Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




เยเรมีย์ 3:25 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

25 ให้​พวกเรา​นอน​ลง​ใน​ความ​ละอาย​ของ​พวกเรา, แล​ให้​ความ​กลัว​สะดุ้ง​ได้​ปิด​คลุม​พวกเรา​ไว้, เพราะ​พวกเรา​ได้​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา, คือ​พวกเรา​แล​บิดา​ทั้งปวง​ของ​พวกเรา, ตั้งแต่​เป็น​หนุ่มๆ แห่ง​พวกเรา​จนถึง​ทุกวันนี้, แล​ไม่​ได้​ประพฤติ​ตาม​เสียง​ตรัส​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

25 ให้เรานอนลงในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่เราเป็นอนุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราไม่ได้ฟังพระสุรเสียงแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา”

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

25 ให้​เรานอนลงจมในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่​เราเป็​นอน​ุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราหาได้เชื่อฟังพระสุรเสียงแห่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราไม่”

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

25 ให้ข้าพระองค์ทั้งหลายนอนลงด้วยความอับอาย และเอาความอัปยศอดสูคลุมกาย ทั้งข้าพระองค์ทั้งหลายและบรรพบุรุษ ได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ตั้งแต่ข้าพระองค์ทั้งหลายยังเยาว์วัยตราบจนบัดนี้ ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้เชื่อฟังพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย”

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

25 ขอให้​เรา​นอน​ลง​ใน​ความอับอาย​ของ​ตัวเอง และ​ปล่อย​ให้​ความอับอาย​ขายหน้า​คลุมตัว​เราไว้ เพราะ​ว่า​เรา​ได้​ทำบาป​ต่อ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของเรา ทั้ง​เรา​และ​บรรพบุรุษ​ของเรา ตั้งแต่​เรา​ยัง​เป็น​หนุ่มสาว​จนกระทั่ง​ถึง​ทุกวันนี้ เรา​ไม่ได้​เชื่อฟัง​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของเรา​เลย”

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

25 ให้​พวก​เรา​นอน​ลง​กับ​ความ​อับอาย​ของ​เรา​เถิด และ​ให้​ความ​อัปยศ​ปกคลุม​พวก​เรา เพราะ​พวก​เรา​และ​บรรพบุรุษ​ของ​เรา​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เรา ตั้งแต่​ครั้ง​โบราณ​กาล​มา​จน​ถึง​บัดนี้ และ​พวก​เรา​ไม่​ได้​เชื่อ​ฟัง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เรา

この章を参照 コピー




เยเรมีย์ 3:25
38 相互参照  

เรา​ได้​บอก​แก่​เจ้า​ใน​ความ​จำเริญ​ของ​เจ้า, แต่​เจ้า​ได้​ตอบ​ว่า, เรา​จะ​ไม่​ได้ยิน. นี่​แล​เป็น​อย่าง​ธรรมเนียม​ของ​เจ้า​แต่​หนุ่มๆ ของ​เจ้า​มา, คือ​เจ้า​หา​ได้​ฟัง​เสียง​ของ​เรา​ไม่.


เหมือน​อย่าง​คน​ขะ​โม​ย​คนใดคนหนึ่ง, เมื่อ​เขา​ได้​พบปะ​แล้ว, อาย​เขา​ฉันใด, ตระกูล​ยิศ​รา​เอล​ก็​ต้อง​มี​ความ​อาย​เช่นนั้น, คือ​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา, แล​พวก​เจ้านาย​ของ​เขา, แล​พวก​ปุโรหิต​ของ​เขา, แล​พวก​ทำนาย​ของ​เขา,


ขณะนั้น​ท่าน​ได้ผล​ประ​โยชน์​อะไร​ใน​การ​เหล่านั้น ซึ่ง​บัดนี้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​ละอาย? ด้วย​ว่า​ผล​ที่​สุด​ปลาย​ของ​การ​เหล่านั้น​ก็​คือ​ความ​ตาย.


หลาย​คน​ที่​นอนหลับ​จม​อยู่​ใต้ดิน​นี้​จะ​ตื่น​ขึ้น​จาก​หลับ, บ้าง​ก็​จะ​ตื่น​ขึ้น​เข้า​สู่​ถาวร​ชีวิต, บ้าง​ก็​เข้า​สู่​ความ​อับอาย, และ​ขายหน้า​ชั่ว​กัปป์​ชั่ว​กัลป์.


พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​แจ้งความ​นี้, เรา​ทำ​ฉะนี้​มิได้​เห็นแก่​เจ้า, โอ้​เรือน​ยิศ​รา​เอลเอ๋ย, จง​อาย​และ​อัปยศ​เพราะ​ทาง​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า.


เขา​จะ​พัน​กาย​ด้วย​ผ้า​หยาบ, และ​ความ​สะดุ้ง​จะ​หุ้ม​ห่อ​เขา, และ​หน้า​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​รับ​ความ​อัปยศ, และ​ศีรษะ​ของ​เขา​ทั้งปวง​จะ​โล้น.


มาลา​นั้น​ได้​ร่วงหล่น​ลง​จาก​ศีรษะ​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​แล้ว: วิบัติ​แก่​พวก​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพราะว่า​พวก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทำบาป​ไว้.


บรรพบุรุษ​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทำบาป, และ​ตาย​ไป​หมด​แล้ว, พวก​ข้าพ​เจ้า​ต้อง​รับเคราะห์​ของ​เขา.


โอ้​บุตรหญิง​พล​เมือง​ของ​ข้าพ​เจ้า, จง​มัด​ตัว​ไว้​ด้วย​ผ้า​หยาบ, แล​กลิ้งเกลือก​ตัว​เจ้า​ใน​ขี้​เท่า, แล​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​เป็น​ความ​ขม​ใจ​ที่สุด, เหมือน​จะ​ทำ​เพราะ​ลูก​ผู้ชาย​คน​เดียว, เพราะ​ผู้​ปล้น​จะ​มา​เหนือ​พวกเรา​โดยพลัน.


ความ​บาป​ของ​เจ้า​นั้น​เอง​จะ​ฝึกสอน​ให้​เจ้า​กลับ​เสีย​ใหม่, แล​การ​ที่​เจ้า​กลับ​หลัง​เป็น​ชั่ว​อีก​นั้น​จะ​ห้ามปราม​ตัว​เจ้า​เอง, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​จง​รู้​แลเห็น​เถิด​ว่า, ที่​เจ้า​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​นั้น, เป็น​การ​ร้าย​แล​ขื่นขม​แล​ความ​ที่​กลัวเกรง​เรา​ก็​ไม่​มี​ใน​ตัว​เจ้า, พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส.


แล​ไม่​ได้​พา​เหตุ​นี้​มา​ถึง​เจ้า​ด้วย​เอง​หรือ, เพราะ​เจ้า​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​เมื่อ​พระองค์​กำลัง​หา​เจ้า​ไป.


เจ้า​ไป​ร้อง​ตรอก​หู​คน​ทั้งปวง​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลมเถิด​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เรา​ระลึก​ถึง​เจ้า​คือ​ใจดี​ของ​เจ้า​เมื่อ​เป็น​คน​หนุ่ม​อยู่, ความ​รัก​ของ​เจ้า​เมื่อ​ยินยอม​จะ​เป็น​ภรรยา, เจ้า​ได้​ไป​ตาม​เรา​ใน​ป่า​อย่างไร, ใน​ประเทศ​ที่​ไม่​ได้​หว่าน​ข้าว.


แต่​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ก่อ​ไฟ, และ​สุม​ฟืน​ให้​ลุกเป็นไฟ​ขึ้น​นั้น, จง​เข้า​ไป​อยู่​ใน​เปลว​แห่ง​เพลิง​ของ​เจ้า, และ​ใน​กอง​ฟืน​ซึ่ง​เจ้า​ได้​ติดไฟ​ไว​แล้ว! นี่​คือ​ผลกรรม​ของ​เจ้าที่​จะ​ได้​รับ​จาก​มือ​ของ​เรา, คือ​ให้​ไป​นอน​ลง​ใน​ที่​ทุกข์ทรมาน.”


แท้ที่จริง​เจ้า​ก็​ยัง​ไม่​ได้ยิน, และ​เจ้า​ก็​ยัง​ไม่​ได้​รู้, จน​กะ​ทั่ง​บัดนี้​แล้ว​หู​ของ​เจ้า​ยัง​หา​ได้​เปิด​รับ​ไม่; ด้วยว่า​เรา​รู้​ว่า​เจ้า​เป็น​คน​คิดคด​ทรยศ​สัก​เพียงไร; ว่า​เจ้า​มี​ชื่อเสียง​ใน​ทาง​กบฏ​มา​ตั้งแต่​กำเนิด.


