ดาเนียล 10:9 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁹ จากนั้นข้าพเจ้าได้ยินผู้นั้นพูด ขณะที่ฟังอยู่ข้าพเจ้าก็หมดสติล้มซบลงกับดิน

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

⁹ แล้วข้าพเจ้าจึงได้ยินเสียงถ้อยคำของท่าน เมื่อข้าพเจ้าได้ยินเสียงถ้อยคำนั้น ข้าพเจ้าก็ฟุบลงซบหน้ากับดินสลบไป

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁹ แล​้วข้าพเจ้าจึงได้ยินเสียงถ้อยคำของท่าน และเมื่อข้าพเจ้าได้ยินเสียงถ้อยคำนั้น ข้าพเจ้าก็ซบหน้าลงสลบอยู่ หน​้าของข้าพเจ้าฟุ​บก​ั​บด​ิน

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁹ แล้ว​ผม​ก็​ได้ยิน​เขา​พูด เมื่อ​ได้ยิน​เสียง​เขา ผม​ก็​ตก​อยู่​ใน​ภวังค์ นอน​คว่ำ​หน้า​อยู่​กับ​พื้น

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁹ แต่​ข้าพ​เจ้า​ยัง​พอ​ยิน​เสียง​ถ้อยคำ​ของ​เขา​ได้; และ​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​ถ้อยคำ​ของ​เขา​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ก็​ล้ม​ลง​หน้า​ฟุบ​อยู่​กับ​ดิน​หลับ​ผล​อย​ไป.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁹ ครั้น​แล้ว ข้าพเจ้า​ก็​ได้ยิน​เสียง​ของ​ท่าน เมื่อ​ได้ยิน​เสียง​แล้ว​ข้าพเจ้า​จึง​ล้ม​ตัว​ลง​หลับ​สนิท​หน้า​ชิด​พื้น

ดาเนียล 10:9 相互参照

ดาเนียล 8:18

ขณะที่เขากล่าวกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็หมดสติล้มซบหน้าลงกับดิน แล้วเขาแตะต้องข้าพเจ้าและพยุงให้ยืนขึ้น

โยบ 4:13

ในฝันร้ายซึ่งเข้ามายามค่ำคืน ขณะที่ผู้คนหลับสนิท

ปฐมกาล 15:12

ขณะดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า อับรามหลับสนิท ความมืดทึบอันน่าหวาดกลัวแผ่ปกคลุมเขา

ลู​กา 22:45

เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นจากการอธิษฐานและกลับมาหาพวกสาวก พระองค์ทรงพบว่าพวกเขานอนหลับกันอยู่ ต่างสิ้นแรงเพราะความโศกเศร้า

ลู​กา 9:32

เปโตรกับเพื่อนๆ ง่วงมาก แต่เมื่อตาสว่างเต็มที่พวกเขาก็เห็นพระเกียรติสิริของพระองค์และเห็นชายสองคนยืนอยู่กับพระองค์

เพลงซาโลมอน 5:2

ดิฉันหลับไปแต่หัวใจยังตื่นอยู่ ฟังสิ! ที่รักของดิฉันกำลังเคาะประตู และพร่ำว่า “นวลน้องของพี่ ยอดรักของผม เปิดประตูรับผมเถิด แม่นกพิราบน้อยๆ ของผม แม่คนงามไม่มีที่ติ ศีรษะของผมชุ่มด้วยน้ำค้าง และเส้นผมชุ่มด้วยละอองน้ำยามราตรี”

โยบ 33:15

ในความฝัน ในนิมิตยามค่ำคืน เมื่อมนุษย์หลับสนิท ขณะเคลิ้มอยู่บนที่นอน

ปฐมกาล 2:21

พระเจ้าพระยาห์เวห์จึงทรงบันดาลให้ชายนั้นหลับสนิท จากนั้นทรงชักกระดูกซี่โครงของเขาออกมาซี่หนึ่งและทรงปิดเนื้อให้สนิทเข้าดังเดิม

วิวรณ์ 1:17

เมื่อเห็นพระองค์ข้าพเจ้าก็ล้มลงแทบพระบาทเสมือนกับตายแล้ว จากนั้นพระองค์ทรงวางพระหัตถ์ขวาบนข้าพเจ้าและตรัสว่า “อย่ากลัวเลย เราเป็นเบื้องต้นและเบื้องปลาย

ดาเนียล 10:16

แล้วผู้ที่ดูเหมือนมนุษย์ยื่นมือมาแตะริมฝีปากของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเปิดปากพูด ข้าพเจ้ากล่าวกับเขาที่อยู่ตรงหน้าว่า “ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าทุกข์ใจยิ่งนักเนื่องด้วยนิมิตนั้นและทำอะไรไม่ได้

ฮาบากุก 3:16

ข้าพระองค์ได้ยินแล้วใจก็เต้นระรัว เสียงนั้นทำให้ริมฝีปากของข้าพระองค์สั่นระริก ความเสื่อมสลายก็คืบคลานเข้ามาในกระดูกของข้าพระองค์ และขาของข้าพระองค์ก็สั่นเทา ถึงกระนั้นข้าพระองค์จะอดทนรอคอยวันแห่งหายนะ ให้มาถึงชนชาติที่รุกรานเรา