Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




เพลงคร่ำครวญ 2:11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

11 นัยน์ตาของข้าพเจ้าหมองช้ำเพราะการร้องไห้ ข้าพเจ้าทุกข์ระทมอยู่ภายใน ดวงใจของข้าพเจ้าแหลกสลาย เพราะพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกทำลาย เพราะลูกเล็กเด็กแดงเป็นลม อยู่ตามถนนหนทางในเมือง

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

11 ดวงตาข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้ จิตข้าพเจ้าก็วุ่นวาย ใจข้าพเจ้าก็ระทม เพราะความพินาศแห่งประชาชนของข้าพเจ้า และเพราะเด็กเล็กและเด็กอ่อนเป็นลมสลบ อยู่ตามลานเมือง ל (ลาเมค)

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

11 นัยน์​ตาของข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้ จิ​ตวิญญาณของข้าพเจ้าก็​ระทม เพราะความพินาศของธิดาแห่งชนชาติของข้าพเจ้า ตับของข้าพเจ้าเทออกบนพื้นดิน และเพราะเหล่าเด็กเล็กและเด็กที่ยั​งด​ูดนมนั้นเป็นลมสลบอยู่ตามถนนในกรุง

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

11 ตา​ของผม​มี​น้ำตา​คลอเบ้า ท้องไส้​ผม​ปั่นป่วน​ไปหมดแล้ว ตับ​ผม​ทะลัก​ลง​สู่​ดิน​แล้ว เพราะ​คน​ของผม​ถูก​ทำลาย ลูกเล็ก​เด็กแดง​ก็​เป็นลม​ล้มพับ​ไป​บน​ถนน​ในเมือง

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

11 นัยน์ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ทรุดโทรม​เพราะ​หลั่ง​น้ำตา, จิตต์ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ระบม​บอบช้ำ​แทบ​อาเจียน​เป็น​โลหิต​ตกลง​ดิน, เพราะ​ความ​พินาศ​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ข้าพ​เจ้า, และ​เพราะ​เหล่า​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ที่​ยัง​ดูด​นม​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​ลม​สลบ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง​ใน​กรุง.

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

11 ตา​ของ​ข้าพเจ้า​พร่าพราย​จาก​การ​ร้องไห้ จิต​วิญญาณ​ของ​ข้าพเจ้า​ว้าวุ่น ข้าพเจ้า​ใจ​แทบ​ขาด​ด้วย​ความ​เศร้า ก็​เพราะ​ธิดา​แห่ง​ชน​ชาติ​ของ​ข้าพเจ้า​ถูก​สังหาร ทารก​และ​เด็ก​หมด​เรี่ยวแรง อยู่​ใน​ที่​สาธารณะ

この章を参照 コピー




เพลงคร่ำครวญ 2:11
26 相互参照  

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรเถิด ว่าข้าพระองค์ทุกข์ยากมากเพียงไร! จิตใจร้อนรุ่ม ดวงใจสับสนวุ่นวายอยู่ภายใน เพราะข้าพระองค์ได้กบฏอย่างที่สุด นอกบ้านมีแต่คมดาบคร่าชีวิตลูกหลาน ในบ้านมีแต่ความตาย


“ด้วยเหตุนี้ ข้าพเจ้าจึงร่ำไห้ น้ำตาหลั่งริน ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ คอยปลอบโยน ไม่มีใครช่วยกู้ดวงวิญญาณของข้าพเจ้า ลูกๆ ของข้าพเจ้าสิ้นเนื้อประดาตัว เพราะศัตรูชนะเขา”


นักธนูของพระองค์รุมล้อมข้า พระองค์ทรงทะลวงไตข้าอย่างไม่ปรานี น้ำดีของข้าเรี่ยราดอยู่ที่พื้น


โอย ทุกข์เหลือเกิน ทรมานเหลือเกิน! ข้าพเจ้าทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด โอย หัวใจของข้าพเจ้าร้าวราน! หัวใจของข้าพเจ้าสะทกสะท้านอยู่ภายใน ข้าพเจ้าไม่อาจสงบนิ่ง เพราะข้าพเจ้าได้ยินเสียงแตร ได้ยินเสียงโห่ร้องคะนองศึก


ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ปล่อยข้าพเจ้า ร้องไห้อยู่คนเดียวเถอะ อย่าพยายามปลอบข้าพเจ้าเลย ปล่อยให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาเพราะหายนะของพี่น้องร่วมชาติ”


พละกำลังของข้าพระองค์เหือดแห้งไปดั่งสายน้ำ กระดูกทุกซี่ของข้าพระองค์หลุดจากข้อต่อ ใจของข้าพระองค์อ่อนล้าดั่งขี้ผึ้ง หลอมละลายภายในข้าพระองค์


ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองไปเพราะความทุกข์โศก ช้ำไปเพราะบรรดาศัตรูของข้าพระองค์


เพราะวาระนั้นจะมาถึงเมื่อพวกท่านจะกล่าวว่า ‘ความสุขมีแก่หญิงผู้เป็นหมัน แก่ครรภ์ที่ไม่ได้คลอด และอกที่ไม่ได้ให้นมลูก!’


“บัดนี้พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เหตุใดพวกเจ้าจึงนำหายนะมาสู่ตนเองโดยพรากผู้คนทั้งหญิงและชาย ลูกเล็กเด็กแดงมาจากยูดาห์ ทำให้พวกเจ้าไม่เหลือสักหยิบมือเดียว?


“จงบอกพวกเขาว่า “ ‘ขอให้น้ำตาของเราไหลริน ไม่หยุดหย่อนทั้งวันทั้งคืน เพราะธิดาพรหมจารีของเราคือประชากรของเรา ถูกตีและนอนซมด้วยบาดแผลฉกรรจ์


ฟังเสียงร่ำไห้ของพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้า จากแดนไกลโพ้นเถิด พวกเขาถามว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ประทับอยู่ในศิโยนหรือ? องค์กษัตริย์แห่งศิโยนไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้วหรือ?” “ทำไมหนอพวกเขาจึงยั่วโทสะเราด้วยรูปเคารพ และด้วยเหล่าเทวรูปต่างชาติอันไร้ค่า?”


ข้าพระองค์วิงวอนร่ำร้องขอความช่วยเหลือจนอ่อนล้า คอของข้าพระองค์แห้งผาก ตาของข้าพระองค์หม่นหมอง เฝ้าแต่มองหาพระเจ้าของข้าพระองค์


ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจ ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก ทั้งกายและวิญญาณบอบช้ำเพราะความทุกข์ระทม


ทั้งดาวิดและพวกก็ร้องไห้เสียงดังจนไม่เหลือแรงที่จะร้องไห้อีก


ข้าพเจ้าร้องอย่างนกนางแอ่นและนกเดินดง ข้าพเจ้าครวญครางเหมือนนกเขา ดวงตาของข้าพเจ้าหมองช้ำเมื่อเพ่งมองฟ้าสวรรค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์เป็นทุกข์ยิ่งนัก โปรดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิด!”


จิตใจของข้าทุกข์ร้อนไม่หยุดหย่อน พานพบแต่วันคืนอันทุกข์ทรมาน


ข้าพระองค์อ่อนระโหยและบอบช้ำ ข้าพระองค์ครวญครางด้วยความร้าวรานใจ


ดวงตาของข้าพระองค์อ่อนล้า เพราะรอคอยพระสัญญาของพระองค์ ข้าพระองค์กล่าวว่า “เมื่อใดหนอพระองค์จะทรงปลอบประโลมข้าพระองค์?”


เพราะสิ่งเหล่านี้ ดวงใจของข้าพระองค์ทั้งหลายจึงอ่อนระโหย ดวงตาของข้าพระองค์ทั้งหลายจึงพร่ามัว


ลูกๆ ของเจ้าเป็นลมไปแล้ว พวกเขานอนอยู่ที่หัวถนนทุกสาย ประหนึ่งละมั่งติดอยู่ในตาข่าย พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า และการกำราบจากพระเจ้าของเจ้าท่วมท้นพวกเขา


พลเมืองของเธอสะอื้นไห้ ขณะเสาะหาอาหาร เอาของมีค่าออกมาแลกอาหาร เพื่อประทังชีวิต “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรและทรงใคร่ครวญดูเถิด เพราะข้าพระองค์ถูกเหยียดหยาม”


私たちに従ってください:

広告


広告