เยเรมีย์ 2:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁹ ความชั่วร้ายของเจ้าเองจะลงโทษเจ้า ที่เจ้าถอยหลังเข้าคลองนั้นจะเป็นการกล่าวโทษเจ้าเอง จงพิเคราะห์ดูแล้วเจ้าจะตระหนักว่า มันเลวร้ายและขมขื่นเพียงใดสำหรับเจ้า เมื่อเจ้าละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และไม่มีความยำเกรงเราเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹⁹ ความชั่วร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเอง และความไม่ซื่อสัตย์ของเจ้าจะตำหนิเจ้า เจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่ามันเป็นความชั่วและความขมขื่น ที่ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และความยำเกรงเราไม่ได้อยู่ในเจ้าเลย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้แหละ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁹ ความโหดร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเอง และการที่​เจ้​ากลับสัตย์นั้นเองจะตำหนิ​เจ้า ฉะนั้นเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่า มันเป็นความชั่วและความขมขื่น ซึ่งเจ้าทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ซึ่งความยำเกรงเรามิ​ได้​อยู่​ในตัวเจ้าเลย” องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรั​สด​ังนี้​แหละ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁹ สิ่ง​ชั่วร้าย​ต่างๆ​ที่​เจ้า​ได้​ทำไป​จะ​ตีสอน​เจ้า และ​การ​หันเห​ไป​จากเรา​ก็​จะ​ทำให้​เจ้า​ได้รับ​บทเรียน เพื่อ​เจ้า​จะได้​รู้​ว่า​มัน​ชั่วร้าย​และ​ขมขื่น​แค่ไหน​ที่​เจ้า​ได้​ทอดทิ้ง​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของเจ้า​ไป และ​เจ้า​ก็​ไม่ได้​มี​ความ​เกรง​กลัว​ต่อเรา​เลย” พระยาห์เวห์ เจ้านาย​ของผม ผู้มี​ฤทธิ์ทั้งสิ้น​พูดไว้​ว่า​อย่างนี้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁹ ความ​บาป​ของ​เจ้า​นั้น​เอง​จะ​ฝึกสอน​ให้​เจ้า​กลับ​เสีย​ใหม่, แล​การ​ที่​เจ้า​กลับ​หลัง​เป็น​ชั่ว​อีก​นั้น​จะ​ห้ามปราม​ตัว​เจ้า​เอง, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​จง​รู้​แลเห็น​เถิด​ว่า, ที่​เจ้า​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​นั้น, เป็น​การ​ร้าย​แล​ขื่นขม​แล​ความ​ที่​กลัวเกรง​เรา​ก็​ไม่​มี​ใน​ตัว​เจ้า, พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁹ ความ​ชั่วร้าย​ของ​เจ้า​จะ​ลงโทษ​เจ้า​เอง และ​เจ้า​จะ​ได้​รับ​บท​เรียน​เมื่อ​เจ้า​หันเห​ไป​จาก​เรา จง​รับ​รู้​ไว้​ว่า สิ่ง​เลว​ร้าย​และ​ขมขื่น​จะ​เกิด​แก่​เจ้า ที่​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า ความ​เกรงกลัว​ที่​มี​ต่อ​เรา​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ตัว​เจ้า​เลย” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ประกาศ​ดัง​นั้น

เยเรมีย์ 2:19 相互参照

อิสยาห์ 3:9

สีหน้าของเขาฟ้องตัวเอง พวกเขาอวดบาปของตนเหมือนโสโดม ไม่ยับยั้งปิดบัง วิบัติแก่เขา! เขานำภัยพิบัติมาสู่ตนเอง

เยเรมีย์ 4:18

“การกระทำและความประพฤติของเจ้าเอง ได้ชักนำให้เหตุการณ์นี้เกิดแก่เจ้า นี่คือโทษทัณฑ์ของเจ้า มันช่างขมขื่นยิ่งนัก! มันช่างเสียดแทงใจเสียจริง!”

เยเรมีย์ 2:17

เจ้าทำตัวของเจ้าเองไม่ใช่หรือ? สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะเจ้าละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเจ้า ขณะที่พระองค์ทรงนำเจ้ามาตามทางไม่ใช่หรือ?

