เยเรมีย์ 9:11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹¹ “เราจะทำให้เยรูซาเล็มกลายเป็นซากปรักหักพัง เป็นถิ่นที่อยู่ของหมาใน และเราจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่รกร้าง เพื่อจะไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นั่น”

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹¹ “เราจะทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองสิ่งปรักหักพัง เป็นที่อยู่ของหมาป่า และเราจะทำให้เมืองต่างๆ ของยูดาห์เป็นที่รกร้าง ไม่มีคนอาศัย”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹¹ เราจะกระทำให้เยรูซาเล็มเป็นกองซากปรั​กห​ักพัง เป็นถ้ำของมังกร และเราจะกระทำให้หัวเมืองของยูดาห์เป็​นที​่​รกร้าง ไม่มี​ชาวเมืองสักคนเดียว”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹¹ เรา​จะ​ทำให้​เยรูซาเล็ม​กลาย​เป็น​กองหิน เป็น​ที่อยู่​ของ​หมาไน และ​เรา​จะ​ทำให้​บ้านเมือง​ใน​ยูดาห์​กลายเป็น​ซาก​ปรัก​หักพัง ที่​ไม่มีใคร​เหลือ​สักคน”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹¹ แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​เป็น​กองๆ, เป็น​รูป​ล่อง​สำหรับ​งู​แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​แห่ง​ยะฮูดา​ร้าง​ไป, ปราศ​จาก​คน​หนึ่ง​คน​ใด​อยู่.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹¹ เรา​จะ​ทำ​ให้​เยรูซาเล็ม​เป็น​กอง​ซาก​ปรักหัก​พัง เป็น​ที่​อยู่​ของ​หมาใน และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เมือง​ต่างๆ ของ​ยูดาห์​เป็น​ที่​รก​ร้าง ปราศจาก​ผู้​อยู่​อาศัย”

เยเรมีย์ 9:11 相互参照

อิสยาห์ 25:2

พระองค์ทรงทำให้นครนั้นกลายเป็นซากปรักหักพัง เมืองป้อมปราการพังพินาศ ที่มั่นของชนต่างชาติล่มจมแล้ว ไม่อาจสร้างขึ้นมาใหม่ได้เลย

เยเรมีย์ 51:37

บาบิโลนจะเป็นซากปรักหักพัง เป็นที่อยู่ของหมาใน เป็นเป้าของความสยดสยองและการดูหมิ่น เป็นที่ซึ่งไม่มีผู้ใดอยู่อาศัย

เยเรมีย์ 10:22

ฟังเถิด! มีรายงานข่าวมาว่า เสียงอึกทึกกึกก้องดังมาจากแผ่นดินทางเหนือ เขาจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ถูกทิ้งร้าง เป็นถิ่นของหมาใน

อิสยาห์ 34:13

ต้นหนามจะงอกปกคลุมที่มั่น ตำแยและพุ่มหนามจะงอกขึ้นในปราการของเอโดม มันจะกลายเป็นที่สิงสถิตของหมาใน เป็นบ้านของนกฮูก

อิสยาห์ 13:22

บรรดาหมาป่าไฮยีน่าจะเห่าหอนอยู่ในป้อมปราการ เหล่าหมาในอยู่ในปราสาทราชวังอันโอ่อ่าของเมืองนั้น กำหนดเวลาของมันใกล้เข้ามาแล้ว และไม่มีการยืดเวลาออกไปอีก

มีคาห์ 3:12

ฉะนั้นเพราะพวกเจ้า ศิโยนจะถูกไถเหมือนนา เยรูซาเล็มจะกลายเป็นซากปรักหักพัง ภูเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของพระวิหารจะกลายเป็นป่ารก

เพลงคร่ำครวญ 3:47

พวกข้าพระองค์เผชิญความน่าสะพรึงกลัว การหลอกลวงและความพินาศย่อยยับ”

