เยเรมีย์ 4:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁰ แล้วข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์ทรงหลอกลวงเยรูซาเล็มและชนชาตินี้แน่แล้ว ก็ไหนพระองค์ตรัสว่า ‘เจ้าจะมีสันติสุข’ แต่นี่ดาบจ่อที่คอหอยข้าพระองค์ทั้งหลายแล้ว”

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹⁰ แล้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์ทรงล่อลวงชนชาตินี้ และกรุงเยรูซาเล็มแน่นอนทีเดียว ว่า ‘เจ้าทั้งหลายจะอยู่เย็นเป็นสุข’ แต่ที่จริงดาบได้มาถึงชีวิตของพวกเขา”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁰ แล​้วข้าพเจ้าจึงทูลว่า “ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า พระองค์​ทรงล่อลวงชนชาติ​นี้ และกรุงเยรูซาเล็มแน่นอนทีเดียวว่า ‘​เจ้​าทั้งหลายจะอยู่เย็นเป็นสุข’ แต่​ที่​จร​ิงดาบได้มาถึงชีวิตของเขาทั้งหลาย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁰ แล้ว​ผม​ก็​พูด​ว่า “ตายแน่ น่า​สยดสยอง​เหลือเกิน พระยาห์เวห์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า พระองค์​ได้​หลอก​คน​พวกนี้ และ​เยรูซาเล็ม พระองค์​บอก​พวกเขา​ว่า ‘พวกเจ้า​จะ​ปลอดภัย’ ใน​ขณะที่​ดาบ​กำลัง​จ่อ​คอหอย​พวกเขา​อยู่”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁰ ขณะนั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​กล่าว​ว่า, โอ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ผู้​เป็น​พระเจ้า, แท้จริง​พระองค์​ได้​ล่อลวง​ไพร่พล​นี้​แล​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​มาก​นัก, ด้วย​พระองค์​ได้​บอก​ไว้​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​ความ​สุข. แต่​ถ้าว่า​กะ​บี่​มา​ถึง​ที่​หัวใจ​แล้ว.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁰ แล้ว​ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ พระ​องค์​ได้​ทำ​ให้​ประชาชน​เหล่า​นี้​และ​เยรูซาเล็ม​หลงกล​จริงๆ โดย​กล่าว​ว่า ‘ทุก​อย่าง​จะ​เป็น​ไป​ด้วย​ดี​กับ​เจ้า’ ใน​ขณะ​ที่​ดาบ​จ่อ​อยู่​ที่​คอ​พวก​เขา”

เยเรมีย์ 4:10 相互参照

เยเรมีย์ 5:12

พวกเขาโกหกเกี่ยวกับองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “พระองค์จะไม่ทรงทำอะไรหรอก! จะไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับเรา เราจะไม่มีวันเห็นการฆ่าฟันหรือการกันดารอาหาร

อิสยาห์ 37:35

“เราจะปกป้องและช่วยเมืองนี้ไว้ เพื่อเห็นแก่เราเองและเห็นแก่ดาวิดผู้รับใช้ของเรา!”

หน​ังสือโรม 1:28

ยิ่งกว่านั้นเนื่องจากเขาไม่เห็นคุณค่าของการรู้จักพระเจ้า พระองค์จึงทรงปล่อยเขาให้มีจิตใจเสื่อมทราม ให้ทำสิ่งที่ไม่สมควร

หน​ังสือโรม 1:26

เพราะเหตุนี้พระเจ้าจึงทรงปล่อยเขาไว้ในกิเลสตัณหาอันน่าอับอาย แม้กระทั่งพวกผู้หญิงของเขาก็เปลี่ยนจากการมีความสัมพันธ์ตามธรรมชาติให้ผิดธรรมชาติไป

หน​ังสือโรม 1:24

ฉะนั้นพระเจ้าจึงทรงปล่อยเขาให้ทำบาปทางเพศตามตัณหาชั่วในใจของเขา ทำสิ่งที่น่าอัปยศทางกายต่อกัน

ยะเอศเคล 11:13

ขณะที่ข้าพเจ้าเผยพระวจนะอยู่ เปลาทียาห์บุตรเบไนยาห์ก็สิ้นชีวิตไป ข้าพเจ้าจึงซบหน้าลงและร้องเสียงดังว่า “โอ ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต! พระองค์จะทรงทำลายล้างชนอิสราเอลที่เหลืออยู่นี้เสียสิ้นเลยหรือ?”