ข้าฯ หรือ​ก็​มิได้​ฟัง​เสียง​ของ​ครู​ของ​ข้าฯ, หรือ​เอียงหู​ฟัง​ต่อ​ท่าน​เหล่านั้น​ที่​ตักเตือน​ข้าฯ;


ขอ​ให้​พวก​ศัตรู​ของ​ข้าพ​เจ้า​รับ​ความ​อัปยศ​เป็น​เครื่องประดับ​ตัว, และ​ให้​ปิด​คลุม​กาย​เขา​เอง​ไว้​ด้วย​ความ​ละอาย​ดุจ​เสื้อคลุม.


บรรพบุรุษ​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า เมื่อ​อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต ไม่ได้​เข้าใจ​ใน​การ​อัศจรรย์​ของ​พระองค์; เขา​ไม่ได้​จดจำ​พระ​กรุณา​คุณ​อัน​เหลือล้น​ของ​พระองค์, แต่​เขา​ได้​กบฏ​ที่​ทะเล, คือ​ทะเล​แดง.


ส่วน​เจ้า​ทั้งปวง​อย่า​ทำ​สัญญา​ไมตรี​กับ​ชาว​แผ่น​ดิน​นี้; แท่น​บูชา​ของ​เขา​เหล่านั้น​จง​ทำลาย​เสีย: แต่​เจ้า​มิ​ได​ฟัง​เสียง​ของ​เรา: เจ้า​ทำ​อย่าง​นี้​ทำไม​เล่า?


พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​กระทำ​ผิด​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​ข้าพ​เจ้า, พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​ประพฤติ​การ​อสัตย์​อธรรม​ได้​กระทำ​ชั่ว.


แต่​เจ้า​จง​รับผิด​ของ​เจ้า​แต่เท่านั้น​ว่า, เจ้า​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระเจ้า​ของ​เจ้า, แล​ได้​กระจัดกระจาย​การ​ของ​เจ้า​แก่​คนนอก​ประเทศ​ใต้​ต้นไม้​เขียว​สด​ทุก​ต้น, แล​เจ้า​ทั้ง​หลาย​หา​ได้​ฟัง​เสียง​ของ​เรา​ได้​ไม่, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​ประชุม​กัน, ให้​พวกเรา​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ที่​มี​ป้อม​รักษา, แล​ให้​พวกเรา​ได้​นั่ง​นิ่ง​อยู่​ใน​ที่นั่น​เถิด. เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​พวกเรา​ได้​กระทำ​ให้​พวกเรา​อยู่​ที่​นิ่ง, แล​ได้​ยก​ให้​พวกเรา​กิน​น้ำ​มี​ดี​สัตว์​ระคน, เพราะ​เรา​ได้​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


โอ้​พระเจ้า, ถึง​มาตรแม้น​ความ​อสัตย์​อธรรม​ทั้ง​หลาย​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​ต่อสู้​พวก​ข้าพ​เจ้า​อยู่, ก็​ขอ​พระองค์​ได้​โปรด (พวก​ข้าพ​เจ้า) เพราะ​เห็นแก่​พระ​นาม​ของ​พระองค์, เพราะ​การ​ถอยหลัง​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​มาก​อยู่.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​รับสารภาพ​บาป​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า, แล​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​ปู่​ยา​ตา​ยาย​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระองค์​จริง.


เหตุผล​ประการ​ใด​ตัว​ข้าพ​เจ้า​ได้​ออก​มา​จาก​ครรภ์​เห็น​การ​ลำบาก​แล​ความ​ทุกข์, เมื่อ​วัน​คืน​ทั้ง​หลาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ศูนย์​ไป​ด้วย​ความ​ละอาย​เล่า


แท้จริง​ครั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​ต้อง​หันกลับ​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ได้​ตั้งใจ​เสีย​ใหม่, แล​ครั้น​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ต้อง​สั่งสอน​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ได้​ทุบตี​บน​ขา​ของ​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​ได้​ต้อง​ความ​ละอาย, เออ, แท้จริง​ข้าพ​เจ้า​ได้​ตกตะลึง​ไป, เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทน​แบก​ความ​ดูหมิ่น​แห่ง​เวลา​หนุ่ม​ของ​ข้าพ​เจ้า.


