Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




หน​ังสือโรม 4:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

4 ดู​อย่าง​คน​ที่​ทำงาน​สิ ค่าแรง​ของ​เขา​ไม่​ได้​นับ​ว่า​เป็น​ของขวัญ​จาก​นาย​จ้าง แต่​เป็น​สิ่ง​ที่​เขา​สมควร​จะ​ได้รับ​อยู่​แล้ว

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

4 ส่วนคนที่ทำงานก็ไม่ถือว่าค่าจ้างที่ได้นั้นเป็นบำเหน็จ แต่ถือว่าเป็นค่าแรงของงานที่ได้ทำ

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

4 ดังนั้นคนที่อาศัยการกระทำก็​ไม่​ถือว่าบำเหน็จที่​ได้​นั้นเป็นเพราะพระคุ​ณ แต่​ถือว่า บำเหน็​จน​ั้นเป็นค่าแรงของงานที่​ได้​ทำ

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

4 เมื่อคนคนหนึ่งทำงาน ค่าจ้างของเขาย่อมไม่ถือว่าเป็นของขวัญ แต่เป็นสิ่งที่เขาพึงได้รับ

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

4 ฝ่าย​คน​ที่​ทำ​การ​นั้น​ก็​ไม่​ถือ​ว่า​บำเหน็จ​ที่​ได้​นั้น​เป็น​บุญคุณ, แต่​ถือ​ว่า​บำเหน็จ​นั้น​เป็น​ค่าจ้าง​สม​กับ​การ​ที่​ได้​ทำ.

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

4 เวลา​คน​ปฏิบัติ​งาน ค่าจ้าง​ที่​ได้​รับ ไม่​นับ​ว่า​เป็น​ของ​ขวัญ แต่​เป็น​ค่าแรง

この章を参照 コピー




หน​ังสือโรม 4:4
5 相互参照  

ถ้า​พระองค์​เลือก​เรา​มา​ด้วย​ความ​เมตตา​กรุณา แสดง​ว่า​มัน​ไม่​ได้​ขึ้น​อยู่​กับ​การ​กระทำ ไม่​อย่าง​นั้น​แล้ว​จะ​เรียกว่า​เป็น​ความ​เมตตา​ได้​อย่างไร


ทำไม​ถึง​เป็น​อย่างนั้น​ล่ะ เพราะ​เขา​แสวงหา​กฎ​นั้น​เหมือน​กับ​มัน​ขึ้น​อยู่​กับ​การ​กระทำ แทน​ที่​จะ​พึ่ง​ความ​ไว้วางใจ เขา​ก็​เลย​สะดุด​หิน​ล้ม


“ใคร​เคย​ให้​ของ​กับ​พระองค์​ก่อน พระองค์​ถึง​ต้อง​ตอบแทน​เขา​กลับ”


พระเจ้า​มี​ความ​เมตตา​กรุณา​และ​พระองค์​ยอมรับ​ทุก​คนมา​เป็น​คน​ของ​พระองค์​โดย​ไม่​คิด​มูลค่า และ​เพราะ​สิ่ง​ที่​พระเยซู​คริสต์​ได้​ทำ พระเจ้า​ได้​ปลดปล่อย​พวก​เขา​ให้​เป็น​อิสระ​จาก​การ​เป็น​ทาส​ของ​บาป


私たちに従ってください:

広告


広告