เยเรมีย์ 52:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³ เนื่องด้วยพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จึงเกิดขึ้นกับกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ และในที่สุดพระองค์ทรงเหวี่ยงพวกเขาพ้นจากพระพักตร์ของพระองค์ ครั้งนั้นเศเดคียาห์ทรงกบฏต่อกษัตริย์บาบิโลน

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

³ และเนื่องด้วยพระพิโรธของพระยาห์เวห์ต่อเยรูซาเล็มและยูดาห์ พระองค์จึงทรงเหวี่ยงทั้งคู่ไปพ้นพระพักตร์ของพระองค์ และเศเดคียาห์ได้กบฏต่อกษัตริย์แห่งบาบิโลน

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³ เป็นเพราะพระพิโรธของพระเยโฮวาห์​เป็นแน่ สิ​่งต่างๆได้เป็นไปถึงเพียงนี้ในกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ จนพระองค์ทรงเหวี่ยงเขาทั้งหลายออกไปเสียจากพระพักตร์ของพระองค์ และเศเดคียาห์​ได้​กบฏต่อกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิ​โลน

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³ ดังนั้น พระยาห์เวห์​โกรธ​เยรูซาเล็ม​และ​ยูดาห์​มาก​จน​ถึงกับ​ไล่​พวกเขา​ไป​จาก​พระองค์ เศเดคียาห์​กบฏ​ต่อ​กษัตริย์​บาบิโลน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³ เพราะ​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซิ​ดคี​ยา​ได้​คิด​กบฏ​ต่อ​เจ้าเมือง​บาบู​โลน, ก็​เกิด​เหตุ​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​แล​เมือง​ยะฮูดา, เพียง​พระองค์​ได้​ทิ้ง​ชาว​ยะ​รู​ซา​เลม​ชาวเมือง​ยะฮูดา​ให้​ออก​ไป​แต่​ตรง​พระ​พัก​ตร​พระองค์, แล​ซิ​ดคี​ยา​ได้​คิด​กบฏ​ต่อ​เจ้าเมือง​บาบู​โลน.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³ เพราะ​ความ​โกรธ​กริ้ว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ถึง​ขั้น​ที่​พระ​องค์​ไล่​พวก​เขา​ออก​ไป​จาก​เยรูซาเล็ม​และ​ยูดาห์ ให้​พ้น​จาก​หน้า​ของ​พระ​องค์ ครั้ง​นั้น เศเดคียาห์​ได้​แข็งข้อ​ต่อ​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน

เยเรมีย์ 52:3 相互参照

อิสยาห์ 3:1

ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ กำลังจะตัดแหล่งน้ำ แหล่งเสบียง ตัดขุมกำลังของเยรูซาเล็มและยูดาห์

2พงศาวดาร 36:13

ทั้งทรงกบฏต่อกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ผู้ให้พระองค์ปฏิญาณในพระนามพระเจ้า เศเดคียาห์ทรงแข็งขืน ถือทิฐิในใจ และไม่ยอมหันมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล

อิสยาห์ 19:4

เราจะหยิบยื่นชาวอียิปต์ ให้แก่นายผู้เหี้ยมโหด กษัตริย์ผู้ดุร้ายจะปกครองพวกเขา” องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น

ปัญญาจารย์ 10:16

วิบัติแก่เจ้า ดินแดนซึ่งมีคนรับใช้เป็นกษัตริย์ และบรรดาเจ้านายกินเลี้ยงเฮฮากันตั้งแต่เช้า

สุภาษิต 28:2

เมื่อประเทศชาติเกิดกบฏก็มีเจ้าขุนมูลนายหลายคน แต่ผู้ที่มีความรู้ความเข้าใจจะรักษาความสงบเรียบร้อยไว้

