2ซามูเอล 12:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁷ นาธันจึงทูลดาวิดว่า “ฝ่าพระบาทคือชายคนนั้นแหละ! พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘เราได้เจิมตั้งเจ้าเป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอล และช่วยเจ้าให้พ้นจากมือของซาอูล

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

⁷ นาธันจึงทูลดาวิดว่า “ฝ่าพระบาทนั่นแหละคือชายคนนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘เราได้เจิมตั้งเจ้าไว้ให้เป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล และเราช่วยกู้เจ้าออกมาจากมือของซาอูล

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁷ นาธันจึงทูลดาวิดว่า “​พระองค์​นั่นแหละคือชายคนนั้น พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า ‘เราได้​เจ​ิมตั้งเจ้าไว้​ให้​เป็นกษั​ตริ​ย์เหนื​ออ​ิสราเอล และเราช่วยเจ้าให้พ้นจากมือของซาอูล

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁷ แล้ว​นาธัน​ก็​บอก​กับ​ดาวิด​ว่า “ท่าน​นั่นแหละ​คือ​คน​รวย​คน​นั้น พระยาห์เวห์ พระเจ้า​แห่ง​อิสราเอล บอก​อย่าง​นี้​ว่า ‘เรา​ได้​แต่งตั้ง เจ้า​ให้​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​อิสราเอล และ​เรา​ช่วย​เจ้า​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​ซาอูล

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁷ นา​ธาน​จึง​ทูล​ดา​วิด​ว่า, ท่าน​เอง​เป็น​คน​นั้นแหละ. พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล​ทรง​ตรัส​อย่าง​นี้​ว่า, “เรา​ชะ​โลม​เจ้า​เป็น​กษัตริย์​ยิศ​รา​เอล, และ​ช่วย​เจ้า​ให้​พ้น​อำนาจ​ซา​อูล;

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁷ นาธาน​พูด​กับ​ดาวิด​ว่า “ท่าน​นั่นแหละ​คือ​ชาย​ผู้​นั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​กล่าว​ว่า ‘เรา​ได้​เจิม​เจ้า​ให้​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​อิสราเอล และ​เรา​ให้​เจ้า​รอด​พ้น​จาก​มือ​ของ​ซาอูล

2ซามูเอล 12:7 相互参照

มัทธิว 14:14

เมื่อพระเยซูเสด็จขึ้นจากเรือและทรงเห็นคนกลุ่มใหญ่ พระองค์ก็ทรงสงสารเขาและทรงรักษาคนเจ็บป่วยในหมู่พวกเขา

1ซามูเอล 16:13

ซามูเอลจึงหยิบเขาสัตว์บรรจุน้ำมันเจิมดาวิดต่อหน้าพี่ๆ และพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงมาสวมทับดาวิดด้วยฤทธานุภาพตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา แล้วซามูเอลก็กลับไปที่รามาห์

2ซามูเอล 22:1

ดาวิดทรงขับร้องเพลงบทนี้ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า หลังจากที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยเหลือเขาจากเงื้อมมือของซาอูลและศัตรูอื่นๆ ทั้งปวง

1พงศ์กษัตริย์ 20:42

ผู้เผยพระวจนะจึงทูลกษัตริย์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เนื่องจากเจ้าไว้ชีวิตผู้ที่เรากำหนดให้ตาย ฉะนั้นเจ้าจะต้องตายแทนเขา และประชาชนของเจ้าจะต้องพินาศแทนประชาชนของเขา’ ”

1พงศ์กษัตริย์ 18:18

เอลียาห์ตอบว่า “ไม่ใช่ข้าพเจ้า ท่านกับวงศ์วานของบิดาของท่านต่างหากที่นำความเดือดร้อนมาสู่อิสราเอล ท่านได้ละทิ้งพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้า ไปติดตามพระบาอัล

2ซามูเอล 22:49

ผู้ทรงช่วยข้าพเจ้าพ้นจากเหล่าศัตรู พระองค์ทรงเชิดชูข้าพเจ้าไว้เหนือข้าศึกทั้งหลาย ทรงกอบกู้ข้าพเจ้าจากหมู่คนอำมหิต

