เยเรมีย์ 49:23 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²³ พระดำรัสเกี่ยวกับดามัสกัสความว่า “ฮามัทและอารปัดท้อแท้หดหู่ เพราะได้ยินข่าวร้าย จิตใจของเขาจึงระย่อ ทุรนทุรายเหมือนทะเลปั่นป่วน

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

²³ เกี่ยวกับเมืองดามัสกัส ว่า “เมืองฮามัทและเมืองอารปัดต้องอับอาย เพราะมันทั้งหลายได้ยินข่าวร้าย มันก็กลัวลาน มันกังวลใจเหมือนทะเล ซึ่งสงบลงไม่ได้

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²³ เก​ี่​ยวด​้วยเรื่องเมืองดามัสกัส เมืองฮามัทและเมืองอารปัดได้​ขายหน้า เพราะเขาทั้งหลายได้ยินข่าวร้าย เขาก็​กลัวลาน ทะเลก็​ทุรนทุราย มันสงบลงไม่​ได้

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²³ เกี่ยวกับ​เมือง​ดามัสกัส “เมืองฮามัท​และ​เมืองอารปัด​ต้อง​อับอาย​ขายหน้า เพราะ​เมือง​ทั้งสอง​ได้ยิน​ข่าวร้าย ทั้งสอง​กลัว​จน​ตัวอ่อน​ปวกเปียก เหมือน​ทะเล​อัน​ปั่นป่วน​ที่​ไม่สามารถ​ทำให้​สงบได้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²³ (ก็ว่า) ด้วย​ดาเมเซ็ก. ฮา​มัธ​ตกตะลึง​แล้ว, แล​อา​ร​ฟาด​ด้วย, เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้ยิน​ข่าว​ร้าย​ต่างๆ, ใจ​ของ​เขา​ทั้งปวง​กำลัง​ละลาย​ไป, ก็​มี​ความ​ทุกข์​บน​น้ำทะเล, จะ​สงบ​ลง​มิได้.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²³ พระ​องค์​กล่าว​ถึง​ดามัสกัส​ว่า “เมือง​ฮามัท​และ​อาร์ปัด​ต้อง​อับอาย เพราะ​พวก​เขา​ได้​ทราบ​ข่าว​ร้าย พวก​เขา​ท้อใจ​ด้วย​ความ​กลัว และ​วิตก​เหมือน​ทะเล​ที่​ปั่นป่วน​อย่าง​ไม่​หยุด​ยั้ง

เยเรมีย์ 49:23 相互参照

อิสยาห์ 10:9

คาลโนไม่ได้เหมือนคารเคมิชหรอกหรือ? ฮามัทก็เหมือนอารปัดไม่ใช่หรือ? และสะมาเรียก็เหมือนดามัสกัสไม่ใช่หรือ?

2พงศ์กษัตริย์ 18:34

ไหนล่ะบรรดาเทพเจ้าแห่งฮามัทและอารปัด? ไหนล่ะบรรดาเทพเจ้าแห่งเสฟารวาอิม เฮนา และอิฟวาห์? พระเหล่านั้นช่วยสะมาเรียให้พ้นจากมือของเราได้หรือ?

อิสยาห์ 57:20

แต่คนชั่วร้ายเหมือนทะเลปั่นป่วน ซึ่งไม่อาจสงบนิ่ง คลื่นของเขากวนเลนและโคลนขึ้นมา

ปฐมกาล 14:15

คืนวันนั้นอับรามจึงแบ่งบ่าวไพร่เข้าโจมตีจนได้ชัยชนะ และรุกไล่ข้าศึกไปถึงเมืองโฮบาห์ทางเหนือของเมืองดามัสกัส

นา​ฮูม 2:10

มันถูกปล้นทำลาย ถูกริบของมีค่าไปหมด! หัวใจก็อ่อนล้า แข้งขาก็สิ้นแรง เนื้อตัวสั่นเทาและทุกคนหน้าซีดเซียว

2พงศ์กษัตริย์ 19:13

ไหนล่ะกษัตริย์ฮามัท กษัตริย์อารปัด กษัตริย์เสฟารวาอิม เฮนา และอิฟวาห์?”

อาฤธโม 13:21

เขาเหล่านั้นจึงไปสำรวจดินแดนแถบนั้น ตั้งแต่ถิ่นกันดารศินเรื่อยไปจนถึงเรโหบ ทางที่จะไปยังเลโบฮามัท

ปฐมกาล 15:2

แต่อับรามทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์จะประทานบำเหน็จให้แก่ข้าพระองค์ไปทำไมในเมื่อข้าพระองค์ยังไม่มีลูกเลย และผู้ที่จะรับมรดกของข้าพระองค์ก็คือเอลีเยเซอร์แห่งดามัสกัส?”

2โครินธ์ 11:32

ที่เมืองดามัสกัส เจ้าเมืองผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของกษัตริย์อาเรทัสได้ให้ทหารเฝ้าไว้ทั่วเมืองเพื่อจะจับกุมข้าพเจ้า

กิจการ 27:20

เมื่อไม่เห็นแสงตะวันแสงดาวตลอดหลายวันและพายุยังพัดกระหน่ำไม่หยุด ในที่สุดเราก็ไม่เหลือความหวังที่จะรอดชีวิต

กิจการ 9:2

และขอจดหมายถึงธรรมศาลาต่างๆ ในเมืองดามัสกัสเพื่อว่าถ้าเขาพบใครก็ตามที่ถือ “ทางนั้น” ไม่ว่าชายหรือหญิงจะได้คุมตัวเป็นนักโทษมายังกรุงเยรูซาเล็ม

อา​โม​ส 6:2

จงไปพิเคราะห์ดูคาลเนห์ แล้วไปยังฮามัทเมืองใหญ่ และลงไปยังเมืองกัทในฟีลิสเตีย อาณาจักรเหล่านั้นดีกว่าอาณาจักรทั้งสองของเจ้าหรือ? ดินแดนของเขาใหญ่กว่าของเจ้าหรือ?