เพลงคร่ำครวญ 2:2

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำลาย ที่อาศัยทุกแห่งของยาโคบอย่างไร้ความปรานี พระองค์ทรงทลายที่มั่นทั้งหลายของธิดาแห่งยูดาห์ ด้วยพระพิโรธของพระองค์ ทรงนำอาณาจักรและเหล่าเจ้านายของยูดาห์ ตกต่ำลงมาถึงดินอย่างน่าอัปยศอดสู

เยเรมีย์ 34:22

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะออกคำสั่งและเราจะนำพวกเขากลับมากรุงนี้อีก พวกเขาจะมาต่อสู้ เอาชนะและเผาเมืองเสีย เราจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่”

เยเรมีย์ 26:18

“ในรัชกาลกษัตริย์เฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ มีคาห์แห่งโมเรเชทได้แจ้งคำพยากรณ์แก่ประชากรยูดาห์ว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “ ‘ศิโยนจะถูกไถเหมือนนา และเยรูซาเล็มจะกลายเป็นซากปรักหักพัง ภูเขาที่ตั้งของพระวิหารจะกลายเป็นป่ารก’

เยเรมีย์ 25:11

ดินแดนทั้งหมดนี้จะกลายเป็นซากทิ้งร้างว่างเปล่า และชนชาติเหล่านี้จะรับใช้กษัตริย์บาบิโลนเป็นเวลาเจ็ดสิบปี”

เพลงสดุดี 79:1

ข้าแต่พระเจ้า ชนชาติทั้งหลายได้รุกรานกรรมสิทธิ์ของพระองค์ พวกเขาทำให้พระวิหารศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์เป็นมลทิน พวกเขาทำให้เยรูซาเล็มกลายเป็นซากปรักหักพัง

มีคาห์ 6:16

เจ้าได้ถือรักษากฎเกณฑ์ของอมรี และพิธีกรรมทั้งปวงของราชวงศ์อาหับ แล้วเจ้าก็เอาอย่างเขา ฉะนั้นเราจะปล่อยให้เจ้าพินาศ ประชาชนของเจ้าจะถูกเหยียดหยาม เจ้าจะเป็นที่เยาะเย้ยของบรรดาประชาชาติ”

มีคาห์ 1:6

“ฉะนั้นเราจะทำให้สะมาเรียกลายเป็นซากปรักหักพัง เป็นที่ทำสวนองุ่น เราจะเทหินที่ใช้สร้างเมืองนั้นลงในหุบเขา และจะเผยฐานรากของเมืองนั้นออกมา

เยเรมีย์ 26:9

ทำไมมาพยากรณ์ในพระนามพระยาห์เวห์ว่าพระนิเวศแห่งนี้จะเป็นเหมือนชิโลห์และกรุงนี้จะต้องถูกทิ้งร้าง?” แล้วประชาชนทั้งหมดก็กรูเข้าล้อมตัวเยเรมีย์ในพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า

เยเรมีย์ 25:18

เยรูซาเล็มและเมืองต่างๆ ของยูดาห์ พร้อมทั้งกษัตริย์และขุนนาง จะถูกทำให้เป็นซากรกร้าง เป็นเป้าของความสยดสยอง เป็นที่ดูหมิ่นและเป็นที่สาปแช่งเหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

อิสยาห์ 44:26

ผู้ประทานถ้อยคำแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ และให้การคาดคะเนต่างๆ ของทูตของพระองค์กลายเป็นจริง “ผู้ทรงกล่าวถึงเยรูซาเล็มว่า ‘จะมีผู้อยู่อาศัย’ ทรงกล่าวถึงเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า ‘จะถูกสร้างขึ้น’ และทรงกล่าวถึงความหายนะของพวกเขาว่า ‘เราจะฟื้นฟูขึ้นใหม่’

เนหะมีย์ 4:2

เขาถากถางพวกเราต่อหน้าเพื่อนพ้องและกองทัพสะมาเรียว่า “เจ้ายิวกระจอกงอกง่อยพวกนี้กำลังทำอะไรอยู่? จะซ่อมกำแพงหรือ? จะถวายเครื่องบูชาหรือ? จะสร้างเสร็จในวันเดียวหรือ? จะเอาหินไหม้ดำจากกองขยะกลับมาใช้อีกหรือ?”

