เอเฟซัส 4:26 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

²⁶ “ในยามโกรธ ท่านอย่าทำบาป” อย่าให้ถึงดวงอาทิตย์ตกแล้วท่านยังโกรธอยู่

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

²⁶ “จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป” อย่าให้ถึงตะวันตกแล้วยังโกรธอยู่

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

²⁶ ‘โกรธก็โกรธเถิด แต่​อย่าทำบาป’ อย่าให้ถึงตะวันตกท่านยังโกรธอยู่

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

²⁶ “ถ้า​โกรธ ก็​อย่า​ทำ​บาป” ควร​กำจัด​ความโกรธ​นั้น​ให้​หมดไป​ก่อน​ดวง​อาทิตย์​ตกดิน

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

²⁶ โกรธ​เถิด, แต่​อย่า​ให้​เป็น​การ​บาป อย่า​ให้​ถึง​ตะวันตก​ท่าน​ยัง​โกรธ​อยู่

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

²⁶ “จะ​โกรธ​ก็​โกรธ​ได้ แต่​อย่า​กระทำ​บาป” พอ​สิ้น​แสง​ตะวัน​แล้ว​ก็​อย่า​ได้​เก็บ​ความ​โกรธ​ไว้​เลย

เอเฟซัส 4:26 相互参照

ยา​โก​โบ 1:19

พี่น้องที่รักพึงทราบข้อนี้คือ ทุกคนควรไวในการฟัง ช้าในการพูด และช้าในการโกรธ

เพลงสดุดี 4:4

จงยำเกรงและอย่าทำบาป ขณะอยู่บนที่นอน จงพิเคราะห์จิตใจของตนและสงบนิ่ง เสลาห์

เพลงสดุดี 37:8

จงระงับโทสะ เลิกโมโหโกรธาเสีย อย่าเดือดเนื้อร้อนใจ ซึ่งมีแต่จะนำไปสู่ความเลวร้าย

ปัญญาจารย์ 7:9

อย่าปล่อยให้ใจของเจ้าโกรธเร็ว เพราะความโกรธอยู่ในใจของคนโง่

สุภาษิต 14:29

ความใจเย็นเป็นคุณลักษณะที่ยิ่งใหญ่ ความใจร้อนส่งเสริมความโง่เขลา

สุภาษิต 19:11

ความสุขุมรอบคอบจะทำให้คนเราอดทน และเกียรติยศของเขาคือการให้อภัยความผิดของคนอื่น

มัทธิว 5:22

แต่เราบอกท่านว่าถ้าผู้ใดโกรธเคืองพี่น้องของตนจะถูกตัดสินลงโทษ ถ้าผู้ใดพูดดูหมิ่นพี่น้องของตนจะต้องถูกนำตัวขึ้นศาลแซนเฮดริน และถ้าผู้ใดพูดว่า ‘ไอ้โง่!’ อาจจะต้องโทษถึงไฟนรก

มาระโก 3:5

พระองค์ทอดพระเนตรพวกเขาโดยรอบด้วยพระพิโรธ ทรงเศร้าพระทัยนักที่พวกเขาใจแข็งกระด้าง พระองค์ตรัสกับชายคนนั้นว่า “จงเหยียดมือออกมา” เขาก็ทำตามและมือของเขาก็กลับเป็นปกติทุกอย่าง

อาฤธโม 20:24

“อาโรนจะตายไปอยู่กับบรรพบุรุษของเขา เขาจะไม่ได้เข้าไปในดินแดนที่เรายกให้ประชากรอิสราเอล เพราะเจ้าทั้งสองกบฏต่อคำสั่งของเราเรื่องน้ำที่เมรีบาห์

มาระโก 10:14

เมื่อพระเยซูทรงเห็นก็ไม่พอพระทัยจึงตรัสกับพวกเขาว่า “จงให้เด็กเล็กๆ มาหาเรา อย่าขัดขวางเขาเลย เพราะอาณาจักรของพระเจ้าเป็นของคนที่เป็นเหมือนเด็กๆ เหล่านี้

สุภาษิต 25:23

ลมเหนือพัดพาฝนนอกฤดูมาฉันใด คำติฉินนินทาก็ทำให้หน้าบึ้งตึงฉันนั้น

เอ็ก​โซ​โด 11:8

บรรดาข้าราชการของฝ่าพระบาทจะรีบมาหาข้าพระบาท และกราบกรานอ้อนวอนว่า ‘กรุณาออกไปเถิด พาผู้คนทั้งหมดไปกับท่านด้วย’ เมื่อนั้นข้าพระบาทจึงจะไป” แล้วโมเสสก็ทูลลาฟาโรห์ไปด้วยความโกรธ

พระบัญญัติ 24:15

จงจ่ายค่าแรงแก่เขาทุกวันก่อนดวงอาทิตย์ลับฟ้า เนื่องจากเขายากจนและใจจดใจจ่ออยู่ที่ค่าจ้าง มิฉะนั้นเขาอาจจะร้องกล่าวโทษท่านต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าและท่านจะมีความผิดบาป

ยา​โก​โบ 1:20

เพราะความโกรธของมนุษย์ไม่ได้ก่อให้เกิดชีวิตอันชอบธรรมที่พระเจ้าทรงประสงค์

1ซามูเอล 20:34

โยนาธานลุกจากโต๊ะเสวยด้วยความโกรธจัด และไม่ยอมกินอะไรเลยในวันที่สองของเดือนนั้น เพราะรู้สึกเสียใจที่ราชบิดาทรงปฏิบัติต่อดาวิดอย่างน่าละอาย