Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




อิสยาห์ 15:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

5 จิตใจ​ของผม​ร้อง​ด้วย​ความเศร้า​ให้กับ​โมอับ คน​ของโมอับ​วิ่งหนี​ไปไกล​ถึง​โศอาร์ ไปถึง​เอกลัทเชลีชิยาห์ ผู้คน​หนีขึ้นไป​ตามทาง​บนภูเขา​ไปถึง​ลูฮีท พวกเขา​ก็​ร้องไห้​ใน​ระหว่างทาง​ที่ไป​โฮโรนาอิม พวกเขา​ร้องไห้​เสียงดังมาก

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

5 ใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับ ผู้ลี้ภัยโมอับหนีไปยังเมืองโศอาร์ ไปยังเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์ เพราะตามทางที่ขึ้นไปเมืองลูฮีท เขาขึ้นไปและร่ำไห้ ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม เขาเปล่งเสียงร้องถึงการถูกทำลาย

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

5 จิ​ตใจของข้าพเจ้าจะร้องออกมาเพื่อโมอับ ผู้​หลบภัยของโมอั​บน​ั้นจะหนีไปยังโศอาร์ เหมือนยังวัวสาวที่​มีอายุ​สามปี เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลู​ฮี​ท เขาจะขึ้นไปคร่ำครวญ ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม เขาจะเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

5 ดวงใจของเราร่ำไห้ให้กับโมอับ ผู้ลี้ภัยของเขาเตลิดหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไกลถึงเอกลัทเชลีชิยาห์ พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮีท ไปพลางร้องไห้พลาง พวกเขาคร่ำครวญเกี่ยวกับความย่อยยับของตน ไปตลอดทางสู่โฮโรนาอิม

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

5 อก​ใจ​ของ​ข้าฯ​คร่ำ​ครวญ​วิตก​แทน​โม​อาบ, เมื่อ​เขา​หนี​ไป​ยัง​ตำบล​โซ​อา​ระ​และ​ไป​ถึง​เมือง​เอ​ลา​ธ​แดน​ที่​สาม, เขา​เดิน​ร้องไห้​ขึ้น​ไป​ยัง​ตำบล​ลูหิธ; กลาง​ทาง​ที่​จะ​ไป​ยัง​เมือง​โฮ​โร​นา​ยิม, เขา​ได้​ส่ง​เสียงร้อง​ไห้​รำพัน​ถึง​ความ​พินาศ.

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

5 “ใจ​ของ​เรา​ร่ำร้อง​เพื่อ​โมอับ ผู้​ลี้ภัย​ของ​เมือง​หลบ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​โศอาร์ และ​เมือง​เอกลัทเชลีชิยาห์ เพราะ​พวก​เขา​ร้อง​รำพัน ขณะ​ที่​ขึ้น​ตาม​ทาง​ไป​ยัง​เมือง​ลูฮีท ตาม​ถนน​ที่​ไป​ยัง​เมือง​โฮโรนาอิม พวก​เขา​ส่งเสียง​ร้อง​คร่ำครวญ​อย่าง​สิ้น​หวัง

この章を参照 コピー




อิสยาห์ 15:5
23 相互参照  

คนโมอับ​เดิน​ร้องไห้​สะอึกสะอื้น ใน​ระหว่าง​ทาง​ที่​เดิน​ขึ้นไป​ลูฮีท ส่วน​ตอนที่​เดิน​ลงมา​ที่​เมือง​โฮโรนาอิม คน​โมอับ​ก็​ได้ยิน​เสียงร้อง​ระทมทุกข์


หายนะ​หนึ่ง​ผ่านไป อีก​หายนะ​หนึ่ง​ตามมา แผ่นดิน​ทั้งหมด​ได้​ถูก​ทำลาย​ราบคาบ ทันใดนั้น พวก​เต็นท์​ของผม​ก็​ถูก​ทำลาย ภายใน​พริบตา พวกม่าน​ของ​เต็นท์​ก็​ถูก​ทำลาย​ไปด้วย


