เยเรมีย์ 4:4 - ฉบับมาตรฐาน

⁴ คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงเข้าสุหนัตถวายแด่พระยาห์เวห์ จงตัดหนังหุ้มปลายหัวใจของเจ้าเสีย เกรงว่าความโกรธของเราจะพลุ่งออกไปอย่างไฟ และเผาไหม้โดยไม่มีใครจะดับได้ เนื่องจากการกระทำความชั่วของพวกเจ้า”

その他のバージョン

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁴ ดูก่อน คนยูดาห์และชาวกรุงเยรูซาเล็มเอ๋ย จงเอาตัวรั​บพิธ​ี​เข​้าสุ​หน​ัตถวายแด่พระเยโฮวาห์ จงตัดหนังปลายหัวใจของเจ้าเสีย เกรงว่าความกริ้วของเราจะพลุ่งออกไปอย่างไฟและเผาไหม้ ไม่มี​ใครจะดับได้ เหตุ​ด้วยความชั่วแห่งการกระทำทั้งหลายของเจ้า

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁴ ชนยูดาห์ ชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย จงทำสุหนัตให้ตัวเองถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า จงทำสุหนัตที่ใจของพวกเจ้า มิฉะนั้นโทสะของเราจะระเบิดออกและแผดเผาดั่งไฟ เผาผลาญโดยไม่มีใครดับได้ เนื่องจากความชั่วร้ายที่พวกเจ้าได้ทำ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁴ คนยูดาห์​และ​พลเมือง​ของ​เยรูซาเล็ม ให้​ขลิบ​ตัว​เจ้าเอง​ให้กับ​พระยาห์เวห์ และ​ขลิบ​หนังหุ้มใจ​ของเจ้า​ออก​ด้วย ถ้า​เจ้า​ไม่​ทำ​ตาม​สิ่ง​เหล่านี้ ความโกรธ​ของเรา​ก็​จะ​เผา​เจ้า​เหมือน​ไฟ มัน​จะ​เผาผลาญ และ​ไม่มี​ใคร​สักคน​ที่​ดับ​มัน​ได้ เพราะ​การกระทำ​ต่างๆ​ของเจ้า​นั้น​ชั่วร้าย​เหลือเกิน”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁴ ดูกร​พวก​ผู้ชาย​ของ​ตระกูล​ยะฮูดา​แล​พวก​ชาว​ยะ​รู​ซา​เลม, จง​ถือศีล​ตัด​ถวายตัว​เจ้า​ทั้งปวง​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​จง​เอา​หนัง​ที่​หน้า​หัวใจ​ของ​พวก​เจ้า​ออก​เสีย, เกลือก​ว่าความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​จะ​พลุ่ง​ออก​ดุจ​ไฟ, แล​จะ​เผา​เอา​ที่​ไม่​มี​ผู้ใด​จะ​ดับ​ได้, เพราะ​ความ​ร้าย​ที่​พวก​เจ้า​กระทำ​นั้น.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁴ จง​เข้า​สุหนัต​เพื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จง​ตัด​เนื้อ​ปลาย​หัวใจ​ของ​เจ้า​ออก โอ ประชาชน​ชาว​ยูดาห์​และ​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​เยรูซาเล็ม​เอ๋ย มิ​ฉะนั้น การ​ลงโทษ​ของ​เรา​จะ​เป็น​เหมือน​กับ​ไฟ ที่​ลุก​ไหม้​จน​ไม่​มี​ผู้​ใด​ดับ​ได้ เพราะ​การ​กระทำ​อัน​ชั่วร้าย​ของ​เจ้า”

เยเรมีย์ 4:4 相互参照

พระบัญญัติ 10:16

เพราะฉะนั้นจงมีใจเชื่อฟัง อย่าหัวแข็งอีกต่อไป

โคโลสี 2:11

ในพระองค์นั้น ท่านทั้งหลายได้รับการเข้าสุหนัตด้วยพิธีเข้าสุหนัตที่ไม่ได้ทำด้วยมือมนุษย์ โดยการขจัดเนื้อหนังบาปด้วยการเข้าสุหนัตจากพระคริสต์

พระบัญญัติ 30:6

แล้วพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะประทานใจเชื่อฟังแก่ท่านและแก่บุตรหลานของท่าน เพื่อท่านจะได้รักพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน เพื่อท่านทั้งหลายจะมีชีวิตอยู่ได้