เพลงสดุดี 36:1

คำทำนายบทหนึ่งดังก้องอยู่ในใจของข้าพเจ้า เกี่ยวกับบาปของคนชั่วว่า ไม่มีความยำเกรงพระเจ้า ในสายตาของเขา

โฮเชยา 5:5

ความหยิ่งผยองของอิสราเอลเป็นหลักฐานผูกมัดพวกเขา ชนอิสราเอลและแม้แต่เอฟราอิมเองก็สะดุดล้มลงในบาป ยูดาห์ก็ล้มลงไปกับพวกเขาด้วย

อา​โม​ส 8:10

เราจะเปลี่ยนเทศกาลทางศาสนาของเจ้าให้เป็นการไว้ทุกข์ และการร้องเพลงทั้งปวงของเจ้าให้เป็นการร่ำไห้ เราจะทำให้พวกเจ้าทุกคนสวมเสื้อผ้ากระสอบ และโกนผม เราจะทำให้ช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนช่วงไว้ทุกข์ให้ลูกโทน และให้วาระสุดท้ายเป็นดั่งวันอันขมขื่น”

โฮเชยา 11:7

ประชากรของเราตั้งใจทิ้งเราไป แม้ว่าพวกเขาจะร้องทูลต่อเราผู้สูงสุด เราก็จะไม่เชิดชูพวกเขาเลย

เยเรมีย์ 5:6

ฉะนั้นสิงโตจากป่าจะมาเล่นงานพวกเขา สุนัขป่าจากทะเลทรายจะเข้าขย้ำ เสือดาวจะซุ่มอยู่ใกล้เมืองต่างๆ ของพวกเขา คอยฉีกเนื้อคนที่ออกมานั้นเป็นชิ้นๆ เพราะการทรยศของพวกเขาร้ายแรงนัก และชอบหวนกลับไปทำบาป

หน​ังสือโรม 3:18

“เขาไม่เคยคิดที่จะเกรงกลัวพระเจ้าเลย”

เศคาริ​ยา 7:11

“แต่พวกเขาก็ไม่ยอมใส่ใจฟัง เขาอุดหูและหันหลังให้เราอย่างดื้อด้าน

โฮเชยา 14:1

อิสราเอลเอ๋ย จงหันกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าเถิด ที่เจ้าล่มจมลงก็เพราะบาปทั้งหลายของเจ้า!

เยเรมีย์ 8:5

แล้วทำไมประชากรเหล่านี้หันไปทางอื่น? เหตุใดเยรูซาเล็มจึงหันไปทางอื่นเสมอ? พวกเขายึดติดกับความหลอกลวง พวกเขาไม่ยอมหันกลับมา

โฮเชยา 4:16

ชนอิสราเอลดื้อ เหมือนวัวสาวที่ดื้อรั้น แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเลี้ยงดูเขา เหมือนลูกแกะในทุ่งหญ้าได้อย่างไร?

เยเรมีย์ 5:22

เจ้าควรจะยำเกรงเราไม่ใช่หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ “เจ้าควรจะสั่นสะท้านเมื่ออยู่ต่อหน้าเราไม่ใช่หรือ? เราตั้งหาดทรายเป็นขอบเขตให้ทะเล เป็นเครื่องกีดขวางนิรันดร์ซึ่งทะเลจะฝ่าข้ามไปไม่ได้ คลื่นอาจจะม้วนตัว แต่ก็เอาชนะไม่ได้ มันอาจจะร้องคำราม แต่ก็ล้ำเขตไปไม่ได้

เยเรมีย์ 3:22

“กลับมาเถิด ประชากรผู้ไม่ซื่อสัตย์ เราจะรักษาเจ้าจากการหลงผิด” “แน่แล้ว ข้าพระองค์ทั้งหลายจะมาหาพระองค์ เพราะพระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย

อิสยาห์ 50:1

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “หนังสือหย่าของแม่เจ้าที่เราใช้ไล่นางไป อยู่ที่ไหน? หรือเราขายเจ้าไป ให้เจ้าหนี้คนไหน? ที่แท้เจ้าถูกขายไปเพราะบาปของเจ้า แม่ของเจ้าถูกไล่ออกไปเพราะการล่วงละเมิดของเจ้า

อิสยาห์ 5:5

เราจะบอกให้ว่าเราจะทำอะไรกับสวนองุ่นนั้น เราจะรื้อรั้วลงและปล่อยให้สวนนั้นถูกทำลาย เราจะทลายกำแพงลง และมันจะถูกเหยียบย่ำ

สุภาษิต 5:22

คนชั่วติดกับเพราะบาปของตน และบาปนั้นก็เป็นบ่วงรัดเขาไว้แน่น

สุภาษิต 1:31

พวกเขาจะได้รับผลจากวิถีทางของตัวเอง และเต็มอิ่มกับผลจากแผนร้ายของตน

สุภาษิต 1:32

เพราะคนอ่อนต่อโลกจะฆ่าตัวเองด้วยการหันออกนอกลู่นอกทาง และคนโง่จะทำลายตัวเองด้วยความเฉยเมยของพวกเขา

เยเรมีย์ 5:24

พวกเขาไม่รู้จักบอกตัวเองว่า ‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ผู้ประทานฝนฤดูใบไม้ร่วงและฝนฤดูใบไม้ผลิให้ตกต้องตามฤดูกาล ผู้ให้ความมั่นใจว่าเราจะได้เก็บเกี่ยวพืชผลตามฤดูอย่างแน่นอน’