ข้าแต่​พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้า​ยัง​ไม่ได้​เลิก​เป็น​คน​เลี้ยงแกะ​ของ​พระองค์ และ​ข้าพเจ้า​ก็​ไม่เคย​อยาก​ให้​มี​วันหายนะ​เกิดขึ้น พระองค์​รู้​ทุกอย่าง​ที่​ข้าพเจ้า​พูด มัน​ชัดเจน​มาก​สำหรับ​พระองค์


ถ้า​พวกท่าน​ไม่ยอม​ฟัง​สิ่งนี้ ผม​ก็​จะ​ร้องไห้​ให้​กับ​ความหยิ่งผยอง​ของท่าน ผม​จะ​หลั่ง​น้ำตา​อย่าง​ขมขื่น​และ​น้ำตา​ก็​จะ​ไหลพราก​จาก​ตา​ของผม เพราะ​ฝูงแกะ​ของ​พระยาห์เวห์​ถูกจับ​เอาไป​เป็น​เชลย​แล้ว


พระยาห์เวห์​พูด​ว่า “เรา​จะ​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ให้​ภูเขา และ​เรา​จะ​ร้องเพลง​งานศพ​ให้​ทุ่งหญ้า​ใน​ที่​เปล่า​เปลี่ยว​แห้งแล้ง เพราะ​พวกมัน​ถูก​ทิ้ง​ร้าง​ว่างเปล่า เพื่อ​จะได้​ไม่มีใคร​เดิน​ผ่านมา และ​พวกมัน​ก็​ไม่​ได้ยิน​เสียง​วัว​ใน​แผ่นดิน​นั้น แม้แต่​นก​บน​ท้องฟ้า​ไป​จนถึง​สัตว์ป่า​ก็​หนี​ไป​กัน​หมด​แล้ว พวกมัน​ไป​กัน​หมด​แล้ว


พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิต​ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น ได้เลือก​วันหนึ่ง​ไว้แล้ว ในวันนั้น​มี​การจลาจล​เหยียบย่ำกัน​และ​ความสับสนวุ่นวาย​ขึ้น​ใน​หุบเขา​แห่งนิมิต กำแพงเมือง​ถูกทำลายลง และ​คน​ในหุบเขา​ได้​ร้องขอ​ความช่วยเหลือ​จาก​คน​ที่อยู่​บนภูเขา


แต่​เดี๋ยวนี้ พระยาห์เวห์ บอกว่า “ใน​อีกสามปี ตรงเผง​อย่างกับ​ที่​ลูกจ้าง​นับวันเวลา​ที่​เขา​ตกลง​ทำงาน ศักดิ์ศรี​ของโมอับ​ก็จะ​ถูกลบหลู่ ถึงแม้​จะมี​คนมากมาย​ก็ตาม แต่​ในที่สุด​ก็จะ​มี​ไม่กี่คน​เหลือรอด และ​พวกมัน​ก็จะ​อ่อนแอด้วย”


ดาวิด​เดินทาง​ต่อ​ไป​บน​ภูเขา​มะกอกเทศ เขา​เดินไป​ร้องไห้ไป เขา​เอา​ผ้า​คลุม​หัว​ไว้​และ​เดิน​เท้าเปล่า ประชาชน​ทั้งหมด​ที่​อยู่​กับ​เขา​ก็​คลุม​หัว​พวก​เขา​ด้วย​และ​เดิน​ร้องไห้​ไป​ด้วย​เหมือน​กัน


ประชาชน ทั้งหมด​ต่าง​ร้องไห้​ด้วย​เสียง​อัน​ดัง​เมื่อ​ขบวน​คน​เหล่านี้​เดิน​ผ่าน​ไป กษัตริย์​ได้​ข้าม​ลำธาร​ขิดโรน และ​คน​ทั้งหมด​ได้​เดิน​ทาง​มุ่ง​สู่​ทะเลทราย