เพลงคร่ำครวญ 2:21

“ทั้งคนหนุ่มคนแก่ทั้งหลาย นอนคลุกฝุ่นอยู่ด้วยกันกลางถนน คนหนุ่มคนสาวของข้าพระองค์ ล้มตายด้วยคมดาบ พระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธ ทรงเข่นฆ่าพวกเขาโดยไม่ปรานี

เยเรมีย์ 32:17

“ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพระองค์ได้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกด้วยฤทธานุภาพอันยิ่งใหญ่และด้วยพระกรที่เหยียดออก ไม่มีสิ่งใดยากเกินไปสำหรับพระองค์

เยเรมีย์ 23:17

เขาพร่ำบอกคนที่หมิ่นประมาทเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า พวกท่านจะอยู่เย็นเป็นสุข’ บอกกับคนที่ทำตามใจดื้อดึงว่า ‘จะไม่มีภัยอันตรายใดๆ เกิดแก่ท่าน’

เยเรมีย์ 8:11

พวกเขาทำแผลให้ประชากรของเรา ราวกับว่าไม่สาหัสรุนแรงเท่าไร พวกเขากล่าวว่า “สันติสุข สันติสุข” ทั้งๆ ที่ไม่มีสันติสุข

เยเรมีย์ 6:14

พวกเขาทำแผลให้ประชากรของเรา ราวกับว่าไม่สาหัสรุนแรงเท่าไร พวกเขากล่าวว่า ‘สันติสุข สันติสุข’ ทั้งๆ ที่ไม่มีสันติสุข

เยเรมีย์ 4:18

“การกระทำและความประพฤติของเจ้าเอง ได้ชักนำให้เหตุการณ์นี้เกิดแก่เจ้า นี่คือโทษทัณฑ์ของเจ้า มันช่างขมขื่นยิ่งนัก! มันช่างเสียดแทงใจเสียจริง!”

เยเรมีย์ 1:6

ข้าพเจ้ากราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ข้าพระองค์ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร เพราะข้าพระองค์ยังเด็กเกินไป”

อิสยาห์ 63:17

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุใดทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายหลงเตลิดจากวิถีทางของพระองค์ และทำให้จิตใจของข้าพระองค์แข็งกระด้างจนไม่ยำเกรงพระองค์? ขอทรงโปรดกลับมาเพื่อเห็นแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ ชนเผ่าซึ่งเป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์

อิสยาห์ 30:10

พวกเขาบอกผู้ทำนายว่า “อย่าเห็นนิมิตต่างๆ อีกต่อไป!” และบอกผู้เผยพระวจนะว่า “อย่าแจ้งนิมิตถึงสิ่งที่ถูกต้องอีกเลย! ขอให้บอกแต่เรื่องที่น่าฟัง เผยพระวจนะเป็นภาพฝันมายาต่างๆ เถิด

เอ็ก​โซ​โด 9:14

มิฉะนั้นครั้งนี้เราจะส่งภัยพิบัติอย่างรุนแรงมายังเจ้า ข้าราชการและราษฎรของเจ้า เพื่อเจ้าจะได้รู้ว่าทั่วพิภพนี้ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือนเรา

เอ็ก​โซ​โด 5:22

โมเสสจึงกลับไปทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุใดพระองค์ทรงนำความทุกข์ร้อนมาถึงคนเหล่านี้? พระองค์ทรงส่งข้าพระองค์มาเพื่อการนี้หรือ?