โฮเชยา 13:5 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย5 เป็นเรานี่แหละ ที่รู้จักเจ้าในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งนั้น ในแผ่นดินที่ร้อนแผดเผานั้น この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน5 เราเองที่คุ้นเคยกับเจ้าในถิ่นทุรกันดาร ในแผ่นดินที่กันดารน้ำ この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV5 เรานี่แหละที่คุ้นเคยกับเจ้าที่ในถิ่นทุรกันดาร ในแผ่นดินที่กันดารน้ำ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย5 เราฟูมฟักดูแลเจ้าในทะเลทราย ในดินแดนอันร้อนระอุ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19405 เราได้รู้จักคุ้นเคยกับเขาในป่าทรายและในแผ่นดินที่กันดารน้ำ. この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)5 เรานั่นแหละเป็นผู้ที่รู้จักเจ้าในถิ่นทุรกันดาร ในแผ่นดินอันแห้งผาก この章を参照 |
โฮเชยา 13:5
16 相互参照
บรรพบุรุษของเจ้าไม่ได้พูดว่า ‘พระยาห์เวห์อยู่ที่ไหนแล้ว พระองค์ผู้ที่ได้นำเราออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ ผู้ที่นำเราในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้ง ในดินแดนที่รกร้างและหุบเขาลึก ในดินแดนที่แห้งแล้งและอันตราย ในดินแดนที่ไม่มีใครเคยผ่านเข้าไปมาก่อน เป็นดินแดนที่ไม่เคยมีคนอยู่มาก่อน’
“เยเรมียาห์ ไปพูดให้กับคนเยรูซาเล็มได้ยินว่า พระยาห์เวห์พูดว่า เรายังจำได้ถึงความรักอันมั่นคงที่เจ้ามีให้กับเราเมื่อเจ้ายังเป็นเด็กอยู่ เรายังจำได้ถึงความรักที่เจ้ามีให้กับเราในฐานะเจ้าสาว และเรายังจำได้ว่าเจ้าได้ติดตามเราไปในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้ง และในดินแดนที่ยังไม่เคยเพาะปลูกมาก่อน
ตอนแรกที่เรา ยาห์เวห์ เจออิสราเอลนั้น พวกเขาเป็นเหมือนกับองุ่นที่แสนหวานในที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้ง ตอนแรกที่เราเห็นบรรพบุรุษของพวกเจ้า พวกเขาเหมือนกับผลมะเดื่อดีเลิศในปีแรก แต่เมื่อพวกเขาไปที่บาอัลเปโอร์ และอุทิศตัวให้กับความอับอาย พวกเขากลายเป็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียนเหมือนกับรูปเคารพพวกนั้นที่พวกเขารัก
広告