โยนาห์ 4:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

² เขาอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ก็บอกตั้งแต่ยังอยู่ที่บ้านแล้วไม่ใช่หรือว่ามันจะเป็นอย่างนี้? เพราะเหตุนี้แหละ ข้าพระองค์ถึงได้รีบหนีไปเมืองทารชิช ข้าพระองค์รู้อยู่ว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยพระคุณและความเอ็นดูสงสาร ทรงเป็นพระเจ้าผู้กริ้วช้าและเปี่ยมด้วยความรัก พระเจ้าทรงอดพระทัยไว้ไม่ลงโทษ

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

² ท่านจึงอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์ว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ เมื่อข้าพระองค์ยังอยู่ในประเทศของข้าพระองค์ ข้าพระองค์พูดแล้วว่าจะเป็นเช่นนี้ไม่ใช่หรือ? นี่เป็นเหตุให้ข้าพระองค์รีบหนีไปเมืองทารชิช เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณ และพระกรุณา กริ้วช้า และบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคง และเปลี่ยนพระทัยไม่ลงโทษ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

² ท่านจึงอธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์​ว่า “​โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ เมื่อข้าพระองค์ยังอยู่ในประเทศของข้าพระองค์ ข้าพระองค์​พู​ดแล้​วว​่า จะเป็นไปเช่นนี้​มิใช่​หรือ นี่​แหละเป็นเหตุ​ให้​ข้าพระองค์​ได้​รี​บหนีไปยังเมืองทารชิช เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์​ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงกอปรด้วยพระคุ​ณ และทรงพระกรุณา ทรงกริ้วช้า และบริบู​รณ​์ด้วยความเมตตา และทรงกลับพระทัยไม่​ลงโทษ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

² เขา​จึง​อธิษฐาน​ต่อ​พระยาห์เวห์​และ​พูดว่า “ข้าแต่​พระยาห์เวห์ นึกแล้ว​ว่า​มัน​จะต้อง​เป็น​อย่างนี้​แน่ๆ​ตั้งแต่​อยู่​ที่บ้าน​แล้ว นั่น​เป็นเหตุ​ที่​ข้าพเจ้า​ถึง​พยายาม​หนี​ไป​เมือง​ทาร์ชิช เพราะ​ข้าพเจ้า​รู้ว่า พระองค์​มี​เมตตาปรานี พระองค์​อดทนนาน พระองค์​มี​ความรัก​ที่​ยิ่งใหญ่ และ​พร้อมเสมอ​ที่​จะ​เปลี่ยนใจ​ไม่ลงโทษ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

² และ​ได้​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, ข้าพ​เจ้า​ขอ​ทูล​พระองค์​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ได้​กล่าว​ไว้​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ยัง​อยู่​ใน​บ้านเมือง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ว่า​จะ​เป็น​อย่าง​นี้​มิใช่​หรือ? เพราะฉะนั้น​ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​รีบ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​ธา​ระ​ซิศ; เพราะ​ข้าพ​เจ้า​รู้​ว่า​พระองค์​เป็น​พระ​เจา​ผู้​ประกอบ​ไป​ด้วย​พระ​มหา​กรุณาธิคุณ​และ​ความ​เมตตา​ปราณี, ไม่​ใคร่​ทรง​กริ้ว​โกรธ, สมบูรณ์​ไป​ด้วย​ความ​เมตตา​อารี​รัก​พร้อม​ที่​จะ​เปลี่ยน​พระทัย​ไม่​ลงโทษ​ผู้ใด.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

² และ​อธิษฐาน​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าดังนี้​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ได้​โปรด​เถิด ข้าพเจ้า​ได้​พูด​แล้ว​เมื่อ​ครั้ง​ยัง​อยู่​ที่​บ้าน​ข้าพเจ้า​มิ​ใช่​หรือ ข้าพเจ้า​จึง​ได้​รีบ​หลบหนี​ไป​ยัง​เมือง​ทาร์ชิช เพราะ​ข้าพเจ้า​ทราบ​ว่า​พระ​องค์​มี​พระ​คุณ​และ​ความ​สงสาร ไม่​โกรธ​ง่าย และ​บริบูรณ์​ด้วย​ความ​รัก​อัน​มั่นคง เป็น​พระ​เจ้า​ผู้​เปลี่ยน​ความ​ตั้งใจ​และ​ไม่​ให้​ความ​วิบัติ​เกิด​ขึ้น

โยนาห์ 4:2 相互参照

เพลงสดุดี 86:15

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเมตตากรุณาและทรงพระคุณ ทรงพระพิโรธช้า เปี่ยมด้วยความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์

เพลงสดุดี 145:8

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปี่ยมด้วยพระคุณและความเอ็นดูสงสาร ทรงกริ้วช้า และเปี่ยมด้วยความรักมั่นคง

เพลงสดุดี 86:5

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงแสนดีและพร้อมที่จะอภัยโทษ ทรงเปี่ยมด้วยความรักมั่นคงต่อทุกคนที่ร้องทูลพระองค์

