เพลงคร่ำครวญ 1:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁶ “ด้วยเหตุนี้ ข้าพเจ้าจึงร่ำไห้ น้ำตาหลั่งริน ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ คอยปลอบโยน ไม่มีใครช่วยกู้ดวงวิญญาณของข้าพเจ้า ลูกๆ ของข้าพเจ้าสิ้นเนื้อประดาตัว เพราะศัตรูชนะเขา”

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹⁶ “เพราะเหตุนี้เอง ข้าพเจ้าจึงร้องไห้ ดวงตาของข้าพเจ้า เออ ดวงตาของข้าพเจ้ามีน้ำตาไหล เพราะผู้ปลอบโยนอยู่ห่างไกลจากข้าพเจ้า คือผู้ฟื้นฟูจิตใจข้าพเจ้า บรรดาบุตรของข้าพเจ้าสิ้นหวัง เพราะพวกศัตรูได้ชัยชนะ” פ (เพ)

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁶ เพราะเรื่องเหล่านี้ข้าพเจ้าจึงร้องไห้ นัยน์​ตาของข้าพเจ้า เออ นัยน์​ตาของข้าพเจ้ามีน้ำตาไหลลงมา เพราะผู้ปลอบโยนที่ควรจะปลอบประโลมใจข้าพเจ้าก็​อยู่​ไกลจากข้าพเจ้า ลูกๆของข้าพเจ้าก็โดดเดี่ยวอ้างว้าง เพราะพวกศั​ตรู​ได้​ชัยชนะ​”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁶ ฉัน​ร้อง​คร่ำครวญ​เพราะ​เรื่อง​เหล่านี้ ดวงตา​ของฉัน​นอง​ไปด้วย​น้ำตา ฉัน​รู้สึก​อย่างนี้ เพราะ​ไม่มี​ผู้ปลอบใจ​อยู่​ใกล้ฉัน ไม่มีใคร​ทำให้​ฉัน​รู้สึก​ดีขึ้น ลูกๆ​ของฉัน​เป็น​เหมือนกับ​ดินแดน​ที่​รกร้าง เพราะ​ศัตรู​ของ​พวกเขา​มีชัย​เหนือ​พวกเขา

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁶ เพราะ​เหตุ​เหล่านี้​เอง​ที่​ข้าพ​เจ้า​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​มี​น้ำตาไหล​ออก​นองหน้า, และ​เพราะ​ผู้​ปลอบโยน​ที่​จะ​เล้าโลม​จิตต์​ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​อยู่​ไกล​จาก​ข้าพ​เจ้า: และ​เหล่า​ลูก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ว้าเหว่, เพราะ​พวก​ศัตรู​ได้​ชัย​ชะ​นะ.”

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁶ ข้าพเจ้า​ร้อง​ร่ำไห้​กับ​สิ่ง​เหล่า​นี้ จน​น้ำ​ตา​ไหล​พราก ยาก​เหลือ​เกิน​ที่​จะ​หา​ใคร​ปลอบ​ประโลม​ข้าพเจ้า​ได้ และ​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​มี​ความ​กล้า​กลับ​ขึ้น​มา​อีก ลูกๆ ของ​ข้าพเจ้า​เป็น​ทุกข์​เช่น​นี้ ก็​เพราะ​ศัตรู​ชนะ​แล้ว

เพลงคร่ำครวญ 1:16 相互参照

เพลงคร่ำครวญ 1:2

ยามค่ำคืนเธอร่ำไห้อย่างขมขื่น น้ำตาไหลอาบแก้ม ในบรรดาคนรักของเธอ ไม่มีสักคนที่ปลอบโยนเธอ สหายทั้งปวงก็ทรยศเธอ พวกเขากลับกลายเป็นศัตรูของเธอ

เพลงคร่ำครวญ 2:18

จิตใจของพวกเขา ร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้า ปราการของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย ให้น้ำตาของเจ้าหลั่งไหลดั่งแม่น้ำ ตลอดทั้งวันทั้งคืน อย่าได้หยุดหย่อน อย่าให้ตาของเจ้าได้พักเลย

เพลงคร่ำครวญ 2:11

นัยน์ตาของข้าพเจ้าหมองช้ำเพราะการร้องไห้ ข้าพเจ้าทุกข์ระทมอยู่ภายใน ดวงใจของข้าพเจ้าแหลกสลาย เพราะพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกทำลาย เพราะลูกเล็กเด็กแดงเป็นลม อยู่ตามถนนหนทางในเมือง