วิวรณ์ 18:2

ท่านประกาศด้วยเสียงกึกก้องว่า “ล่มแล้ว! บาบิโลนมหานครได้ล่มสลายแล้ว! นครนี้ได้กลายเป็นเรือนปีศาจ และเป็นที่สิงสู่ของวิญญาณชั่ว เป็นที่สิงสู่ของนกทุกชนิดที่เป็นมลทินและน่าชิงชัง

เลวีนิติ 26:32

เราจะทิ้งให้แผ่นดินเริศร้างจนศัตรูของเจ้าที่เข้ามาพักอาศัยตกใจ

เพลงสดุดี 44:19

แต่พระองค์ทรงบดขยี้ข้าพระองค์ทั้งหลาย และทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลายเป็นที่อาศัยของหมาป่า พระองค์ทรงคลุมข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยความมืดทึบ

เยเรมีย์ 1:15

เรากำลังจะเรียกกองทัพของบรรดาอาณาจักรทางเหนือมา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “บรรดากษัตริย์ของพวกเขาจะมาตั้งบัลลังก์ของตน ที่ทางเข้าประตูเมืองทั้งหลายของเยรูซาเล็ม พวกเขาจะยกทัพมาล้อมรอบกำแพงเมืองต่างๆ และล้อมหัวเมืองทั้งหมดของยูดาห์

เยเรมีย์ 4:27

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ทั้งแผ่นดินจะย่อยยับ แม้เราจะไม่ทำลายจนหมดสิ้น

เยเรมีย์ 44:2

“พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เจ้าได้เห็นภัยพิบัติใหญ่หลวงซึ่งเราได้นำมายังเยรูซาเล็มและหัวเมืองทั้งปวงของยูดาห์แล้ว ทุกวันนี้ต้องตกอยู่ในสภาพถูกทิ้งร้างและปรักหักพัง

เยเรมีย์ 49:33

“ฮาโซร์จะกลายเป็นถิ่นหมาใน เป็นที่ถูกทิ้งร้างตลอดกาล ไม่มีคนอยู่ที่นั่น ไม่มีใครอาศัยที่นั่น”

เยเรมีย์ 50:3

ชนชาติหนึ่งจากทางเหนือจะมาโจมตีบาบิโลน ทำให้ดินแดนนั้นถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่ ทั้งคนและสัตว์จะหนีเตลิดไปหมด”

เพลงคร่ำครวญ 1:4

ถนนหนทางสู่ศิโยนคร่ำครวญหวนไห้ เพราะไม่มีใครมางานเทศกาลตามกำหนด ประตูเมืองทั้งหมดก็เริศร้าง บรรดาปุโรหิตของเธอทอดถอนใจ บรรดาหญิงสาวของเธอก็โศกเศร้า ตัวเธอเองก็ทุกข์ทรมานขมขื่น

พระบัญญัติ 29:23

ดินแดนทั้งหมดจะถูกเผาผลาญกลายเป็นถิ่นร้าง มีแต่เกลือและกำมะถัน เพาะปลูกไม่ได้ ไม่มีพืชผลผักหญ้างอกขึ้น เช่นเดียวกับหายนะของเมืองโสโดม โกโมราห์ อัดมาห์ และเศโบยิม ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงล้มล้างด้วยพระพิโรธอันรุนแรง

เพลงสดุดี 107:43

ผู้ใดฉลาดจงฟังสิ่งเหล่านี้ และใคร่ครวญถึงความรักยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้า

เยเรมีย์ 8:22

ในกิเลอาดไม่มียาหรือ? ที่นั่นไม่มีแพทย์เลยหรือ? ทำไมจึงไม่มีการเยียวยาบาดแผล ของพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าให้หาย?

เยเรมีย์ 16:10

“เมื่อเจ้าบอกสิ่งทั้งปวงนี้แก่พวกเขา และพวกเขาถามเจ้าว่า ‘เหตุใดหนอองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงมีประกาศิตให้เกิดหายนะอันยิ่งใหญ่เพียงนี้แก่พวกเรา? พวกเราทำผิดอะไร? เราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราอย่างไร?’