อิสยาห์ 37:13

ไหนล่ะกษัตริย์ฮามัท กษัตริย์อารปัด กษัตริย์เสฟารวาอิม เฮนา และอิฟวาห์?”

อิสยาห์ 13:7

ด้วยเหตุนี้แขนทุกแขนจะอ่อนปวกเปียก หัวใจทุกดวงจะระทดท้อ

อิสยาห์ 11:11

ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงยื่นพระหัตถ์ออกเป็นครั้งที่สอง เพื่อรับประชากรของพระองค์ที่เหลืออยู่นั้นกลับมาจากอัสซีเรีย อียิปต์บนและอียิปต์ล่าง จากคูชเอลาม บาบิโลน ฮามัท และดินแดนชายฝั่งทะเลที่ห่างไกล

2พงศาวดาร 16:2

อาสาจึงทรงนำเงินและทองคำจากคลังพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าและจากท้องพระคลังของพระราชวังของพระองค์เอง ส่งไปถวายกษัตริย์เบนฮาดัดแห่งอารัมซึ่งปกครองอยู่ที่เมืองดามัสกัส และตรัสว่า

2พงศ์กษัตริย์ 17:24

กษัตริย์อัสซีเรียทรงนำคนจากบาบิโลน คูธาห์ อัฟวา ฮามัท และเสฟารวาอิมเข้ามาตั้งถิ่นฐานในเมืองต่างๆ ของสะมาเรียแทนที่ชาวอิสราเอล พวกเขามายึดครองสะมาเรียและอาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ

1พงศ์กษัตริย์ 11:24

เมื่อดาวิดทำลายกองกำลังของเมืองโศบาห์ เรโซนได้รวบรวมผู้คนและตั้งตนเป็นหัวหน้ากองโจร พากันหนีไปยังดามัสกัส ที่ซึ่งเขาตั้งรกรากและยึดครองได้

2ซามูเอล 17:10

คราวนี้แม้คนที่กล้าหาญที่สุด ต่อให้ใจสิงห์แค่ไหนก็จะต้องขวัญเสีย เพราะอิสราเอลทั้งปวงล้วนทราบว่าราชบิดาของฝ่าพระบาททรงเป็นนักสู้ และทหารที่อยู่ด้วยก็ล้วนห้าวหาญ

2ซามูเอล 8:9

เมื่อกษัตริย์โทอูแห่งเมืองฮามัทได้ข่าวว่าดาวิดทรงรบชนะทั้งกองทัพของฮาดัดเอเซอร์

โยชูวา 14:8

พี่น้องที่ไปกับเราทำให้ประชากรเสียขวัญ แต่ส่วนข้าพเจ้าติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าอย่างสุดใจ

โยชูวา 2:11

เมื่อได้ฟังแล้วเราทุกคนก็หวาดกลัวขวัญกระเจิง เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเป็นพระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์เบื้องบนและแผ่นดินโลกเบื้องล่าง

พระบัญญัติ 20:8

แล้วแม่ทัพนายกองกล่าวเสริมว่า “มีใครใจเสาะหรือหวาดหวั่นบ้าง? ถ้ามีจงกลับบ้านไปก่อนที่จะทำให้คนอื่นเสียขวัญไปด้วย”

เอ็ก​โซ​โด 15:15

บรรดาผู้นำของเอโดมจะขวัญหนีดีฝ่อ ผู้นำของโมอับจะตัวสั่นเทา ประชาชนชาวคานาอันจะกลัวลาน

2พงศ์กษัตริย์ 5:12

แม่น้ำอาบานาและแม่น้ำฟารปาร์ที่ดามัสกัสไม่ดีกว่าแม่น้ำของอิสราเอลหรือ? เราไปอาบในแม่น้ำเหล่านั้นให้หายจากโรคไม่ได้หรือ?” ว่าแล้วนาอามานก็ผลุนผลันออกไปด้วยความโกรธ

อิสยาห์ 7:8

เพราะหัวของอารัมคือดามัสกัส และหัวของดามัสกัสคือเรซีนเท่านั้น เอฟราอิมก็เช่นกัน ภายในหกสิบห้าปี จะถูกบดขยี้ไม่เหลือเป็นชนชาติ

อิสยาห์ 36:19

ไหนล่ะบรรดาเทพเจ้าแห่งฮามัทและอารปัด? ไหนล่ะบรรดาเทพเจ้าแห่งเสฟารวาอิม? พระเหล่านั้นช่วยสะมาเรียให้พ้นจากมือของเราได้หรือ?

เยเรมีย์ 39:5

แต่กองทัพบาบิโลนไล่ตามมาและจับกุมเศเดคียาห์ไว้ได้ในที่ราบเยรีโค แล้วคุมพระองค์มาให้กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนซึ่งประทับอยู่ที่ริบลาห์ในเขตฮามัท และเนบูคัดเนสซาร์ได้ตัดสินลงโทษเขาที่นั่น

ยะเอศเคล 27:18

“ ‘ชาวดามัสกัสนำเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบนและขนแกะจากเมืองศาฮาร์มาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตและสินค้าหลากชนิด