ยะเอศเคล 39:24

เราจัดการกับพวกเขาตามมลทินและการล่วงละเมิดของพวกเขา และเราซ่อนหน้าจากพวกเขา

โฮเชยา 7:2

แต่พวกเขาไม่สำนึก ว่าเราจดจำการกระทำอันชั่วร้ายทั้งปวงของพวกเขา บาปของพวกเขาท่วมท้นเหนือพวกเขา มันอยู่ตรงหน้าเราเสมอ

โฮเชยา 13:9

“อิสราเอลเอ๋ย เจ้าถูกทำลายล้าง เพราะเจ้าต่อสู้เราผู้ที่ช่วยเหลือเจ้า

มีคาห์ 1:5

ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากการล่วงละเมิดของยาโคบ เนื่องด้วยบาปทั้งหลายของพงศ์พันธุ์อิสราเอล ยาโคบล่วงละเมิดอะไร? ไม่ใช่สะมาเรียหรอกหรือ? สถานบูชาบนที่สูงของยูดาห์นั้นคืออะไร? ไม่ใช่เยรูซาเล็มหรอกหรือ?

เอ็ก​โซ​โด 33:6

ดังนั้นชนอิสราเอลจึงถอดเครื่องประดับออกที่ภูเขาโฮเรบ

วินิจฉัย 10:13

ถึงกระนั้นเจ้าก็ยังละทิ้งเราไปปรนนิบัติพระอื่นๆ ฉะนั้นเราจะไม่ช่วยเจ้าอีกแล้ว

1พงศ์กษัตริย์ 18:18

เอลียาห์ตอบว่า “ไม่ใช่ข้าพเจ้า ท่านกับวงศ์วานของบิดาของท่านต่างหากที่นำความเดือดร้อนมาสู่อิสราเอล ท่านได้ละทิ้งพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้า ไปติดตามพระบาอัล

2พงศาวดาร 12:5

ผู้เผยพระวจนะเชไมอาห์มาเข้าเฝ้าเรโหโบอัม และมาพบบรรดาผู้นำของยูดาห์ซึ่งมาชุมนุมกันในกรุงเยรูซาเล็มเพราะกลัวชิชัก และกล่าวกับพวกเขาดังนี้ “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เจ้าทั้งหลายได้ทิ้งเรา บัดนี้เราจึงทิ้งเจ้าให้แก่ชิชัก’ ”

2พงศาวดาร 21:10

เอโดมจึงกบฏต่อยูดาห์จนถึงทุกวันนี้ ครั้งนั้นลิบนาห์ก็กบฏด้วย เพราะเยโฮรัมได้ละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพระองค์

2พงศาวดาร 25:16

ขณะที่ผู้เผยพระวจนะกำลังพูดอยู่ กษัตริย์ตรัสโต้ตอบว่า “เราได้แต่งตั้งเจ้าให้เป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์ตั้งแต่เมื่อใด? เงียบนะ! จะให้เราฆ่าเจ้าทำไม?” ผู้เผยพระวจนะจึงหยุดแต่กล่าวว่า “ข้าพเจ้าทราบว่าพระเจ้าตกลงพระทัยจะทำลายท่านแล้วเพราะท่านทำอย่างนี้ และไม่รับฟังคำแนะนำของข้าพเจ้า”

เยเรมีย์ 1:16

เราจะประกาศคำพิพากษาประชากรของเรา เพราะความชั่วร้ายของเขา โทษฐานที่ได้ละทิ้งเราไป ที่ได้ถวายเครื่องเผาบูชาแก่พระต่างๆ และที่ได้นมัสการสิ่งที่มือของเขาได้สร้างขึ้น

เยเรมีย์ 7:19

แต่เราคือผู้ที่เขากำลังยั่วยุหรือ? องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ พวกเขากำลังทำร้ายตัวเอง สร้างความอัปยศอดสูแก่ตัวเองมากกว่าไม่ใช่หรือ?

เยเรมีย์ 13:22

และหากเจ้าถามตัวเองว่า “ทำไมหนอเรื่องทั้งหมดนี้จึงเกิดขึ้นกับเรา?” ก็เพราะบาปมากมายของเจ้าน่ะสิ กระโปรงของเจ้าจึงถูกฉีกขาด และกายของเจ้าถูกย่ำยี

ยะเอศเคล 23:30

ความสำส่อนและความมักมากของเจ้าได้นำเหตุร้ายนี้มายังเจ้า เพราะเจ้าหลงใหลชนชาติต่างๆ และปล่อยตัวเป็นมลทินเนื่องด้วยรูปเคารพของเขา

โฮเชยา 9:1

อิสราเอลเอ๋ย อย่าชื่นชมยินดี อย่าเปรมปรีดิ์เหมือนชาติอื่นๆ เพราะเจ้าไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเจ้า เจ้ารักค่าจ้างของหญิงโสเภณี ตามลานนวดข้าวทุกแห่ง