Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




เยเรมีย์ 44:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

6 ฉะนั้นเราจึงเทโทสะเกรี้ยวกราดของเราให้มันโหมกระหน่ำลงมาเหนือหัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ และถนนหนทางในเยรูซาเล็ม และทำให้เมืองเหล่านี้กลายเป็นซากปรักหักพัง ถูกทิ้งร้างเหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันนี้”

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

6 ดังนั้น เราจึงได้เทความโกรธและความกริ้วของเราออก ให้พลุ่งขึ้นในเมืองต่างๆ ของยูดาห์และตามถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้นก็กลายเป็นที่ทิ้งร้างและร้างเปล่าอย่างทุกวันนี้

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

6 เพราะฉะนั้น เราจึงได้เทความเดือดดาลและความโกรธของเราออกให้​พลุ​่งขึ้นในหัวเมืองยูดาห์ และในถนนหนทางของกรุงเยรูซาเล็ม และเมืองเหล่านั้​นก​็​ถู​กทิ้งไว้เสียเปล่าและรกร้างไป อย่างทุกวันนี้

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

6 เรา​โกรธแค้น​มาก และ​ความ​โกรธ​ของเรา​ก็​ได้​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​เมือง​ต่างๆ​ของ​ยูดาห์​และ​ตาม​ท้องถนน​ของ​เมือง​เยรูซาเล็ม และ​พวกมัน​ได้​กลาย​เป็น​ที่​รกร้าง​ว่างเปล่า​มา​จนถึง​ทุกวันนี้’”

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

6 เหตุ​ฉะนี้​ความ​กริ้ว​แล​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​ได้​ต้อง​เท​ออก, แล​ก่อ​ขึ้น​ใน​บ้านเมือง​ยะฮูดา, แล​ใน​ถนน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​เมือง​เหล่านั้น​จึง​ต้อง​ยับเยิน​เริด​ร้าง​เสียแล้ว, เหมือน​ที่​เป็น​อยู่​ทุกวันนี้.

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

6 ฉะนั้น การ​ลงโทษ​และ​ความ​กริ้ว​ของ​เรา​จึง​ได้​หลั่ง​ออก​และ​พลุ่ง​ขึ้น​ต่อ​เมือง​ต่างๆ ของ​ยูดาห์​และ​ที่​ถนน​ใน​เยรูซาเล็ม จน​พัง​ทลาย​และ​กลาย​เป็น​ที่​รกร้าง อย่าง​ที่​เป็น​อยู่​ทุก​วันนี้”

この章を参照 コピー




เยเรมีย์ 44:6
34 相互参照  

“ ‘ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะระบายความโกรธและความเกรี้ยวกราดของเราเหนือที่แห่งนี้ เหนือมนุษย์และสัตว์ เหนือต้นไม้ในท้องทุ่ง เหนือพืชผลทั้งปวงบนแผ่นดิน เป็นไฟโทสะอันเผาผลาญซึ่งไม่มีใครดับได้


ฉะนั้นเราจะจัดการกับพวกเขาด้วยความโกรธ เราจะไม่เอ็นดูสงสารหรือไว้ชีวิตพวกเขา แม้พวกเขาจะตะโกนใส่หูเรา เราก็จะไม่ฟัง”


พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘เช่นเดียวกับที่ความโกรธและโทสะของเราโหมกระหน่ำลงเหนือประชากรเยรูซาเล็ม เราก็จะระบายความโกรธลงเหนือเจ้าเมื่อเจ้าไปยังอียิปต์ เจ้าจะตกเป็นเป้าของการแช่งด่าและความสยดสยอง เป้าของคำสาปแช่งและตำหนิติเตียน เจ้าจะไม่มีวันได้เห็นสถานที่นี้อีก’


เราเองจะสู้รบกับเจ้าด้วยมือที่เงื้ออยู่ และด้วยแขนอันทรงพลัง เนื่องจากความโกรธ ความเกรี้ยวกราด และโทสะอันใหญ่หลวง


เราจะหยุดเสียงรื่นเริงบันเทิงใจ เสียงสุขหรรษาของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวในเมืองทั้งหลายของยูดาห์ และตามถนนหนทางในเยรูซาเล็ม เพราะดินแดนแห่งนี้จะกลายเป็นที่ร้าง


