2ทิโมธี 4:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁶ ในการสู้คดีครั้งแรกของข้าพเจ้า ไม่มีใครอยู่ฝ่ายข้าพเจ้าเลย ทุกคนทิ้งข้าพเจ้าไปหมด ขออย่าให้พวกเขาต้องรับโทษ

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹⁶ ในการแก้คดีเบื้องต้นของข้าพเจ้านั้น ไม่มีใครอยู่เคียงข้างข้าพเจ้าสักคนเดียว พวกเขาทิ้งข้าพเจ้าไปหมด ขออย่าให้พวกเขาต้องรับโทษเลย

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁶ ในการแก้​คดี​ครั้งแรกของข้าพเจ้านั้น ไม่มี​ใครเข้าข้างข้าพเจ้าสักคนเดียว เขาได้ละทิ้งข้าพเจ้าไปหมด ข้าพเจ้าอธิษฐานต่อพระเจ้าว่า ขอโปรดอย่าให้พวกเขาต้องได้รับโทษเลย

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁶ ตอนที่​ผม​สู้​คดี​ครั้งแรก​นั้น​ไม่มี​ใคร​มา​ช่วย​ผม​เลย พวกเขา​ทอดทิ้ง​ผม​ไปหมด ขอให้​พระเจ้า​ยกโทษ​ให้กับ​พวกเขา​ใน​เรื่องนี้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁶ เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ได้​แก้​คดี​ครั้ง​แรก​นั้น, ไม่​มี​ผู้ใด​เข้าข้าง​ข้าพ​เจ้า​สัก​คน​หนึ่ง แต่​เขา​ได้​ทิ้ง​ข้าพ​เจ้า​เสีย​ทุก​คน ขอ​อย่า​ให้​การ​ผิด​นั้น​เกิด​เป็น​โทษ​แก่​เขา.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁶ การ​แก้​คดี​ครั้ง​แรก​ของ​ข้าพเจ้า ไม่​มี​ใคร​อยู่​ข้าง​ข้าพเจ้า ทุก​คน​ละ​ทิ้ง​ข้าพเจ้า​ไป ขอ​พระ​เจ้า​อย่า​ได้​เอา​เรื่อง​กับ​พวก​เขา​เลย

2ทิโมธี 4:16 相互参照

กิจการ 7:60

แล้วคุกเข่าลงพร้อมกับร้องว่า “พระองค์เจ้าข้า ขออย่าทรงถือโทษพวกเขาเนื่องด้วยบาปนี้” แล้วเขาก็ขาดใจตาย

โย​ฮัน 16:32

แต่วาระนั้นกำลังจะมาและได้มาถึงแล้ว เมื่อพวกท่านแต่ละคนจะกระจัดกระจายไปยังบ้านของตน พวกท่านจะทิ้งเราไว้คนเดียว กระนั้นเราก็ไม่ได้อยู่แต่ลำพังเพราะพระบิดาของเราสถิตกับเรา

มาระโก 14:50

แล้วทุกคนก็ทิ้งพระองค์และหนีกันไปหมด

1เปโตร 3:15

แต่ในใจของท่านจงเทิดทูนพระคริสต์เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า จงเตรียมพร้อมเสมอที่จะตอบทุกคนซึ่งถามถึงเหตุผลที่ท่านมีความหวังใจเช่นนี้ แต่จงตอบอย่างสุภาพอ่อนโยนและให้เกียรติ

2ทิโมธี 4:10

เพราะเดมาสได้ทิ้งข้าพเจ้าไปยังเมืองเธสะโลนิกาแล้วเนื่องจากเขาได้รักโลกนี้ เครสเซนส์ได้ไปยังแคว้นกาลาเทีย และทิตัสได้ไปยังเมืองดาลมาเทีย

2ทิโมธี 1:15

ท่านก็ทราบว่าทุกคนในแคว้นเอเชียทิ้งข้าพเจ้าไปหมด รวมทั้งฟีเจลัสกับเฮอร์โมเกเนส

ฟีลิปปี 1:17

ส่วนพวกแรกนั้นประกาศพระคริสต์ด้วยความมักใหญ่ใฝ่สูงอย่างเห็นแก่ตัว ไม่ใช่ด้วยใจจริง หวังสร้างความเดือดร้อนให้ข้าพเจ้าขณะถูกจองจำ

ฟีลิปปี 1:7

สมควรแล้วที่ข้าพเจ้ารู้สึกเช่นนี้เกี่ยวกับพวกท่านทุกคน เนื่องจากพวกท่านอยู่ในดวงใจของข้าพเจ้า เพราะไม่ว่าข้าพเจ้าจะถูกจองจำหรือกำลังกล่าวปกป้องและยืนยันข่าวประเสริฐนั้น พวกท่านก็มีส่วนร่วมกับข้าพเจ้าในงานที่พระเจ้าประทานแก่ข้าพเจ้าโดยพระคุณของพระองค์

2โครินธ์ 7:11

ดูเถิด ความเศร้าเสียใจอย่างที่อยู่ในทางพระเจ้านี้ส่งผลอะไรในตัวท่านบ้าง เป็นต้นว่าความเอาจริงเอาจัง ความกระตือรือร้นที่จะสะสางตนเอง ความโกรธ ความตื่นตัว ความอาลัยหา ความห่วงใย ความพร้อมที่จะให้เกิดความยุติธรรม ท่านได้พิสูจน์ตัวเองในทุกประเด็นแล้วว่าท่านไม่ผิดในเรื่องนี้

1โครินธ์ 9:3

หากใครมาพิพากษาข้าพเจ้า ข้อแก้ต่างของข้าพเจ้ามีดังนี้

กิจการ 25:16

“ข้าพเจ้าบอกพวกนั้นว่าตามธรรมเนียมโรมันจะมอบตัวจำเลยก็ต่อเมื่อโจทก์กับจำเลยมาพร้อมหน้ากันและจำเลยมีโอกาสแก้ข้อหาเสียก่อน

กิจการ 22:1

“พ่อแม่พี่น้อง บัดนี้โปรดฟังคำชี้แจงของข้าพเจ้า”

ลู​กา 12:11

“เมื่อท่านถูกนำตัวไปไต่สวนในธรรมศาลาและถูกนำตัวไปอยู่ต่อหน้าผู้ปกครองและผู้ทรงอำนาจ อย่าวิตกกังวลว่าท่านจะแก้ต่างให้กับตนเองอย่างไรหรือจะพูดอะไร

1โครินธ์ 13:5

ไม่หยาบคาย ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ฉุนเฉียว ไม่จดจำความผิด

2ทิโมธี 4:15

ท่านเองพึงระวังเขาให้ดีเพราะเขาต่อต้านถ้อยคำของเราอย่างรุนแรง