อิสยาห์ 47:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁸ “ฉะนั้นจงฟังเถิด เจ้าคนเสเพล ผู้เอกเขนกอยู่อย่างปลอดภัย และบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า ข้าจะไม่มีวันเป็นม่าย หรือต้องสูญเสียลูก’

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

⁸ บัดนี้ จงฟังเรื่องนี้ซิ เจ้าผู้รักความเพลิดเพลิน คือผู้นั่งอยู่อย่างมั่นคง ผู้คิดในใจของตนว่า “ข้านี่แหละ และไม่มีผู้อื่นอีก ข้าจะไม่นั่งเป็นแม่ม่าย หรือประสบกับการพลัดพรากจากลูก”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁸ ฉะนั้น เจ้​าผู้รักความเพลิดเพลิน จงฟังเรื่องนี้ คือผู้นั่งอย่างไร้​กังวล ผู้​คิดในใจของตนว่า “ข้านี่​แหละ และไม่​มี​ผู้​ใดอื่​นอ​ีก ข้าจะไม่นั่งอยู่เป็นแม่​ม่าย หรือรู้จักที่จะพรากจากลูก”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁸ ตอนนี้ ฟังไว้​ให้ดี เจ้าที่​รัก​ความสนุกสนาน เจ้า​ที่​นั่ง​อยู่​ใน​ความปลอดภัย เจ้า​พูด​ในใจ​ของตน​ว่า ‘ข้านี่แหละ​พระเจ้า และ​ไม่มี​ผู้อื่น​นอกจากข้า ข้า​จะ​ไม่มีวัน​เป็น​แม่หม้าย​และ​ข้า​จะ​ไม่มีวัน​สูญเสีย​ลูกๆ​ของข้าไป’

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁸ “นี่​แน่ะ​จง​ฟัง, เจ้า​คนรัก​ความ​สนุกสนาน, นั่ง​วาง​อารมณ์, และ​นึกในใจ​ว่า, ‘ข้าฯนี่​เขื่อง, ไม่​มี​ใคร​แล้ว​นอกจาก​ข้าฯ: ข้าฯไม่​ต้อง​นั่ง​เหงา​อย่าง​หญิง​ม่าย, หรือ​ข้าฯ​ไม่​ต้อง​จาก​ลูก!

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁸ ฉะนั้น บัดนี้​เจ้า​จง​ฟัง​เถิด เจ้า​เป็น​ผู้​รัก​ความ​สำราญ อยู่​ด้วย​ความ​มั่นใจ และ​คิด​ในใจ​ว่า ‘เรา​เป็น​ผู้​นั้น ไม่​มี​ผู้​ใด​นอกจาก​เรา เรา​จะ​ไม่​เป็น​แม่​ม่าย หรือ​ทน​ทุกข์​เรื่อง​การ​สูญ​เสีย​ลูก’

อิสยาห์ 47:8 相互参照

เศฟันยาห์ 2:15

นี่แหละนครเจ้าสำราญ ซึ่งอยู่มาอย่างปลอดภัย มันบอกตัวเองว่า “นี่แหละเรา ไม่มีใครนอกจากเรา” แล้วมันก็พินาศย่อยยับขนาดไหน เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า! คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็เย้ยหยัน และเขย่ากำปั้น

อิสยาห์ 32:9

พวกเจ้า เหล่าผู้หญิงที่นอนเป็นทองไม่รู้ร้อน จงลุกขึ้นและฟังเรา เหล่าบุตรีผู้รู้สึกมั่นคง จงฟังสิ่งที่เราจะพูด!