ลูกๆ ของเจ้าเป็นลมไปแล้ว พวกเขานอนอยู่ที่หัวถนนทุกสาย ประหนึ่งละมั่งติดอยู่ในตาข่าย พระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า และการกำราบจากพระเจ้าของเจ้าท่วมท้นพวกเขา


ตื่นเถิด ตื่นเถิด! จงลุกขึ้นเถิดเยรูซาเล็มเอ๋ย เจ้าผู้ได้ดื่มจากจอกแห่งพระพิโรธของพระเจ้า ซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า เจ้าดื่มจนถึงตะกอนก้นถ้วย ซึ่งทำให้ถึงกับซวนเซ


ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “พระองค์เจ้าข้า จะอีกนานเพียงไร?” พระองค์ตรัสตอบว่า “จนกระทั่งนครต่างๆ อยู่ในสภาพปรักหักพัง ไม่มีคนอยู่อาศัย จนกระทั่งบ้านเรือนถูกทิ้งร้าง ท้องทุ่งถูกเหยียบย่ำทำลาย


องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระเจ้าผู้หึงหวงและทำการแก้แค้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแก้แค้นและเต็มไปด้วยพระพิโรธ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแก้แค้นเหล่าปฏิปักษ์ของพระองค์ และยังทรงพระพิโรธต่อศัตรูของพระองค์


พระองค์ทรงทำตามที่ตรัสไว้แล้วว่าจะนำภัยพิบัติยิ่งใหญ่มายังข้าพระองค์ทั้งหลายและผู้ครอบครอง ทั่วใต้ฟ้าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นเสมอเหมือนที่เกิดกับเยรูซาเล็ม


“ ‘ขี้ตะกรันของเจ้าคือความสำส่อน เพราะเราพยายามชำระเจ้า แต่เจ้าก็ไม่อาจชำระจากมลทินได้ เจ้าจะไม่สะอาดเอี่ยมอ่องอีก จนกระทั่งโทสะที่เรามีต่อเจ้าสงบลง


เพื่อกระตุ้นโทสะและการแก้แค้น เราจึงทิ้งโลหิตของนางบนหินโล่งเตียน เพื่อโลหิตนั้นจะไม่ถูกกลบ


พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เราจะปกครองเจ้าด้วยมืออันทรงพลัง ด้วยแขนที่เหยียดออก และด้วยโทสะที่ระบายลงมาฉันนั้น


คนที่อยู่ไกลออกไปจะตายเพราะโรคระบาด คนที่อยู่ใกล้จะตายเพราะสงคราม คนที่รอดชีวิตอยู่จะตายเพราะการกันดารอาหาร เราจะระบายความโกรธลงเหนือพวกเขาเช่นนี้แหละ


“แล้วความโกรธของเราจะมอดลง โทสะของเราจะสงบลง และเราจะหายแค้น และเมื่อเราได้ระบายโทสะเหนือพวกเขา พวกเขาจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้ด้วยความกระตือรือร้น


เผื่อบางทีพวกเขาจะมาทูลวิงวอนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และหันกลับจากวิถีชั่วของตน เพราะพระพิโรธและโทสะซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ประกาศไว้เหนือประชาชาตินี้ใหญ่หลวงนัก”


วงศ์วานของดาวิดเอ๋ย องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ ‘ทุกเช้าจงอำนวยความยุติธรรม จงช่วยเหลือผู้ที่ถูกปล้น จากมือของผู้กดขี่ข่มเหง มิฉะนั้นโทสะของเราจะระเบิดออกและแผดเผาดั่งไฟ เผาผลาญโดยไม่มีใครดับได้ เนื่องจากความชั่วร้ายที่พวกเจ้าได้ทำ


ชนยูดาห์ ชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย จงทำสุหนัตให้ตัวเองถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า จงทำสุหนัตที่ใจของพวกเจ้า มิฉะนั้นโทสะของเราจะระเบิดออกและแผดเผาดั่งไฟ เผาผลาญโดยไม่มีใครดับได้ เนื่องจากความชั่วร้ายที่พวกเจ้าได้ทำ