พระองค์​ตรัส​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า, บุตร​มนุษย์​เอ๋ย, เรา​ใช้​ท่าน​ไป​ถึง​ลูกหลาน​ยิศ​รา​เอล, ชาว​ประเทศ​กบฏ​ต่อ​เรา, ทั้ง​เขา​และ​ปู่ย่าตายาย​ของ​เขา​ได้​ผิด​ต่อ​เรา, จนถึง​เวลา​วันนี้.


คน​ใด​ที่​ไม่​ยอมรับ​คำสั่งสอน คงจะ​เป็น​คน​ยากจนค่นแค้น​และ​อับอายขายหน้า; คน​ใด​ที่​เคารพ​ต่อ​คำ​ตักเตือน​จะ​เป็น​ที่​น่า​นับถือ.


เขา​ได้​ยุ​เรา​ให้​โกรธ​หรือ, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, เขา​ทั้งปวง​ได้​ยุ​ตัว​ของ​เขา​เอง​ถึง​ที่​ฝาก​ของ​เจ้า​วุ่นวาย​อยู่​มิใช่​หรือ.


แล​ให้​หญิง​เหล่านั้น​ด่วนๆ จับ​ทำ​ร้อง​ได้​ร้อง​ห่ม​เพราะ​พวกเรา เพื่อ​ตา​ของ​เรา​จะ​มี​น้ำตาไหล​ลง, แล​เปลือก​ตา​ของ​พวกเรา​จะ​มี​น้ำตา​พุ​ออก​มากมาย.


ด้วยว่า, โอ้​ยะฮูดา, พระ​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า​นับ​มาก​เหมือน​บ้านเมือง​ของ​เจ้า, แล​เจ้า​ได้​ตั้ง​แท่น​เพื่อ​จะ​บูชา​แก่​สิ่ง​อัน​น่า​อาย​นั้น, คือ​แท่น​ทั้ง​หลาย​สำหรับ​จะ​เผา​เครื่อง​หอม​แก่​บา​ละ​นั้น, มาก​นับ​ได้​เสมอ​ถนน​ทั้งปวง​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม.


เขา​ทั้งปวง​ได้​หว่าน​พืช​ข้าวสาลี, แต่​จะ​เกี่ยว​หนาม, เขา​จะ​ทำ​เหน็ดเหนื่อย​แก่​ตัว, แต่​จะ​ไม่​ได้​ประโยชน์​อะไร, แล​จะ​ละอาย​เพราะ​การ​ทั้งปวง​ของ​เขา​เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​กล้า​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


และ​เขา​จะ​ไม่​เข้า​ใกล้​เรา​เพื่อ​จะ​ได้​ถวาย​แก่​เรา, และ​จะ​มิได้​เข้า​ใกล้​เครื่อง​บริสุทธิ์​ทั้ง​หลาย ของ​เรา​ใน​ที่​บริสุทธิ์​อัน​ยิ่ง, แต่​จะ​ได้​แบก​ความ​อาย​ของ​เขา, และ​ความ​ชั่ว​ลามก​ทั้งปวง​ที่​เขา​ได้​กระทำ​ไว้.


“เรา​ได้​พบ​ยิศ​รา​เอล​เหมือน​พบ​ผล​องุ่น​ใน​ป่า; เรา​ได้​มองดู​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​เหมือน​มองดู​ผล​มะเดื่อ​เทศ​ผล​แรก​ที่​สุก​ใน​ฤดู​ของ​มัน: แต่​เขา​ได้​ไป​ยัง​บา​ละ​พะ​โอ​ระ, และ​ได้​ยอม​ตัว​บูชา​สิ่ง​ที่​น่า​บัดสี, จึง​ได้​กลาย​เป็น​คน​น่าเกลียดน่าชัง​เหมือน​สิ่ง​ที่​เขา​รัก​นั้น


แล​เรา​จะ​ให้​บังเกิด​ความ​ทุกข์​ลำบาก​แก่​คน​ทั้งปวง, แล​เขา​จะ​ดำเนิน​ไป​ดุจ​คน​ตาบอด, ด้วย​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​บาป​ชั่ว​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​โลหิต​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​เท​ออก​ดุจ​ผง​ฝุ่น​แล​เนื้อ​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย (จะ​ต้อง​เท​ออก) ดุจ​อาจม.


私たちに従ってください:

広告


広告