เยเรมีย์ 50:11

“เพราะเจ้าผู้ปล้นกรรมสิทธิ์ของเรา กระหยิ่มลิงโลด เพราะเจ้าร่าเริงอย่างวัวสาวย่ำนวดเมล็ดข้าว และส่งเสียงร้องอย่างม้าตัวผู้

อิสยาห์ 47:10

เจ้าวางใจในความชั่วร้ายของเจ้า และพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเราหรอก’ สติปัญญาและความรู้ของเจ้าพาเจ้าหลงเจิ่น เมื่อเจ้าบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า’

อิสยาห์ 45:6

เพื่อจากที่ดวงอาทิตย์ขึ้น จดที่ดวงอาทิตย์ตก มนุษย์จะรู้ว่าไม่มีใครอื่นนอกจากเรา เราคือพระยาห์เวห์ ไม่มีใครอื่น

2เธสะโลนิกา 2:4

มันจะต่อต้านและยกตนขึ้นข่มทุกสิ่งที่ได้ชื่อว่าพระเจ้าหรือเป็นที่เคารพบูชา เพื่อว่ามันจะตั้งตนขึ้นครองพระวิหารของพระเจ้าและประกาศตัวเป็นพระเจ้า

นา​ฮูม 1:10

พวกเขาจะติดอยู่ในดงหนาม และเมามายด้วยเหล้าองุ่นของตนเอง พวกเขาจะถูกเผาผลาญเหมือนตอข้าวแห้ง

ดาเนียล 11:36

“กษัตริย์องค์นั้นจะทำตามใจชอบ เขาจะยกตัวเหนือเทพเจ้าทั้งปวงและกล่าวลบหลู่พระเจ้าสูงสุดอย่างที่ไม่เคยได้ยินกันมาก่อน เขาจะประสบความสำเร็จจนครบเวลาแห่งพระพิโรธ เพราะจะต้องเป็นไปตามที่ทรงกำหนดไว้

ดาเนียล 5:30

ในคืนวันนั้นเองกษัตริย์เบลชัสซาร์ของชาวบาบิโลนก็ถูกปลงพระชนม์

ดาเนียล 5:23

กลับยกองค์ลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ทรงให้นำภาชนะจากพระวิหารของพระเจ้ามาให้ฝ่าพระบาท ขุนนาง มเหสี และเหล่านางสนมใส่เหล้าองุ่นดื่ม ทรงยกย่องสรรเสริญเทพเจ้าที่ทำจากเงิน ทอง ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน ซึ่งมองอะไรไม่เห็น ฟังอะไรไม่ได้ยิน และไม่เข้าใจ ฝ่าพระบาทไม่ได้เทิดพระเกียรติพระเจ้าผู้กุมชีวิตและวิถีทางทั้งปวงของฝ่าพระบาทไว้ในพระหัตถ์

ดาเนียล 4:30

พระองค์ตรัสว่า “เราได้สร้างบาบิโลนอันยิ่งใหญ่ไพศาลนี้ขึ้นเป็นราชวังด้วยฤทธิ์อำนาจอันเกรียงไกรของเราและเพื่อเกียรติบารมีของเราไม่ใช่หรือ?”

ดาเนียล 4:22

ข้าแต่กษัตริย์ ต้นไม้นั้นคือฝ่าพระบาท ทรงยิ่งใหญ่เกรียงไกร รุ่งโรจน์เทียมฟ้า และแผ่อำนาจไปถึงสุดโลก

เยเรมีย์ 51:53

ถึงแม้ว่าบาบิโลนสูงเทียมฟ้า และเสริมป้อมปราการให้แข็งแกร่ง เราก็จะส่งผู้ทำลายมารบกับมัน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

อิสยาห์ 45:18

องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า พระองค์ผู้ทรงปั้นแต่งและสร้างโลก ทรงสถาปนามันไว้ พระองค์ไม่ได้ทรงสร้างให้เป็นที่เวิ้งว้างว่างเปล่า แต่ทรงสร้างโลกให้เป็นที่อยู่อาศัย พระองค์ตรัสว่า “เราคือพระยาห์เวห์ และไม่มีพระเจ้าอื่นใดอีก

วินิจฉัย 18:27

ชาวดานพร้อมทั้งรูปเคารพของมีคาห์และปุโรหิตนั้นก็มาถึงเมืองลาอิช ผู้คนอยู่กันอย่างสงบและไม่ได้ระแวดระวังภัย พวกเขาจึงบุกโจมตี และเข้าสังหารผู้คน เผาเมืองวอดวาย