เยเรมีย์ 14:17

“จงบอกพวกเขาว่า “ ‘ขอให้น้ำตาของเราไหลริน ไม่หยุดหย่อนทั้งวันทั้งคืน เพราะธิดาพรหมจารีของเราคือประชากรของเรา ถูกตีและนอนซมด้วยบาดแผลฉกรรจ์

เยเรมีย์ 13:17

แต่หากท่านไม่ยอมฟัง ข้าพเจ้าจะแอบร้องไห้ เนื่องด้วยความหยิ่งยโสของท่าน ข้าพเจ้าจะร่ำไห้ด้วยความขมขื่น ดวงตาของข้าพเจ้าจะหลั่งน้ำตานองหน้า เพราะฝูงแกะขององค์พระผู้เป็นเจ้าถูกจับไปเป็นเชลย

เพลงสดุดี 119:136

น้ำตาของข้าพระองค์ไหลรินเป็นสาย เพราะผู้คนไม่เชื่อฟังบทบัญญัติของพระองค์

โฮเชยา 9:12

ถึงแม้พวกเขาจะเลี้ยงดูลูกๆ ได้ เราก็จะพรากทุกคนไปจากพวกเขา วิบัติแก่พวกเขา เมื่อเราหันหนีไปจากพวกเขา!

เพลงคร่ำครวญ 1:9

ความโสโครกฝังแน่นในอาภรณ์ของเธอ เธอไม่ใส่ใจอนาคตของเธอ ความล่มจมของเธอน่าใจหาย ไม่มีใครปลอบโยนเธอ “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรความทุกข์ลำเค็ญของข้าพระองค์ เพราะศัตรูชนะเสียแล้ว”

เยเรมีย์ 9:21

ความตายได้ปีนเข้ามาทางหน้าต่างของเรา มันทะลวงป้อมต่างๆ เข้ามา คร่าเอาเด็กๆ ไปจากท้องถนน และคร่าคนหนุ่มๆ ไปจากลานเมือง

เยเรมีย์ 9:10

ข้าพเจ้าจะร้องไห้คร่ำครวญเพื่อภูเขาทั้งหลาย และเปล่งคำคร่ำครวญเรื่องทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ที่ถูกทิ้งร้าง มันถูกทอดทิ้ง ไม่มีใครสัญจรไปมา ไม่ได้ยินเสียงสัตว์ร้อง ทั้งนกในอากาศและสัตว์ทั้งปวง ก็หนีไปหมด

เยเรมีย์ 9:1

โอ ถ้าศีรษะของข้าพเจ้าเป็นเหมือนแหล่งน้ำ และตาของข้าพเจ้าเป็นเหมือนบ่อน้ำพุแห่งน้ำตา! ข้าพเจ้าจะได้ร่ำไห้ทั้งวันทั้งคืน เพื่อพี่น้องร่วมชาติซึ่งถูกสังหาร

ปัญญาจารย์ 4:1

แล้วข้าพเจ้าได้มองดูและได้เห็นการกดขี่ข่มเหงทั้งปวงซึ่งเกิดขึ้นภายใต้ดวงอาทิตย์ ข้าพเจ้าเห็นน้ำตาของคนที่ถูกกดขี่ข่มเหง และไม่มีใครปลอบโยนเขา อำนาจทั้งหลายก็อยู่ในมือของคนที่กดขี่ และไม่มีใครปลอบโยนเขา

เพลงสดุดี 69:20

การเย้ยหยันทำให้ดวงใจของข้าพระองค์ชอกช้ำร้าวราน กลายเป็นคนสิ้นท่าอนาถา ข้าพระองค์เหลียวหาความเห็นอกเห็นใจแต่ไม่พบเลย มองหาคนปลอบใจ แต่ไม่มีแม้สักคน

เยเรมีย์ 8:18

โอ ข้าแต่องค์ผู้ทรงปลอบโยนข้าพเจ้าในยามโศกเศร้า ดวงใจของข้าพเจ้าอ่อนระโหยอยู่ภายในข้าพเจ้า

เพลงสดุดี 106:42

ข้าศึกกดขี่ข่มเหงพวกเขา พวกเขาตกอยู่ใต้อำนาจของคนเหล่านั้น

อิสยาห์ 54:11

“โอ นครซึ่งถูกทรมาน ถูกพายุพัดกระหน่ำ และไม่ได้รับการปลอบโยน เราจะสร้างเจ้าด้วยไพฑูรย์ ฐานรากของเจ้าคือพลอยสีน้ำเงิน

เยเรมีย์ 15:5

“เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า? ใครจะคร่ำครวญให้กับเจ้า? จะมีใครไยดีถามทุกข์สุขของเจ้า?”