มีคาห์ 7:18

ผู้ใดเป็นพระเจ้าเสมอเหมือนพระองค์ ผู้ทรงยกบาปและอภัยการล่วงละเมิดของชนหยิบมือที่เหลือ อันเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์? พระองค์ไม่ได้ทรงพระพิโรธอยู่เนืองนิตย์ แต่ทรงปีติยินดีที่จะแสดงพระเมตตา

เยเรมีย์ 18:8

แล้วหากชาตินั้นซึ่งเราได้เตือนไว้หันกลับจากความชั่วร้ายของตน เราก็จะเปลี่ยนใจไม่ส่งภัยพิบัติมายังพวกเขาตามที่เราได้ตั้งใจไว้แต่แรก

เอ็ก​โซ​โด 32:14

องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงเปลี่ยนพระทัยและไม่นำภัยพิบัติมาเหนือประชากรของพระองค์ตามที่ทรงดำริไว้

เพลงสดุดี 78:38

ถึงกระนั้นพระองค์ยังทรงเมตตากรุณา พระองค์ทรงอภัยความชั่วช้าของพวกเขา และไม่ได้ทำลายล้างพวกเขาเสียหมด หลายต่อหลายครั้งพระองค์ทรงยับยั้งความกริ้ว ไม่ให้พระพิโรธพลุ่งขึ้นเต็มที่

อา​โม​ส 7:3

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงอดพระทัยไว้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้น”

โยนาห์ 3:10

เมื่อพระเจ้าทอดพระเนตรการกระทำของพวกเขาและเห็นเขาเลิกทำชั่ว ก็ทรงเอ็นดูสงสารและไม่ได้ทำลายพวกเขาตามที่ทรงคาดโทษไว้

โยนาห์ 1:3

แต่โยนาห์หนีจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามุ่งหน้าไปยังเมืองทารชิช เขาเดินทางไปที่ยัฟฟาและพบเรือที่จะไปเมืองนั้น จึงจ่ายค่าโดยสารแล้วขึ้นเรือจะไปทารชิช เพื่อหนีจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

1พงศ์กษัตริย์ 19:4

ส่วนเขาเองเดินทางเข้าไปในถิ่นกันดารแต่ลำพัง รอนแรมตลอดวัน แล้วเขาพบต้นซากต้นหนึ่ง จึงนั่งลงใต้ต้นซากนั้นและอธิษฐานให้ตัวเองตายเสีย เขากล่าวว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ทนมามากพอแล้ว ขอทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปเถิด ข้าพระองค์ก็ไม่ดีไปกว่าบรรพบุรุษของข้าพระองค์”

อา​โม​ส 7:6

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงอดพระทัยไว้ พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า “เหตุการณ์นี้ก็จะไม่เกิดขึ้นเช่นกัน”

เพลงสดุดี 90:13

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงกรุณาเถิด จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานสักเท่าใด? ขอทรงเอ็นดูสงสารบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์

ลู​กา 10:29

แต่คนนั้นอยากจะพิสูจน์ว่าตนเองถูกต้อง จึงทูลถามพระเยซูว่า “แล้วใครคือเพื่อนบ้านของข้าพเจ้า?”

เยเรมีย์ 20:7

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกให้ตายใจ พระองค์เหนือกว่าข้าพระองค์และทรงชนะข้าพระองค์ ข้าพระองค์ถูกหัวเราะเยาะวันยังค่ำ ทุกคนเย้ยหยันข้าพระองค์

พระบัญญัติ 4:31

เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเมตตา พระองค์จะไม่ทรงทอดทิ้ง หรือทำลายท่าน หรือลืมพันธสัญญาที่ทรงให้ไว้กับบรรพบุรุษของท่านซึ่งพระองค์ทรงยืนยันกับพวกเขาโดยคำปฏิญาณ

เพลงสดุดี 103:8

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเมตตาและทรงพระคุณ ทรงพระพิโรธช้าและเปี่ยมด้วยความรักมั่นคง

เยเรมีย์ 26:13

บัดนี้พวกท่านจงแก้ไขแนวทางและความประพฤติของท่าน จงเชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงอดพระทัยไว้ ไม่นำภัยพิบัติซึ่งได้ทรงประกาศไว้มาเหนือพวกท่าน

เยเรมีย์ 42:10

‘หากพวกเจ้าคงอยู่ในดินแดนนี้ เราจะสร้างเจ้าขึ้นไม่ใช่รื้อลง จะปลูกเจ้าไว้ ไม่ใช่ถอนราก เพราะเราเศร้าใจกับภัยพิบัติซึ่งเราบันดาลให้เกิดแก่เจ้า

โยนาห์ 3:9

ใครจะรู้ได้ พระเจ้าอาจจะทรงอดกลั้นพระทัยไว้ และด้วยพระเมตตา พระองค์อาจจะทรงหันจากพระพิโรธอันรุนแรง เพื่อเราจะไม่ต้องพินาศ”