เยเรมีย์ 8:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²¹ เพราะว่าพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกบดขยี้ ดวงใจของข้าพเจ้าจึงแหลกสลาย ข้าพเจ้าคร่ำครวญอาดูรและความสยดสยองเกาะกุมข้าพเจ้า

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

²¹ เพราะความเจ็บปวดแห่งประชากรของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเจ็บปวด ข้าพเจ้าเศร้าหมอง และความหวาดหวั่นก็ยึดข้าพเจ้าไว้มั่น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²¹ เพราะแผลแห่​งบ​ุตรสาวประชาชนของข้าพเจ้า หัวใจข้าพเจ้าจึงเป็นแผล ข้าพเจ้าเศร้าหมอง และความสยดสยองก็ยึดข้าพเจ้าไว้​มั่น

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²¹ คน​ที่​ผมรัก​บาดเจ็บ ผม​ก็​เลย​บาดเจ็บ​ไปด้วย ผม​รู้สึก​หมดหวัง และ​ใจ​ผม​เต็ม​ไปด้วย​ความ​ท้อแท้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²¹ เหตุ​ด้วย​ลูก​หญิง​ของ​ไพร่พล​ของ​ข้าพ​เจ้า​เจ็บ​บาดแผล​ข้าพ​เจ้า​จึง​เจ็บ​ด้วย. ตัว​ข้าพ​เจ้า​สี​ดำ​ไป​แล้ว, แล​ความ​ตกตะลึง​ได้​จับตัว​ข้าพ​เจ้า.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²¹ ใจ​ของ​บุตร​หญิง​ของ​ประชาชน​ของ​ข้าพเจ้า​แตก​สลาย ใจ​ข้าพเจ้า​ก็​แตก​สลาย ข้าพเจ้า​เศร้าโศก​และ​ท้อใจ​เป็น​ที่​สุด

เยเรมีย์ 8:21 相互参照

เยเรมีย์ 14:17

“จงบอกพวกเขาว่า “ ‘ขอให้น้ำตาของเราไหลริน ไม่หยุดหย่อนทั้งวันทั้งคืน เพราะธิดาพรหมจารีของเราคือประชากรของเรา ถูกตีและนอนซมด้วยบาดแผลฉกรรจ์

นา​ฮูม 2:10

มันถูกปล้นทำลาย ถูกริบของมีค่าไปหมด! หัวใจก็อ่อนล้า แข้งขาก็สิ้นแรง เนื้อตัวสั่นเทาและทุกคนหน้าซีดเซียว

​โยเอล 2:6

ประชาชาติต่างๆ เห็นมันแล้วก็กระสับกระส่าย ทุกคนใบหน้าซีดเผือด

เยเรมีย์ 9:1

โอ ถ้าศีรษะของข้าพเจ้าเป็นเหมือนแหล่งน้ำ และตาของข้าพเจ้าเป็นเหมือนบ่อน้ำพุแห่งน้ำตา! ข้าพเจ้าจะได้ร่ำไห้ทั้งวันทั้งคืน เพื่อพี่น้องร่วมชาติซึ่งถูกสังหาร

เยเรมีย์ 4:19

โอย ทุกข์เหลือเกิน ทรมานเหลือเกิน! ข้าพเจ้าทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด โอย หัวใจของข้าพเจ้าร้าวราน! หัวใจของข้าพเจ้าสะทกสะท้านอยู่ภายใน ข้าพเจ้าไม่อาจสงบนิ่ง เพราะข้าพเจ้าได้ยินเสียงแตร ได้ยินเสียงโห่ร้องคะนองศึก

ลู​กา 19:41

เมื่อพระองค์เสด็จมาใกล้และเห็นกรุงเยรูซาเล็ม ก็ทรงร้องไห้สงสารกรุงนั้น

เยเรมีย์ 17:16

ข้าพระองค์ไม่ได้หนีจากการเป็นคนเลี้ยงแกะของพระองค์ พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์ไม่ได้ปรารถนาวันแห่งความสิ้นหวัง สิ่งที่ข้าพระองค์เอ่ยปากบอกพวกเขา ก็แจ้งอยู่ต่อหน้าพระองค์

เนหะมีย์ 2:3

แต่ก็ทูลว่า “ขอจงทรงพระเจริญ! ข้าพระบาทอดเศร้าหมองไม่ได้ เนื่องจากเมืองที่ฝังศพบรรพบุรุษของข้าพระบาทตกอยู่ในสภาพปรักหักพัง ประตูเมืองก็ถูกเผาวอดวาย”

เยเรมีย์ 8:20

“ฤดูเก็บเกี่ยวผ่านพ้นไป ฤดูร้อนก็หมดไป และยังไม่มีใครช่วยเราให้รอด”

เยเรมีย์ 14:2

“ยูดาห์คร่ำครวญ เมืองต่างๆ ซึมเซา พวกเขาร่ำไห้ให้กับดินแดน และมีเสียงร้องระงมขึ้นจากเยรูซาเล็ม

เพลงคร่ำครวญ 3:1

ข้าพเจ้าคือผู้ที่เห็นความทุกข์ลำเค็ญ จากไม้เรียวแห่งพระพิโรธของพระองค์