Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




เพลงคร่ำครวญ 1:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

7 ใน​ช่วงเวลา​ที่​เยรูซาเล็ม​ตกทุกข์​ได้ยาก เธอ​ได้​ระลึกถึง​ของ​มีค่า​ทั้งหลาย​ที่​เธอ​เคยมี​ในอดีต เมื่อ​คน​ของเธอ​ตก​ไปอยู่​ใน​กำมือ​ศัตรู และ​ไม่มีใคร​ช่วยเธอ พวกศัตรู​ของเธอ​ก็​มองเธอ และ​หัวเราะ​เยาะ​ที่​เธอ​ล่มสลาย

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

7 เยรูซาเล็มในยามทุกข์ยากและยามพลัดบ้าน ได้หวนระลึกถึง ของล้ำค่าทั้งสิ้น ที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้น เธอระลึกได้เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่อริ และหามีผู้ใดจะสงเคราะห์เธอไม่ พวกคู่อริเห็นเธอแล้ว ก็เยาะเย้ยความล่มจมของเธอ ח (เฆท)

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

7 เยรูซาเล็มเมื่อตกอยู่ในยามทุกข์ใจและยามลำเค็ญก็​ได้​หวนระลึกถึงสิ่งประเสริฐที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้น เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่​อริ และหามี​ผู้​ใดจะสงเคราะห์เธอไม่ พวกคู่​อริ​เห​็นเธอแล้​วก​็เยาะเย้ยวันสะบาโตทั้งหลายของเธอ

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

7 ในยามทุกข์ลำเค็ญและต้องระหกระเหิน เยรูซาเล็มก็หวนระลึกถึงสิ่งเลอเลิศ ที่เธอเคยมีในวันเก่าก่อน เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู ไม่มีใครช่วยเหลือเธอ เหล่าศัตรูมองดูเธอ และหัวเราะเยาะความย่อยยับของเธอ

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

7 ยะ​รู​ซา​เลม​เมื่อ​ตก​อยู่​ใน​ยาม​แห่ง​ความ​ทุกข์​และ​ใน​ความ​ลำ​เค็ญ​ก็ได้​หวน​ระลึก​ถึง​ความ​สุข​สำราญ​บาน​ใจ​ของ​ตน​ที่​ตน​เคย​มี​ใน​ครั้ง​กระโน้น: ลเมือง​ของ​นาง​ตก​อยู่​ใน​เงื้อมมือ​ของ​พวก​ปัจจามิตร, และ​หา​มี​ผู้ใด​จะ​สงเคราะห์​นาง​ไม่, พวก​ปัจจามิตร​เห็น​นาง​แล้ว​ก็​เยาะเย้ย​ดูหมิ่น​ความ​เริด​ร้าง​ของ​นาง.

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

7 ใน​วัน​แห่ง​ความ​ทุกข์​ทรมาน​และ​ความ​ขมขื่น ชาว​เยรูซาเล็ม​จำ​ได้​ถึง​ทุก​สิ่ง​ที่​มี​คุณค่า ที่​เป็น​ของ​นาง​ใน​สมัย​ดึก​ดำ​บรรพ์ เมื่อ​ประชาชน​ของ​นาง​อยู่​ใน​มือ​ของ​ฝ่าย​ตรง​ข้าม และ​ไม่​มี​ใคร​จะ​ช่วย​นาง​ได้ ฝ่าย​ตรง​ข้าม​พินิจ​ดู​นาง และ​หัวเราะ​เยาะ​เมื่อ​นาง​ล้ม​ลง

この章を参照 コピー




เพลงคร่ำครวญ 1:7
23 相互参照  

พวกเรา​กลายเป็น​สิ่ง​ที่​เพื่อน​บ้าน​พากัน​ดูหมิ่น​ดูแคลน กลายเป็น​ตัวตลก​ให้​ผู้คน​รอบข้าง​หัวเราะ​เยาะ


ข้าพเจ้า​คิดถึง​เรื่อง​เหล่านี้ และ​ระบาย​ความในใจ​ออกมา ข้าพเจ้า​คิดถึง​ตอน​ที่​เดิน​อยู่​กับ​ฝูงชน และ​นำ​หน้า​ขบวน​พวกเขา​ขึ้น​ไป​ยัง​วิหาร​ของ​พระเจ้า ข้าพเจ้า​ฟัง​เสียง​โห่ร้อง​ยินดี​และ​เพลง​ที่​ร้อง​สรรเสริญ​พระเจ้า ใน​ขณะที่​ฝูงชน​กำลัง​เฉลิม​ฉลอง​งาน​เทศกาลกัน


แต่​อับราฮัม​พูด​ว่า ‘ลูก​เอ๋ย จำ​ได้​ไหม​ตอน​ที่​เจ้า​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​นั้น เจ้า​ได้รับ​แต่​สิ่ง​ดีๆ​แต่​ลาซารัส​นั้น​ได้รับ​แต่​สิ่ง​ที่​ไม่​ดี ตอนนี้​เขา​มี​ความสุข​อยู่​ที่​นี่ ส่วน​เจ้า​ได้รับ​ความทุกข์ทรมาน