วินิจฉัย 18:7

ฉะนั้นทั้งห้าคนจึงเดินทางต่อไปจนถึงเมืองลาอิช และเห็นว่าผู้คนที่นั่นต่างอยู่อย่างสงบสุขเหมือนชาวไซดอน ทั้งมั่นคงและปลอดภัย และเนื่องจากดินแดนอุดมสมบูรณ์และไม่ขาดสิ่งใด พวกเขาจึงเจริญรุ่งเรืองมาก พวกเขาก็อยู่ห่างไกลจากไซดอนและไม่มีการติดต่อกับใครเลยด้วย

อิสยาห์ 14:14

เราจะขึ้นไปเหนือเมฆ เราจะตีเสมอองค์ผู้สูงสุด”

อิสยาห์ 32:11

จงสั่นสะท้านเถิด หญิงผู้เรื่อยเฉื่อย จงตัวสั่นงันงก พวกเจ้าเหล่าธิดาผู้รู้สึกมั่นคง! จงเปลื้องเสื้อผ้าออก และสวมเสื้อผ้ากระสอบเถิด

อิสยาห์ 45:5

เราคือพระยาห์เวห์ ไม่มีใครอื่น นอกจากเราแล้ว ไม่มีพระเจ้าอื่นใด เราจะทำให้เจ้าเข้มแข็งขึ้น แม้ว่าเจ้าจะไม่รู้จักเรา

เยเรมีย์ 49:31

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “จงลุกขึ้นโจมตีประชาชาติ ซึ่งเอกเขนกเอ้อระเหยอยู่อย่างมั่นใจ ชนชาติซึ่งไม่มีประตูเมือง ไม่มีดาลประตู อาศัยอยู่โดดเดี่ยวลำพัง

ยะเอศเคล 28:2

“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวแก่ผู้ปกครองเมืองไทระว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า “ ‘ด้วยความหยิ่งผยองในจิตใจ เจ้ากล่าวว่า “ข้าคือเทพเจ้า ข้านั่งเหนือบัลลังก์ของเทพเจ้า ที่ใจกลางห้วงสมุทร” แต่เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่เทพเจ้า แม้เจ้าจะคิดว่าตนเองเฉลียวฉลาดเสมอเทพเจ้า

ยะเอศเคล 30:9

“ ‘ในวันนั้นผู้สื่อสารจะลงเรือจากเราไป เพื่อเขย่าขวัญคูชซึ่งอยู่อย่างทองไม่รู้ร้อน ความทุกข์ลำเค็ญจะเกาะกินใจของพวกเขาในวันหายนะของอียิปต์ เพราะวันนั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน

ดาเนียล 4:4

เรา เนบูคัดเนสซาร์ อยู่ในวังอย่างผาสุกและรุ่งเรือง

ยะเอศเคล 16:49

“ ‘บัดนี้โสโดมน้องสาวของเจ้ามีบาปคือ นางกับลูกๆ ที่หยิ่งยโสได้รับการบำรุงบำเรอเกินขนาดและไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนอันใด พวกเขาไม่ช่วยเหลือคนยากจนขัดสน

ดาเนียล 4:27

ฉะนั้นข้าแต่กษัตริย์ ขอโปรดยอมรับคำแนะนำของข้าพระบาท ขอทรงละทิ้งบาปด้วยการทำสิ่งที่ถูกต้อง และขอทรงละทิ้งความชั่วด้วยการเมตตากรุณาผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหง แล้วฝ่าพระบาทจะได้ทรงเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไป”

นา​ฮูม 3:4

ทั้งหมดนี้เนื่องมาจากความหื่นกระหายของหญิงโสเภณี ผู้ยั่วยวนและเป็นเจ้าแห่งมนต์เสน่ห์ ผู้ทำให้ประชาชาติต่างๆ ตกเป็นทาสโดยการขายตัวของนาง และสะกดผู้คนด้วยอาคม

ฮาบากุก 1:7

พวกเขาเป็นชนชาติที่ใครๆ ก็ขยาดและหวาดกลัว พวกเขาถือเอาตนเองเป็นกฎหมาย แสวงหาเกียรติยศให้ตนเอง