เยเรมีย์ 50:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹³ เนื่องด้วยพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า บาบิโลนจะกลายเป็นถิ่นร้างไม่มีคนอยู่อาศัย ทุกคนที่ผ่านไปมาจะตะลึงและเย้ยหยัน เนื่องจากบาดแผลทั้งหมดของมัน

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹³ เมืองนั้นจะไม่มีคนเข้าอาศัย เพราะพระพิโรธของพระยาห์เวห์ แต่จะเป็นที่ร้างเปล่าอย่างที่สุด ซึ่งคนที่ผ่านเมืองบาบิโลนไปจะตกตะลึง และเยาะเย้ยเพราะรอยแผลทั้งสิ้นของเมืองนั้น

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹³ เมืองนั้นจะไม่​มี​คนอาศัยเพราะพระพิโรธของพระเยโฮวาห์ แต่​จะเป็​นที​่รกร้างทั้งหมด ทุ​กคนที่ผ่านเมืองบาบิโลนไปจะตกตะลึง และจะเย้ยหยันในภัยพิบั​ติ​ทั้งสิ้นของเมืองนั้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹³ พระยาห์เวห์​โกรธ ก็​เลย​ไม่มีใคร​มา​อาศัย​อยู่ที่นั่น แต่เธอ​จะ​ถูก​ทำลาย​ล้าง​อย่าง​สิ้นซาก ทุกคน​ที่​ผ่าน​มา​ทาง​บาบิโลน​จะ​ตกใจ​และ​จะ​ผิวปาก​เย้ยหยัน​ลอย​ฟกช้ำ​ของเธอ

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹³ เป็น​ป่า​โล่ง​เป็น​แผ่น​ดิน​แห้ง, แล​เป็น​ทะเลทราย. เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, เมือง​นั้น​จะ​ไม่​มี​ผู้ใด​อยู่, แต่​ที่​นั้น​จะ​เริด​ร้าง​ทีเดียว, ทุก​ทั่ว​คน​ที่​เดิน​ผ่าน​หน้า​เมือง​บาบู​โลน​จะ​ตกตะลึง​ไป, แล​จะ​สูด​ปาก​ประมาท​ด้วย​ความ​ทรมาน​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹³ เป็น​เพราะ​ความ​โกรธ​เกรี้ยว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เมือง​นั้น​จะ​ไม่​มี​ผู้​อาศัย​อยู่ แต่​จะ​เป็น​ที่​รกร้าง​อย่าง​น่า​ตกใจ ทุก​คน​ที่​ผ่าน​บาบิโลน​ไป​ก็​จะ​หวาดผวา และ​เหน็บแนม​เพราะ​ความ​วิบัติ​ทั้ง​สิ้น

เยเรมีย์ 50:13 相互参照

เยเรมีย์ 18:16

ดินแดนของเขาจะถูกทิ้งร้าง เป็นเป้าของการดูหมิ่นตลอดกาล ผู้คนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึง และส่ายหน้า

เยเรมีย์ 49:17

“เอโดมจะกลายเป็นเป้าของความสยดสยอง บรรดาคนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึงและจะเยาะเย้ยถากถาง เนื่องด้วยบาดแผลทั้งสิ้นของมัน”

เศคาริ​ยา 1:15

แต่เราโกรธยิ่งนักที่ชนชาติต่างๆ รู้สึกมั่นคงปลอดภัย เราโกรธนิดเดียว แต่พวกเขาทำให้ย่อยยับเกินขนาด’

เศฟันยาห์ 2:15

นี่แหละนครเจ้าสำราญ ซึ่งอยู่มาอย่างปลอดภัย มันบอกตัวเองว่า “นี่แหละเรา ไม่มีใครนอกจากเรา” แล้วมันก็พินาศย่อยยับขนาดไหน เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า! คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็เย้ยหยัน และเขย่ากำปั้น

เยเรมีย์ 51:37

บาบิโลนจะเป็นซากปรักหักพัง เป็นที่อยู่ของหมาใน เป็นเป้าของความสยดสยองและการดูหมิ่น เป็นที่ซึ่งไม่มีผู้ใดอยู่อาศัย

เยเรมีย์ 25:12

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แต่เมื่อครบเจ็ดสิบปีแล้ว เราจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและชนชาติของเขา ซึ่งก็คือแผ่นดินของชาวบาบิโลน เพราะความผิดของพวกเขา เราจะทำให้ดินแดนของเขาถูกทิ้งร้างตลอดไป

เยเรมีย์ 19:8

เราจะทำให้กรุงนี้ถูกทิ้งร้างเป็นเป้าของการดูหมิ่น ทุกคนที่ผ่านไปมาจะตกตะลึงและเย้ยหยัน เมื่อได้เห็นความหายนะทั้งหมดของมัน

โยบ 27:23

มันก็ปรบมือเยาะเย้ย และซัดเขาหลุดลอยไปจากที่ของเขา

พระบัญญัติ 29:22

แล้วบุตรหลานของท่านในชั่วอายุต่อมา และคนต่างชาติจากแดนไกลจะเห็นหายนะในแผ่นดิน และโรคภัยซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงใช้ทรมานพวกเขา

เยเรมีย์ 34:22

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะออกคำสั่งและเราจะนำพวกเขากลับมากรุงนี้อีก พวกเขาจะมาต่อสู้ เอาชนะและเผาเมืองเสีย เราจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่”

เยเรมีย์ 50:3

ชนชาติหนึ่งจากทางเหนือจะมาโจมตีบาบิโลน ทำให้ดินแดนนั้นถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่ ทั้งคนและสัตว์จะหนีเตลิดไปหมด”

เยเรมีย์ 51:26

จะไม่มีการสกัดหินจากเจ้าไปเป็นศิลาหัวมุม หรือทำเป็นฐานราก เพราะเจ้าจะถูกทิ้งร้างตลอดไป” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

เยเรมีย์ 51:29

แผ่นดินก็สั่นสะท้านและทุรนทุราย เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยืนยันที่จะทำกับบาบิโลนตามที่ทรงตั้งพระทัยไว้ คือทำให้ดินแดนบาบิโลนถูกทิ้งร้าง ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่

เยเรมีย์ 51:62

แล้วจงกล่าวว่า ‘ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้ตรัสไว้ว่าจะทรงทำลายสถานที่นี้จนไม่มีทั้งคนและสัตว์อาศัยอยู่ในดินแดนนี้เลย มันจะถูกทิ้งร้างตลอดกาล’

ยะเอศเคล 27:36

พ่อค้าวาณิชของชนชาติต่างๆ รู้สึกว่าเรื่องของเจ้านั้นเหลือเชื่อ เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”