นี่นะหรือ เมืองนีนะเวห์ที่เคยมีแต่ความสนุกสนานครื้นเครง เมืองที่แสนจะปลอดภัยและมั่นคง เมืองที่เคยคิดในใจว่า “มีแต่ข้าเท่านั้นที่ยิ่งใหญ่ ไม่มีเมืองไหนเหมือนกับข้าอีกแล้ว” แล้วดูสิ มันพังย่อยยับได้ถึงขนาดนี้ กลายเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่าทั้งหลาย ทุกคนที่เดินผ่านเมืองนี้ ต่างก็ส่งเสียงเยาะและชูกำปั้นเข้าใส่
อิสยาห์ 47:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย8 ตอนนี้ ฟังไว้ให้ดี เจ้าที่รักความสนุกสนาน เจ้าที่นั่งอยู่ในความปลอดภัย เจ้าพูดในใจของตนว่า ‘ข้านี่แหละพระเจ้า และไม่มีผู้อื่นนอกจากข้า ข้าจะไม่มีวันเป็นแม่หม้ายและข้าจะไม่มีวันสูญเสียลูกๆของข้าไป’ この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน8 บัดนี้ จงฟังเรื่องนี้ซิ เจ้าผู้รักความเพลิดเพลิน คือผู้นั่งอยู่อย่างมั่นคง ผู้คิดในใจของตนว่า “ข้านี่แหละ และไม่มีผู้อื่นอีก ข้าจะไม่นั่งเป็นแม่ม่าย หรือประสบกับการพลัดพรากจากลูก” この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV8 ฉะนั้น เจ้าผู้รักความเพลิดเพลิน จงฟังเรื่องนี้ คือผู้นั่งอย่างไร้กังวล ผู้คิดในใจของตนว่า “ข้านี่แหละ และไม่มีผู้ใดอื่นอีก ข้าจะไม่นั่งอยู่เป็นแม่ม่าย หรือรู้จักที่จะพรากจากลูก” この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย8 “ฉะนั้นจงฟังเถิด เจ้าคนเสเพล ผู้เอกเขนกอยู่อย่างปลอดภัย และบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า ข้าจะไม่มีวันเป็นม่าย หรือต้องสูญเสียลูก’ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19408 “นี่แน่ะจงฟัง, เจ้าคนรักความสนุกสนาน, นั่งวางอารมณ์, และนึกในใจว่า, ‘ข้าฯนี่เขื่อง, ไม่มีใครแล้วนอกจากข้าฯ: ข้าฯไม่ต้องนั่งเหงาอย่างหญิงม่าย, หรือข้าฯไม่ต้องจากลูก! この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)8 ฉะนั้น บัดนี้เจ้าจงฟังเถิด เจ้าเป็นผู้รักความสำราญ อยู่ด้วยความมั่นใจ และคิดในใจว่า ‘เราเป็นผู้นั้น ไม่มีผู้ใดนอกจากเรา เราจะไม่เป็นแม่ม่าย หรือทนทุกข์เรื่องการสูญเสียลูก’ この章を参照 |
อิสยาห์ 47:8
36 相互参照
พระองค์ยกตัวเองขึ้น ต่อต้านองค์เจ้าชีวิตแห่งสวรรค์ และสั่งให้คนไปเอาสิ่งของเครื่องใช้จากวิหารของพระเจ้ามาไว้ต่อหน้าพระองค์ หลังจากนั้นพระองค์ พร้อมทั้งขุนนาง พวกภรรยา และพวกนางสนมของพระองค์ ก็ดื่มเหล้าองุ่นจากเหยือกพวกนั้น แล้วสรรเสริญเทพเจ้าของเงิน ทอง ทองแดง เหล็ก ไม้และหิน ซึ่งรูปปั้นพวกนี้มองไม่เห็น ฟังไม่ได้ยิน และไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่พระองค์กลับไม่ยอมสรรเสริญพระเจ้าที่แท้จริง ผู้ซึ่งมีอำนาจเหนือลมหายใจและทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับพระองค์
แล้วชายทั้งห้าก็จากไป เมื่อพวกเขามาถึงเมืองลาอิช พวกเขาเห็นประชาชนในเมืองนี้อยู่กันอย่างปลอดภัยตามแบบคนไซดอน สงบสุขและไม่หวาดระแวงอะไร ไม่มีใครมาทำให้ประชาชนในแผ่นดินนี้ต้องอับอายขายหน้าในเรื่องใดเรื่องหนึ่งและไม่มีผู้ครอบครองที่กดขี่ข่มเหง พวกนี้อยู่ห่างจากชาวไซดอน และไม่ได้ทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับอาราม
“เจ้าลูกมนุษย์ ให้พูดกับผู้ครอบครองเมืองไทระว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด เจ้าพูดด้วยความหยิ่งผยองว่า “ข้าเป็นพระเจ้า ข้านั่งอยู่บนบัลลังก์ของพระเจ้า ที่ใจกลางของทะเล” แต่เจ้าเป็นแค่มนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า ถึงแม้เจ้าจะคิดว่าเจ้าฉลาดเท่าพระเจ้าก็ตาม
พระยาห์เวห์ ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น พูดว่า “เราต่อต้านเจ้า เพราะเจ้านีนะเวห์เป็นเหมือนโสเภณีที่ยั่วยวนชนชาติต่างๆให้หลงใหล ตกเป็นทาสของเจ้า เจ้าเป็นแม่มดที่สวยงามมีเสน่ห์ที่ใช้มนตร์สะกดคนทั้งหลาย เราจะยกกระโปรงเจ้าขึ้นปิดหน้าเจ้า เราจะให้ชนชาติต่างๆเห็นร่างอันเปลือยเปล่าของเจ้า และเราจะให้อาณาจักรต่างๆเห็นความน่าอับอายของเจ้า
広告