เนหะมีย์ 2:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย3 แต่ก็ทูลว่า “ขอจงทรงพระเจริญ! ข้าพระบาทอดเศร้าหมองไม่ได้ เนื่องจากเมืองที่ฝังศพบรรพบุรุษของข้าพระบาทตกอยู่ในสภาพปรักหักพัง ประตูเมืองก็ถูกเผาวอดวาย” この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน3 ข้าพเจ้าทูลพระราชาว่า “ขอพระราชาทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ทำไมหน้าของข้าพระบาทจะไม่โศกเศร้าเล่า ในเมื่อเมืองอันเป็นสถานที่ฝังศพของบรรพบุรุษของข้าพระบาทร้างเปล่าอยู่ และบรรดาประตูเมืองก็ถูกไฟทำลายเสีย” この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV3 ข้าพเจ้าทูลกษัตริย์ว่า “ขอกษัตริย์ทรงพระเจริญเป็นนิตย์เถิด ไฉนสีหน้าของข้าพระองค์จะไม่เศร้าหมองเล่าในเมื่อเมืองสถานที่ฝังศพของบรรพบุรุษของข้าพระองค์ร้างเปล่าอยู่ และประตูเมืองก็ถูกไฟทำลายเสีย” この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย3 ผมพูดกับกษัตริย์ว่า “ขอให้กษัตริย์มีอายุยืนยาวตลอดไป จะไม่ให้ข้าพเจ้าเศร้าโศกได้ยังไงครับท่าน ในเมื่อเมืองซึ่งเป็นที่ฝังศพของบรรพบุรุษของข้าพเจ้า ถูกทิ้งเป็นซากปรักหักพังอยู่ และประตูเมืองต่างๆของมันก็ถูกไฟเผาจนวอดวาย” この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19403 ข้าพเจ้าจึงได้กราบทูลตอบว่า, ขอให้กษัตริย์ทรงมีพระชนมายุเจริญยืนนานเถิด: แต่เห็นว่าสมควรที่ข้าพเจ้าจะมีหน้าโศกเศร้า, เมื่อเมืองอันเป็นที่สถานสำหรับฝังศพแห่งเชื้อวงศ์บิดาของข้าพเจ้านั้นเป็นเมืองร้าง, และประตูทั้งปวงนั้นไฟก็ไหม้เสียหมดแล้ว? この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)3 ข้าพเจ้าตอบกษัตริย์ว่า “ขอให้กษัตริย์มีชีวิตยิ่งยืนนานเถิด หน้าข้าพเจ้าจะไม่เศร้าได้อย่างไร ในเมื่อเมืองซึ่งเป็นที่ฝังศพของบรรพบุรุษของข้าพเจ้า เหลือแต่ซากปรักหักพัง และประตูเมืองก็ถูกไฟไหม้เสียหาย” この章を参照 |
เนหะมีย์ 2:3
21 相互参照
広告