อิสยาห์ 15:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย5 จิตใจของผมร้องด้วยความเศร้าให้กับโมอับ คนของโมอับวิ่งหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไปถึงเอกลัทเชลีชิยาห์ ผู้คนหนีขึ้นไปตามทางบนภูเขาไปถึงลูฮีท พวกเขาก็ร้องไห้ในระหว่างทางที่ไปโฮโรนาอิม พวกเขาร้องไห้เสียงดังมาก この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน5 ใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับ ผู้ลี้ภัยโมอับหนีไปยังเมืองโศอาร์ ไปยังเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์ เพราะตามทางที่ขึ้นไปเมืองลูฮีท เขาขึ้นไปและร่ำไห้ ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม เขาเปล่งเสียงร้องถึงการถูกทำลาย この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV5 จิตใจของข้าพเจ้าจะร้องออกมาเพื่อโมอับ ผู้หลบภัยของโมอับนั้นจะหนีไปยังโศอาร์ เหมือนยังวัวสาวที่มีอายุสามปี เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลูฮีท เขาจะขึ้นไปคร่ำครวญ ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม เขาจะเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย5 ดวงใจของเราร่ำไห้ให้กับโมอับ ผู้ลี้ภัยของเขาเตลิดหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไกลถึงเอกลัทเชลีชิยาห์ พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮีท ไปพลางร้องไห้พลาง พวกเขาคร่ำครวญเกี่ยวกับความย่อยยับของตน ไปตลอดทางสู่โฮโรนาอิม この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19405 อกใจของข้าฯคร่ำครวญวิตกแทนโมอาบ, เมื่อเขาหนีไปยังตำบลโซอาระและไปถึงเมืองเอลาธแดนที่สาม, เขาเดินร้องไห้ขึ้นไปยังตำบลลูหิธ; กลางทางที่จะไปยังเมืองโฮโรนายิม, เขาได้ส่งเสียงร้องไห้รำพันถึงความพินาศ. この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)5 “ใจของเราร่ำร้องเพื่อโมอับ ผู้ลี้ภัยของเมืองหลบหนีไปยังเมืองโศอาร์ และเมืองเอกลัทเชลีชิยาห์ เพราะพวกเขาร้องรำพัน ขณะที่ขึ้นตามทางไปยังเมืองลูฮีท ตามถนนที่ไปยังเมืองโฮโรนาอิม พวกเขาส่งเสียงร้องคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง この章を参照 |
พระยาห์เวห์พูดว่า “เราจะร้องไห้คร่ำครวญให้ภูเขา และเราจะร้องเพลงงานศพให้ทุ่งหญ้าในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้ง เพราะพวกมันถูกทิ้งร้างว่างเปล่า เพื่อจะได้ไม่มีใครเดินผ่านมา และพวกมันก็ไม่ได้ยินเสียงวัวในแผ่นดินนั้น แม้แต่นกบนท้องฟ้าไปจนถึงสัตว์ป่าก็หนีไปกันหมดแล้ว พวกมันไปกันหมดแล้ว