Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




โยนาห์ 1:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

5 ลูกเรือทั้งหมดกลัวมาก ต่างก็ร้องเรียกให้เทพเจ้าของตนมาช่วย และโยนสินค้าทิ้งไปเพื่อให้เรือเบาลง ส่วนโยนาห์นอนหลับสนิทอยู่ในห้องข้างในเรือ

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

5 แล้วบรรดาลูกเรือก็กลัว ต่างก็ร้องขอต่อพระของตน และโยนสินค้าในเรือกำปั่นลงในทะเล เพื่อให้เรือเบาขึ้น แต่โยนาห์ได้ลงไปนอนหลับสนิทอยู่ในท้องเรือ

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

5 แล​้วบรรดาลูกเรื​อก​็​กลัว ต่างก็ร้องขอต่อพระของตน และเขาโยนสินค้าในกำปั่นลงในทะเลเพื่อให้กำปั่นเบาขึ้น แต่​โยนาห์​เข​้าไปข้างในเรือ นอนลงและหลับสนิท

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

5 พวกลูกเรือ​ตกใจ​กลัว​มาก ต่างคน​ต่าง​ก็​ร้อง​ขอ​ความช่วยเหลือ​จาก​เทพเจ้า​ของตน พวกเขา​โยน​สินค้า​ทิ้งทะเล เพื่อ​ทำ​ให้​เรือ​เบาขึ้น ก่อนหน้านั้น​โยนาห์​ได้​ลง​ไป​อยู่​ที่​ท้องเรือ​และ​ล้มตัวลง​นอน​หลับสนิท

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

5 บรรดา​ลูกเรือ​ก็​ตกใจ, ต่าง​ร้องขอ​ให้​พระ​ของ​ตน​มา​ช่วย; และ​ต่าง​ก็​ขน​สินค้า​ที่อยู่​ใน​กำปั่น​ทิ้ง​ทะเล, เพื่อ​จะ ให้​เรือ​เบา​ขึ้น.

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

5 บรรดา​ลูกเรือ​เกิด​ความ​กลัว ต่าง​ก็​ตะโกน​ร้อง​เรียก​ถึง​เทพเจ้า​ของ​ตนเอง และ​เหวี่ยง​สัมภาระ​ใน​เรือ​ทิ้ง​ทะเล​เพื่อ​ให้​เรือ​เบา​ขึ้น แต่​โยนาห์​กลับ​ลง​ไป​ที่​ท้อง​เรือ และ​เอน​กาย​ลง​นอน​จน​หลับ​สนิท

この章を参照 コピー




โยนาห์ 1:5
22 相互参照  

พวกเขาจึงรับวัวไปจัดเตรียม แล้วพวกเขาร้องเรียกพระบาอัลตั้งแต่เช้าจนเที่ยง ร้องตะโกนว่า “ข้าแต่พระบาอัล โปรดตอบเถิด!” แต่ไม่มีใครตอบอะไรเลย พวกเขาก็ร่ายรำไปรอบๆ แท่นที่สร้างขึ้น


ไหนล่ะบรรดาเทพเจ้าที่เจ้าสร้างขึ้นให้ตัวเอง? ถ้าเขาช่วยเจ้าได้ ให้เขาช่วยเจ้า ในเวลาทุกข์ร้อนสิ! เพราะเจ้ามีเทพเจ้ามากมาย พอๆ กับจำนวนหัวเมืองที่เจ้ามี ยูดาห์เอ๋ย


“จงมาชุมนุมกันเถิด จงรวบรวมกันมา บรรดาผู้หนีภัยจากชาติต่างๆ ผู้แห่รูปเคารพไม้ก็โง่เขลา ผู้สวดอ้อนวอนต่อพระซึ่งช่วยอะไรเขาไม่ได้


พระองค์เสด็จมาถึงคอกแกะริมทาง ทรงเข้าไปในถ้ำแห่งหนึ่งเพื่อปลดทุกข์ ดาวิดกับพวกอยู่ลึกเข้าไปในถ้ำ


เดลิลาห์ให้แซมสันนอนหลับหนุนตักนาง แล้วให้คนมาโกนผมแซมสันหมดทั้งเจ็ดปอย ทำให้เรี่ยวแรงของแซมสันถดถอยลง แล้วกำลังของเขาก็หมดไป


เมื่อพวกเขารับประทานอาหารอิ่มแล้วก็โยนข้าวสาลีทิ้งลงทะเลเรือจะได้เบาขึ้น


จากนั้นพระองค์ทรงกลับมาหาเหล่าสาวกและตรัสว่า “พวกท่านยังนอนหลับพักผ่อนอยู่อีกหรือ? ดูเถิด ใกล้จะถึงเวลาแล้วและบุตรมนุษย์ถูกทรยศให้ตกอยู่ในมือของคนบาป


เมื่อพระองค์ทรงกลับมาก็ทรงพบว่าพวกเขายังคงหลับอยู่เพราะพวกเขาง่วงมากจนลืมตาไม่ขึ้น


เป็นเวลานานกว่าเจ้าบ่าวจะมา ทั้งสิบคนจึงง่วงและหลับไป


คนทั้งหลายจึงยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้ายิ่งนัก เขาถวายเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าและถวายปฏิญาณต่อพระองค์


พวกเขาจึงร้องทูลต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “โอ องค์พระผู้เป็นเจ้าขออย่าให้พวกเราต้องตายเพราะเอาชีวิตชายผู้นี้เลย อย่าให้เราต้องรับโทษที่ฆ่าคนที่ไม่มีความผิดเลย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะพระองค์เองทรงกระทำไปตามที่ทรงเห็นชอบ”


นายเรือไปหาเขาและพูดว่า “ท่านหลับอยู่ได้อย่างไร? จงลุกขึ้นมาอ้อนวอนให้พระเจ้าของท่านช่วย! เผื่อพระองค์จะทรงพระกรุณา เราจะได้รอดตาย”


พวกเขาไม่ได้ร้องเรียกเราจากใจจริง เอาแต่คร่ำครวญบนที่นอน พวกเขารวมตัวกันเพื่อเมล็ดข้าวและเหล้าองุ่นใหม่ แต่กลับหันหนีไปจากเรา


ซาตานกราบทูลว่า “หนังแทนหนัง! คนเรายอมเสียอะไรก็ได้เพื่อแลกชีวิตของตน


เพราะพระองค์ตรัส พายุก็ก่อตัว ทำให้คลื่นซัดสูง


ฟ้าแลบและลูกเห็บ หิมะและเมฆ ลมพายุที่กระทำตามพระบัญชา


เวลาค้นหา เวลาเลิกรา เวลาทะนุถนอม เวลาเหวี่ยงทิ้งไป


私たちに従ってください:

広告


広告