เยเรมีย์ 9:26

คนอียิปต์ คนยูดาห์ คนเอโดม คนอัมโมน คนโมอับและทุกคนที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่โกนผมจอนหู เพราะทุกประชาชาติไม่ได้เข้าสุหนัต และพงศ์พันธุ์ทั้งสิ้นของอิสราเอลก็ไม่ได้เข้าสุหนัตทางใจ”

เยเรมีย์ 21:12

ราชวงศ์ของดาวิดเอ๋ย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงให้ความยุติธรรมในเวลาเช้า จงช่วยกู้ผู้ที่ถูกปล้น ให้พ้นจากมือผู้บีบบังคับ เกรงว่าความโกรธของเราจะออกไปเหมือนไฟ และเผาไหม้อย่างที่ไม่มีใครดับได้ เพราะการกระทำอันชั่วช้าของพวกเจ้า’

อา​โม​ส 5:6

จงแสวงหาพระยาห์เวห์และดำรงชีวิตอยู่ เกรงว่าพระองค์จะทรงพุ่งปะทะพงศ์พันธุ์โยเซฟอย่างไฟ ไฟจะเผาผลาญเบธเอล และไม่มีใครดับได้

เศฟันยาห์ 2:2

ก่อนที่คำบัญชาจะมาถึง และวันเวลาผ่านไปเหมือนแกลบที่ปลิว ก่อนที่พระพิโรธอันรุนแรงของพระยาห์เวห์ จะมาเหนือพวกเจ้า ก่อนที่วันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ จะมาถึงเจ้าทั้งหลาย

ยะเอศเคล 20:33

พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่า “เรามีชีวิตอยู่แน่นอนอย่างไร เราจะปกครองเหนือพวกเจ้าอย่างแน่นอนด้วยมือที่ทรงพลัง ด้วยแขนที่เหยียดออก และด้วยความโกรธที่เทลงมา

ยะเอศเคล 24:13

การมักมากในกามทำให้เจ้ามีมลทิน เพราะว่าเราชำระเจ้า แต่เจ้าก็ไม่ถูกชำระจากมลทินของเจ้า เจ้าก็จะไม่ถูกชำระอีกต่อไป จนกว่าเราจะระบายความโกรธของเราออกเหนือเจ้าจนหมด

เพลงคร่ำครวญ 4:11

พระยาห์เวห์ทรงบันดาลโทโสออกมาแล้ว พระองค์ได้เทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราด และได้ทรงจุดไฟขึ้นในศิโยน ซึ่งเผาผลาญกระทั่งรากฐานของเมืองนั้น ל (ลาเมค)

ยะเอศเคล 24:8

เพื่อเร้าความโกรธและการแก้แค้น เราได้เทโลหิตที่เธอทำให้ตกนั้นไว้บนหินเรียบ เพื่อไม่ให้โลหิตถูกปกปิดไว้

ยะเอศเคล 16:38

และเราจะพิพากษาเจ้าเหมือนพิพากษาหญิงล่วงประเวณีและทำให้โลหิตตก และเราจะนำเอาโลหิตแห่งความโกรธและความหวงแหนมาเหนือเจ้า

ยะเอศเคล 8:18

ดังนั้นเราเองจะทำด้วยความโกรธ นัยน์ตาของเราจะไม่ปรานี เราจะไม่สำแดงความกรุณา และแม้ว่าพวกเขาจะร้องด้วยเสียงอันดังใส่หูของเรา เราก็จะไม่ฟังพวกเขา”

ยะเอศเคล 6:12

ผู้ที่อยู่ห่างไกลจะตายด้วยโรคระบาด ผู้ที่อยู่ใกล้ก็จะตายด้วยดาบ และผู้ที่เหลืออยู่และได้รับการปกป้องจะตายด้วยความอดอยาก ดังนี้แหละ เราจึงระบายความโกรธของเราต่อพวกเขาได้หมดสิ้น

เยเรมีย์ 36:7

บางทีคำทูลวิงวอนของเขาจะมาถึงพระยาห์เวห์ และทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วของตน เพราะความกริ้วและพระพิโรธ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงประกาศเป็นโทษเหนือชนชาตินี้นั้นใหญ่หลวงนัก”

เยเรมีย์ 23:19

นี่แน่ะ พายุของพระยาห์เวห์ คือพระพิโรธได้ออกไปแล้ว เป็นพายุหมุนรุนแรง มันจะวนเหนือศีรษะของคนอธรรม

เยเรมีย์ 21:5

เราเองจะต่อสู้กับเจ้าด้วยมือที่เหยียดออกและด้วยแขนที่แข็งแรงด้วยความกริ้ว ด้วยความเกรี้ยวกราดและความโกรธอย่างรุนแรง

