เพลงคร่ำครวญ 2:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย6 พระองค์ถอนวิหารของพระองค์เหมือนกับถอนเพิงในสวน พระองค์ทำลายเต็นท์นัดพบของพระองค์ พระองค์ทำให้เทศกาลและวันหยุดทางศาสนาทั้งหลายจบสิ้นไปในเมืองศิโยน พระองค์ดูถูกเหยียดหยามทั้งกษัตริย์และนักบวชตอนที่พระองค์โกรธจัด この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน6 พระองค์ทรงพังพลับพลาของพระองค์เหมือนเพิงในสวน ทรงทำลายสถานที่ประชุมของพระองค์ พระยาห์เวห์ทรงทำให้ทั้งเทศกาลเลี้ยงและวันสะบาโต หมดสิ้นไปในศิโยน ด้วยพระพิโรธเกรี้ยวกราด พระองค์ทรงดูถูก กษัตริย์และปุโรหิต ז (ซายิน) この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV6 พระองค์ได้ทรงพังพลับพลาของพระองค์เสียเหมือนหนึ่งเป็นเพิงในสวน ทรงทำลายสถานที่ประชุมทั้งหลายของพระองค์ พระเยโฮวาห์ได้ทรงกระทำทั้งเทศกาลตามกำหนดและวันสะบาโตให้ลืมเลือนไปในศิโยน ด้วยพระพิโรธอันเดือดดาลพระองค์ทรงดูถูกองค์กษัตริย์และปุโรหิต この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย6 พระองค์ทรงทิ้งที่ประทับของพระองค์ให้รกร้างดั่งสวนร้าง ทรงทำลายสถานนมัสการของพระองค์ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ศิโยนหลงลืม เทศกาลตามกำหนดและสะบาโตทั้งหลาย พระองค์ทรงเขี่ยทั้งกษัตริย์และปุโรหิตทิ้ง ด้วยพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19406 พระองค์ได้พังพลับพลาของพระองค์เสียเหมือนหนึ่งเป็นแต่เพียงสวน; พระองค์ได้ทรงทำลายสถานที่ประชุมชนของพระองค์เสีย, พระยะโฮวาได้ทรงกระทำให้บรรดาพิธีการเลี้ยงทั้งการถือวันซะบาโตให้เป็นที่เฉยเมยในเมืองซีโอนเสียสิ้น, ด้วยความกริ้วพระองค์ได้เหยียดหยามองค์กษัตริย์และปุโรหิตของพระองค์. この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)6 พระองค์ได้พังที่พำนักของพระองค์เหมือนกระทำกับสวน พังสถานที่นัดพบของพระองค์ พระผู้เป็นเจ้าได้ทำให้ศิโยนไม่ระลึกถึงเทศกาลที่กำหนดไว้และวันสะบาโต พระองค์โกรธมหันต์จึงได้ทำให้เกียรติของกษัตริย์และบรรดาปุโรหิตเสื่อมลง この章を参照 |
แต่ถ้าเจ้าไม่ยอมฟังเรา ที่บอกให้เจ้ารักษาวันหยุดทางศาสนาให้ศักดิ์สิทธิ์ และยังคงแบกข้าวของผ่านเข้ามาในประตูเมืองเยรูซาเล็มในวันหยุดทางศาสนาแล้วละก็ เราก็จะจุดไฟในประตูเมืองเยรูซาเล็ม แล้วมันก็จะเผาป้อมปราการของเยรูซาเล็มจนวอดวาย และมันก็จะไม่มีวันดับ”
พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น พระเจ้าแห่งอิสราเอลพูดว่า “เราจะเทความโกรธใส่เจ้าเมื่อเจ้าไปอียิปต์ เหมือนกับที่เราเคยเทความโกรธใส่คนที่อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็มมาแล้ว เจ้าจะกลายเป็นแบบอย่างของคำสาปแช่ง เป็นที่รกร้างว่างเปล่า เป็นของที่ไม่มีค่า และเป็นแบบอย่างของการหัวเราะเยาะ แล้วเจ้าจะไม่ได้เห็นแผ่นดินนี้อีกเลย”