เราจะต่อสู้กับเจ้าด้วยพระพิโรธ และเราเองจะลงโทษบาปของเจ้าหนักยิ่งขึ้นเจ็ดเท่า


เราจะทำให้นครต่างๆ ของเจ้าเริศร้าง และทำลายสถานนมัสการของเจ้า เราจะไม่นิยมยินดีในกลิ่นหอมที่น่าพอใจจากเครื่องบูชาของเจ้า


ดินแดนของเจ้าก็ร้างเปล่า เมืองต่างๆ ถูกเผาผลาญ ท้องทุ่งเหี้ยนเตียนด้วยน้ำมือของคนต่างชาติ เริศร้างต่อหน้าต่อตาเจ้า เหมือนเมื่อถูกคนแปลกหน้าล้มล้าง


องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ทั้งแผ่นดินจะย่อยยับ แม้เราจะไม่ทำลายจนหมดสิ้น


เจ้าไม่เห็นหรือว่าพวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่ทั่วหัวเมืองทั้งหลายของยูดาห์และตามถนนหนทางในเยรูซาเล็ม?


องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะออกคำสั่งและเราจะนำพวกเขากลับมากรุงนี้อีก พวกเขาจะมาต่อสู้ เอาชนะและเผาเมืองเสีย เราจะทำให้หัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ถูกทิ้งร้าง ไม่มีใครอาศัยอยู่”


“พระองค์ทรงส่งไฟลงมาจากเบื้องบน ไฟนั้นแผดเผาอยู่ในกระดูกของข้าพเจ้า พระองค์ทรงวางตาข่ายดักเท้าของข้าพเจ้า และทำให้ข้าพเจ้าหันกลับ พระองค์ทรงทิ้งข้าพเจ้าไว้ ให้ระบมไข้และอ่อนระโหยโรยแรงวันยังค่ำ


เราจะนำเจ้ามาจากชาติต่างๆ และรวบรวมเจ้าออกมาจากนานาประเทศที่เจ้าถูกทำให้กระจัดกระจายไปด้วยมืออันทรงพลัง ด้วยแขนที่เหยียดออก และด้วยโทสะที่ระบายลงมา


“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระพิโรธบรรพบุรุษของพวกเจ้ายิ่งนัก


เราใช้พายุหมุนทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปเป็นคนแปลกถิ่นในหมู่ชนชาติต่างๆ ดินแดนของเขาจะถูกทิ้งร้างอยู่ข้างหลัง ไม่มีใครผ่านไปมา เขาทำให้ดินแดนอันน่าอภิรมย์กลับเริศร้างไปเช่นนี้’ ”


และบรรดาผู้ที่ยังเหลือรอดอยู่ในหมู่ประชาชาติชั่วร้ายนี้ จะเรียกหาความตายมากกว่ามีชีวิตอยู่ในที่ซึ่งเราจะเนรเทศพวกเขาไปนั้น พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนี้’


เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่อาจอดกลั้นพระทัยต่อการกระทำชั่วร้ายและสิ่งน่าชิงชังซึ่งท่านทำนั้นต่อไปได้ ดินแดนของท่านจึงตกเป็นเป้าของการสาปแช่ง เป็นดินแดนร้างไร้ผู้อยู่อาศัยดังเช่นทุกวันนี้


โอ กรุงที่เคยมีพลเมืองหนาแน่น กลับอ้างว้างเสียแล้ว! กรุงที่เคยยิ่งใหญ่ในหมู่ประชาชาติ กลับเป็นเหมือนหญิงม่ายเสียแล้ว! กรุงซึ่งเคยเป็นราชินีในหมู่แว่นแคว้นต่างๆ กลับตกเป็นทาสเสียแล้ว


เนื่องด้วยภูเขาศิโยนซึ่งเริศร้าง เป็นที่เพ่นพ่านของฝูงหมาใน


แต่ถ้อยคำและกฎหมายซึ่งเราสั่งเหล่าผู้เผยพระวจนะผู้รับใช้ของเราก็เป็นจริงกับบรรพบุรุษของพวกเจ้าไม่ใช่หรือ? “แล้วเขาเหล่านั้นก็สำนึกผิดและกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงทำกับเราอย่างสาสมกับวิถีและความประพฤติของเราตามที่พระองค์ทรงตัดสินพระทัยไว้แล้ว’ ”


私たちに従ってください:

広告


広告