อิสยาห์ 51:17

จงเร้าใจตัวเอง จงเร้าใจตัวเอง จงยืนขึ้นเถิด เยรูซาเล็มเอ๋ย ท่านผู้ได้ดื่มจากพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ คือจอกแห่งพระพิโรธของพระองค์ ท่านได้ดื่มจากถ้วยแห่งความโซเซ จนถึงก้นตะกอน

เลวีนิติ 26:28

เราจะดำเนินการขัดแย้งเจ้าด้วยความโกรธ และเราเองจะลงโทษเจ้าเพราะความผิดบาปของเจ้าเจ็ดเท่า

ยะเอศเคล 21:17

แล้วเราจะตบมือของเราด้วย และให้ความโกรธของเราที่มีต่อเขาออกมาจนหมด เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”

ยะเอศเคล 18:31

จงละทิ้งการล่วงละเมิดทั้งหมดซึ่งเจ้าได้ทำ จงทำตัวให้มีใจใหม่และวิญญาณใหม่ โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ทำไมเจ้าจะต้องตายเล่า?

พระบัญญัติ 32:22

เพราะความกริ้วของเราจึงมีไฟก่อขึ้น มันไหม้ลุกลามไปจนถึงก้นลึกของแดนคนตาย เผาแผ่นดินโลกและพืชผลในนั้น และลุกไหม้ถึงรากฐานแห่งขุนเขา

หน​ังสือโรม 2:25

ถ้าท่านประพฤติตามธรรมบัญญัติ พิธีเข้าสุหนัต ก็เป็นประโยชน์จริง แต่ถ้าท่านละเมิดธรรมบัญญัติ การที่ท่านเข้าสุหนัตนั้นก็เหมือนกับว่าไม่ได้เข้าเลย

เลวีนิติ 26:41

เราจึงดำเนินการขัดแย้งเขา และได้นำพวกเขาเข้าสู่แผ่นดินศัตรู ถ้าเมื่อนั้นจิตใจที่ดื้อรั้นของพวกเขาถ่อมลงและยอมรับเรื่องความชั่วของพวกเขาแล้ว

อิสยาห์ 10:17

ความสว่างแห่งอิสราเอลจะเป็นไฟ และองค์บริสุทธิ์ของเขาจะเป็นเปลวเพลิง แล้วไฟจะเผาและทำลาย หนามใหญ่และหนามย่อยของเขาในวันเดียว

อิสยาห์ 30:33

เพราะที่สำหรับเผาก็จัดไว้นานแล้ว เออ เตรียมไว้สำหรับพระราชา เชิงตะกอนก็ลึกและกว้าง พร้อมด้วยไฟและฟืนมากมาย พระปัสสาสะของพระยาห์เวห์เหมือนธารกำมะถันที่จุดมันให้ลุก

เยเรมีย์ 9:25

“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ วันเวลากำลังจะมาถึงแล้ว เมื่อเราจะลงโทษทุกคนที่เข้าสุหนัตเพียงเนื้อหนังคือ

เยเรมีย์ 44:22

พระยาห์เวห์จะทรงทนต่อการกระทำอันชั่วร้ายของท่าน และสิ่งน่ารังเกียจซึ่งท่านได้ทำนั้นต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เพราะฉะนั้น แผ่นดินของท่านจึงได้กลายเป็นที่ทิ้งร้างและที่ร้างเปล่า และเป็นที่สาปแช่ง ปราศจากคนอาศัยดังทุกวันนี้

ยะเอศเคล 44:7

คือการยินยอมให้คนต่างด้าวที่ไม่เข้าสุหนัตทางใจและไม่เข้าสุหนัตทางร่างกายเข้ามาในสถานนมัสการของเรา ซึ่งเป็นการลบหลู่พระนิเวศเรา เมื่อเจ้าถวายอาหารของเราแก่เรา คือไขมันและเลือด พวกเจ้าได้ทำลายพันธสัญญาของเราด้วยการน่าสะอิดสะเอียนทุกอย่างของพวกเจ้า

2พงศาวดาร 34:25

เพราะว่าพวกเขาละทิ้งเราและเผาเครื่องหอมถวายพระอื่นๆ ซึ่งทำให้เราโกรธด้วยการกระทำทั้งหมดจากมือของเขา ดังนั้นเราจะเทความโกรธของเราลงบนสถานที่นี้ และจะดับไม่ได้

เยเรมีย์ 15:14

เราจะทำให้เจ้าต้องปรนนิบัติศัตรูของเจ้าในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จักเพราะความโกรธของเรา ไฟจึงถูกจุดขึ้น ซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์”