2ซามูเอล 7:8

“บัดนี้จงบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า ‘เราพาเจ้าออกมาจากทุ่งหญ้า จากการต้อนฝูงแกะมาปกครองอิสราเอลประชากรของเรา

1ซามูเอล 23:14

ดาวิดไปอาศัยอยู่ในที่มั่นตามถิ่นกันดารและในแดนเทือกเขาแห่งถิ่นกันดารศิฟ ซาอูลตามล่าดาวิดวันแล้ววันเล่า แต่พระเจ้าไม่ทรงมอบดาวิดไว้ในมือของซาอูล

1ซามูเอล 23:7

เมื่อซาอูลทรงทราบข่าวว่าดาวิดอยู่ที่เมืองเคอีลาห์ก็ตรัสว่า “พระเจ้ามอบดาวิดไว้ในมือของเราแล้ว เขาเองที่เข้ามาติดกับอยู่ในเมืองที่มีกำแพงและประตูแน่นหนาอย่างนี้”

1ซามูเอล 18:21

ซาอูลดำริว่า “เราจะยกนางให้เขา จะได้ใช้นางล่อเขาและยืมมือพวกฟีลิสเตียเล่นงานเขา” ซาอูลจึงตรัสกับดาวิดว่า “นี่เป็นโอกาสอีกครั้งที่เจ้าจะมาเป็นลูกเขยของเรา”

1ซามูเอล 15:17

ซามูเอลกล่าวว่า “แม้ท่านเคยคิดว่าตัวเองเล็กน้อยมาก แต่ท่านก็ได้เป็นผู้นำของเผ่าต่างๆ ของอิสราเอลไม่ใช่หรือ? องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเจิมตั้งท่านเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล

1ซามูเอล 13:13

ซามูเอลตำหนิว่า “ท่านทำตัวโง่เขลา ท่านไม่ได้ปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน หากท่านได้ปฏิบัติตาม พระองค์คงจะสถาปนาอาณาจักรของท่านเหนืออิสราเอลตลอดไป

เพลงสดุดี 18:1

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์รักพระองค์

1ซามูเอล 18:11

และรำพึงว่า “ข้าจะตรึงดาวิดให้ติดกำแพง” แล้วทรงพุ่งหอกเข้าใส่ดาวิด แต่ดาวิดหลบได้ทั้งสองครั้ง

2ซามูเอล 14:13

หญิงนั้นทูลว่า “ก็แล้วทำไมฝ่าพระบาททรงทำเช่นนี้ต่อประชากรของพระเจ้า? เมื่อฝ่าพระบาทตรัสเช่นนี้ เท่ากับตัดสินว่าฝ่าพระบาทเองเป็นฝ่ายผิด เพราะฝ่าพระบาทไม่ทรงยอมให้ราชโอรสที่ถูกเนรเทศไปนั้นกลับมา

1พงศ์กษัตริย์ 14:7

จงไปบอกเยโรโบอัมว่า พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า ‘เราได้ยกเจ้าขึ้นมาจากหมู่ประชาชน ตั้งให้เป็นผู้นำของอิสราเอลประชากรของเรา

ดาเนียล 4:22

ข้าแต่กษัตริย์ ต้นไม้นั้นคือฝ่าพระบาท ทรงยิ่งใหญ่เกรียงไกร รุ่งโรจน์เทียมฟ้า และแผ่อำนาจไปถึงสุดโลก

1พงศ์กษัตริย์ 20:40

ขณะที่ข้าพระบาทกำลังง่วนอยู่กับธุระอื่น เชลยคนนั้นก็หายตัวไปแล้ว” กษัตริย์อิสราเอลตรัสว่า “ดีแล้วนี่ เป็นความผิดของเจ้าเอง เจ้าต้องชดใช้”

เยเรมีย์ 34:6

แล้วผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์จึงทูลทุกอย่างต่อกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ในเยรูซาเล็ม