัญญาไว้ว่าพงศ์พันธุ์ของเจ้าและของบิดาของเจ้าจะรับใช้อยู่ต่อหน้าเราตลอดไป’ แต่บัดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ‘ให้การนั้นห่างไกลจากเรา! เราจะให้เกียรติคนที่ให้เกียรติเรา และเราจะเหยียดหยามคนที่ดูหมิ่นเรา


โยชูวากล่าวกับประชากรทั้งปวงว่า “ดูเถิด! หินก้อนนี้จะเป็นพยานผูกมัดเรา หินก้อนนี้ได้ยินทุกคำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเรา ฉะนั้นมันจะเป็นพยานผูกมัดท่าน หากท่านไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของท่าน”


เย็นวันนั้นนกคุ่มบินมาตกเต็มค่าย และในเวลาเช้าตรู่บริเวณรอบค่ายมีน้ำค้างชุ่ม


โมเสสกล่าวอีกว่า “ท่านจะรู้ว่าพระองค์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าเมื่อพระองค์ประทานเนื้อให้ในเวลาเย็นและประทานอาหารทั้งหมดที่ท่านต้องการในเวลาเช้า เพราะพระองค์ทรงได้ยินท่านบ่นว่าพระองค์แล้ว เราเป็นใครเล่า? ท่านไม่ได้ต่อว่าเรา แต่บ่นว่าองค์พระผู้เป็นเจ้า”


ไม่ใช่เพียงวันสองวัน ห้าวัน สิบวันหรือยี่สิบวัน


แต่โมเสสกราบทูลว่า “ข้าพระองค์มีพลเดินเท้าถึงหกแสนคนยืนอยู่ที่นี่ แล้วพระองค์ยังตรัสว่า ‘เราจะให้เนื้อพวกเขากินตลอดหนึ่งเดือนเต็ม!’


ชนอิสราเอลกล่าวกับเขาทั้งสองว่า “เราน่าจะตายด้วยน้ำมือขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งแต่อยู่ที่อียิปต์แล้ว! ตอนที่เราอยู่ที่นั่น เรานั่งล้อมวงหม้อเนื้อและกินอาหารทุกอย่างที่เราต้องการ แต่ท่านพาเราออกมาอดตายกันหมดในถิ่นกันดาร”


ข้าพระองค์จะไปหาเนื้อจากที่ไหนมาให้คนทั้งหมดนี้? พวกเขาคร่ำครวญกับข้าพระองค์ว่า ‘ให้พวกเราได้กินเนื้อเถิด!’


ทำไมองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงพาเรามายังดินแดนนี้ เพียงเพื่อให้ตายด้วยคมดาบ? ลูกเมียของเราจะต้องตกเป็นเชลย เราออกจากที่นี่กลับไปอียิปต์ไม่ดีกว่าหรือ?”


แล้วเขาพูดต่อๆ กันว่า “พวกเราควรจะเลือกผู้นำสักคนและกลับไปอียิปต์กัน”


ที่ท่านพาเราออกมาจากดินแดนอันอุดมด้วยน้ำนมและน้ำผึ้ง เพื่อมาฆ่าในถิ่นกันดารนี้ยังไม่พอหรือ? และบัดนี้ยังอยากเป็นเจ้าเป็นนายเหนือพวกเราอีกหรือ?


เหตุใดท่านจึงนำชุมชนขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาตายในถิ่นกันดารนี้ รวมทั้งฝูงสัตว์เลี้ยงของเราด้วย?


私たちに従ってください:

広告


広告