1พงศ์กษัตริย์ 10:9

สรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าของฝ่าพระบาทที่ทรงโปรดปรานและตั้งฝ่าพระบาทขึ้นครองราชบัลลังก์แห่งอิสราเอล เนื่องด้วยความรักนิรันดร์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่ทรงมีต่ออิสราเอล จึงทรงตั้งฝ่าพระบาทเป็นกษัตริย์เพื่อผดุงความยุติธรรมและความชอบธรรม”

2ซามูเอล 24:1

อีกครั้งหนึ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระพิโรธอิสราเอล และทรงดลใจดาวิดให้หาเรื่องเดือดร้อนมาให้พวกเขา โดยตรัสว่า “จงไปทำสำมะโนไพร่พลอิสราเอลและยูดาห์”

ปฐมกาล 4:14

ในวันนี้พระองค์ทรงขับไล่ข้าพระองค์ไปจากแผ่นดินนี้ และทรงปิดกั้นข้าพระองค์จากพระพักตร์ของพระองค์ ข้าพระองค์จะเป็นคนร่อนเร่พเนจรไปในโลก ใครพบเห็นก็จะฆ่าข้าพระองค์”

ปฐมกาล 4:16

ดังนั้นคาอินจึงออกไปจากเบื้องหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าและตั้งถิ่นฐานอยู่ในดินแดนโนดทางทิศตะวันออกของเอเดน

2พงศ์กษัตริย์ 24:20

เนื่องด้วยพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จึงเกิดขึ้นกับกรุงเยรูซาเล็มและยูดาห์ และในที่สุดพระองค์ทรงเหวี่ยงพวกเขาพ้นจากพระพักตร์ของพระองค์

เยเรมีย์ 7:15

เราจะเหวี่ยงเจ้าไปให้พ้นหน้าเรา เหมือนที่เราได้ทำแก่ชนเอฟราอิมพี่น้องของเจ้า’

เยเรมีย์ 15:1

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ต่อให้โมเสสและซามูเอลมายืนวิงวอนเพื่อชนชาตินี้ต่อหน้าเรา เราก็จะไม่ใจอ่อนช่วยพวกเขา เอาพวกเขาออกไปให้พ้นหน้าเรา! ไปให้พ้น!

2พงศ์กษัตริย์ 17:18

ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระพิโรธอิสราเอลยิ่งนักและขับไล่เขาออกไปให้พ้นพระพักตร์ เหลืออยู่แต่เพียงเผ่ายูดาห์

2พงศ์กษัตริย์ 17:20

ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงละทิ้งชนชาติอิสราเอลทั้งหมด พระองค์ทรงลงโทษเขาและมอบเขาไว้ในมือของผู้ปล้นชิง ตราบจนทรงขจัดเขาออกไปให้พ้นพระพักตร์

2พงศ์กษัตริย์ 17:23

จนกระทั่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงขจัดเขาออกไปให้พ้นพระพักตร์ตามที่พระองค์ได้ทรงเตือนไว้ผ่านทางผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของพระองค์ ฉะนั้นอิสราเอลจึงถูกกวาดต้อนจากบ้านเกิดเมืองนอนไปเป็นเชลยอยู่ในอัสซีเรียตราบจนทุกวันนี้

​เอษ​รา 4:15

เพื่อขอทรงสั่งให้ค้นดูจดหมายเหตุของกษัตริย์องค์ก่อนๆ ในบันทึกเหล่านี้ฝ่าพระบาทจะพบว่านครแห่งนี้ชอบกบฏและสร้างความเดือดร้อนแก่เหล่ากษัตริย์และแว่นแคว้นต่างๆ เป็นนครที่ชอบกบฏแข็งเมืองมาตั้งแต่ครั้งโบราณ ด้วยเหตุนี้จึงถูกทำลายไป

อิสยาห์ 36:5

เจ้าพูดว่าเจ้ามียุทธศาสตร์และแสนยานุภาพ แต่นั่นก็เป็นเพียงลมปาก เจ้าพึ่งใครจึงบังอาจกบฏต่อเรา?