เร็วเข้า รีบ​หนี​ไป​ที่นั่น เรา​จะ​ยัง​ทำ​อะไร​ไม่ได้ จนกว่า​เจ้า​จะ​วิ่ง​ไป​ถึง​ที่นั่น” (เมืองนั้น​จึง​มี​ชื่อ​ว่า​โศอาร์)


พวกกษัตริย์​ทั้งหมด​นี้​กำลัง​ทำ​สงคราม​อยู่​กับ​กษัตริย์​เบรา​แห่ง​เมือง​โสโดม กษัตริย์​บิรชา​แห่ง​เมือง​โกโมราห์ กษัตริย์​ชินาบ​แห่ง​เมือง​อัดมาห์ กษัตริย์​เชเมเบอร์​แห่ง​เมือง​เศโบยิม และ​กษัตริย์​ของ​เมือง​เบลา (เบลา มี​อีก​ชื่อหนึ่ง​ว่า​โศอาร์)


โลท​มอง​ไป​รอบๆ เห็น​ที่​ลุ่ม​ใน​หุบเขา​จอร์แดน​ตลอด​ระยะทาง​จนถึง​เมือง​โศอาร์ แผ่นดิน​แห่งนี้​มี​น้ำท่า​อุดม​สมบูรณ์ (ตอนนั้น​พระยาห์เวห์​ยัง​ไม่ได้​ทำลาย​เมือง​โสโดม​และ​โกโมราห์) แผ่นดิน​แห่งนี้​เหมือนกับ​สวน​ของ​พระยาห์เวห์ เหมือนกับ​ดินแดน​ใน​ประเทศ​อียิปต์


เจ้า โมอับ ความ​พินาศ​มา​ถึง​เจ้า​แล้ว ประชาชน​ของ​พระ​เคโมช เจ้า​ถูก​ทำลาย​แล้ว พระ​เคโมช​ทำ​ให้​พวก​ลูกชาย​ของ​เขา​ต้อง​วิ่งหนี และ​ทำ​ให้​พวก​ลูกสาว​ของ​เขา​ต้อง​ถูก​จับ​ตัว​ไป​ให้​กษัตริย์​สิโหน​ของ​ชาว​อาโมไรต์


เท้า​ของ​พวกเขา​วิ่งไป​ทำชั่ว พวกเขา​รีบไป​ทำให้​เลือด​ของ​คนบริสุทธิ์​หลั่งไหล ความคิดต่างๆ​ของ​พวกเขา​เป็น​ความคิดชั่วร้าย พวกเขา​ไปถึง​ที่ไหน ความพินาศ​และ​การทำลาย​ก็เกิดขึ้น​ที่นั่น


ผม​รู้สึก​ป่วย​มาก ผม​ชักดิ้น​ชักงอ​ด้วย​ความเจ็บปวด ใจ​ผม​แตกร้าว ใจ​ผม​เต้น​ระรัว แล้ว​ผม​ก็​ทำ​ให้​มัน​สงบลง​ไม่ได้ เพราะ​ผม​ได้ยิน​เสียงแตร​ออกศึก​ที่​เตือน​ว่า​กำลัง​จะ​เกิด​สงคราม


มี​เสียง​ร้อง​ให้ช่วย​ดัง​มา​จาก​โฮโรนาอิม เกิด​การ​ทำลาย​ล้าง​และ​ความหายนะ​ครั้งใหญ่​ขึ้น


เมื่อ​มี​รายงาน​ว่า​บาบิโลน​โดน​ยึด​แล้ว แผ่นดิน​ก็​สั่น​สะท้าน และ​ชนชาติ​ต่างๆ​ก็​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ด้วย​ความ​ขมขื่น”


私たちに従ってください:

広告


広告