ในที่สุด เขา​ก็​สำนึกตัว​ได้​และ​พูด​ว่า ‘ลูกจ้าง​ของ​พ่อ​เรา​มี​อาหาร​กิน​อย่าง​เหลือเฟือ แต่​ดู​เรา​สิ กำลัง​จะ​อด​ตาย​อยู่​แล้ว


ตอนนี้​มี​หลาย​ชนชาติ​รวมตัว​กัน​มา​ต่อสู้​กับ​เจ้า พวกเขา​พูด​กัน​ว่า “ไป​ทำลาย​ศิโยน​กันเถอะ แล้ว​เรา​จะได้​มองดู​ความพ่ายแพ้​ของ​นาง​อย่าง​สะใจ”


ถึงแม้​นาง​จะ​ไล่ตาม​พวก​คนรัก​ของนาง นาง​ก็​จะ​ไม่มีวัน​ตาม​พวกเขา​ทัน ถึงแม้​นาง​จะ​ตามหา​พวกเขา นาง​ก็​จะ​ไม่มีวัน​หา​พวกเขา​เจอ แล้ว​นาง​จะ​พูดว่า “ฉัน​จะ​กลับ​ไปหา​ชาย​คนแรก​ของฉัน เพราะ​ชีวิต​ฉัน​ใน​ตอนนั้น​สบาย​กว่า​ตอนนี้​เสียอีก”


ดวงตา​ของ​พวกเรา​อ่อนล้า​ไปหมด เพราะ​เฝ้า​มองหา​ความช่วยเหลือ​แต่​ก็​เสียเวลา​เปล่า เรา​ได้แต่​มองแล้ว​มองอีก​จาก​หอคอย หวัง​ว่า​จะ​มี​ชนชาติ​หนึ่ง​มาช่วย แต่​ก็​ไม่มี​ชนชาติ​ไหน​มา​ช่วยกู้​พวกเรา​เลย


พระยาห์เวห์​พระเจ้า​แห่ง​อิสราเอล​พูด​ว่า “เยฮูคัล​และ​เศฟันยาห์ เรา​รู้​ว่า​เศเดคียาห์​กษัตริย์​ของ​ยูดาห์ ได้​ส่ง​ให้​พวกเจ้า​มา​ร้องขอ​ต่อ​เรา ให้​ไป​บอก​กับเขา​ว่า กองทัพ​ของ​ฟาโรห์​ที่​กำลัง​ออก​จาก​อียิปต์​เพื่อ​มา​ช่วย​เจ้า​นั้น กำลัง​จะ​หัน​กลับ​ไป​อียิปต์​แผ่นดิน​ของ​พวกเขา


ข้าพเจ้า​ระลึกถึง​พระเจ้า​และ​ร้องคร่ำครวญ ข้าพเจ้า​บ่น​แล้วก็​สิ้นหวัง เซลาห์


“ข้า​อยาก​ให้​ชีวิต​ของ​ข้า​เป็น​เหมือน​เมื่อ​ก่อน ตอน​ที่​พระเจ้า​เฝ้า​ดูแล​ข้า


วิหาร​อันศักดิ์สิทธิ์​และสวยงาม​ของพวกเรา ซึ่ง​เป็นที่​ที่​บรรพบุรุษ​ของพวกเรา​ใช้​สรรเสริญ​พระองค์นั้น​ถูกไฟเผา​ไปแล้ว และ​ของที่มีค่า​ทั้งหมด​ของ​พวกเรา​ก็​ถูกทำลาย​ไป​จนหมดสิ้น


โมอับ เจ้า​คิด​ว่า​อิสราเอล​น่าขัน​ใช่ไหมล่ะ ถึงแม้ว่า​อิสราเอล​ไม่เคย​ร่วมกับ​พวกขโมย แต่​เจ้า​ก็​ยัง​พูด​ต่อว่า​พวกเขา และ​ส่ายหัว​ไปมา


เมืองศักดิ์สิทธิ์​ทั้งหลาย​ของพระองค์​ได้​กลายเป็น​ทะเลทราย​ไปแล้ว ศิโยน​ได้​กลายเป็น​ทะเลทราย เยรูซาเล็ม ได้​กลายเป็น​ที่รกร้าง​ไปแล้ว


ให้​บอก​พวกเขา​ว่า ‘ให้​ฟัง​คำพูด​ของ​พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต​ให้ดี นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต​พูด “พวกเจ้า​ร้อง​ไชโย ตอน​ที่​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์​ของเรา​ถูก​ทำ​ให้​เสื่อม​ความ​ศักดิ์สิทธิ์​ไป ตอน​ที่​แผ่นดิน​อิสราเอล​ถูก​ทิ้งร้าง​และ​ตอนที่​ชาว​ยูดาห์​ถูก​เนรเทศ​ไป”


พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต​พูด​ว่า “พวกเจ้า​ตบมือ​และ​กระทืบ​เท้า​ด้วย​ความ​รื่นเริง​ยินดี ด้วย​จิตใจ​ที่​มุ่งร้าย​ต่อ​แผ่นดิน​อิสราเอล


私たちに従ってください:

広告


広告