เยเรมีย์ 18:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19408 ถ้าแม้นเมืองที่เราได้ประกาศว่าต่อสู้นั้น, จะหันกลับจากความชั่วของเขา, เราจะได้กลับหันจากความร้ายที่เราหมายจะกระทำแก่เขานั้น. この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน8 แต่ถ้าประชาชาตินั้น ซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้ หันเสียจากความชั่วของตน เราก็จะกลับใจจากโทษ ซึ่งเราได้ตั้งใจจะทำแก่ชาตินั้นเสีย この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV8 และถ้าประชาชาตินั้น ซึ่งเราได้ลั่นวาจาไว้เกี่ยวข้องด้วย หันเสียจากความชั่วร้ายของตน เราก็จะกลับใจจากความชั่วซึ่งเราได้ตั้งใจจะกระทำแก่ชาตินั้นเสีย この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย8 แล้วหากชาตินั้นซึ่งเราได้เตือนไว้หันกลับจากความชั่วร้ายของตน เราก็จะเปลี่ยนใจไม่ส่งภัยพิบัติมายังพวกเขาตามที่เราได้ตั้งใจไว้แต่แรก この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย8 แต่ถ้าชนชาติที่เราพูดต่อว่านี้ หันจากสิ่งเลวที่กำลังทำอยู่ เราก็จะเปลี่ยนใจเกี่ยวกับเรื่องเลวร้ายที่เราวางแผนจะให้เกิดขึ้นกับชนชาตินั้น この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)8 และถ้าประชาชาติที่เราได้พูดถึงนั้นหันไปจากความชั่ว เราก็จะเปลี่ยนความตั้งใจและไม่ให้ความวิบัติเกิดขึ้น この章を参照 |
“โอ! เอ็ฟรายิม, เราจะปล่อยให้เจ้าไปเสียอย่างไรได้? โอ! ยิศราเอลเราจะละทิ้งเจ้าเสียอย่างไรได้? เราจะทำแก่เจ้าเหมือนอัดมาอย่างไรได้? เราจะกระทำให้เจ้าเป็นเหมือนเมืองซะโบอีมอย่างไรได้? ใจของเราก็เป็นป่วนอยู่ภายใน, และความรู้สึกเอ็นดูก็กำลังเร่าร้อนขึ้น.
เหตุไฉนจะให้ชาวอายฆุบโตกล่าวหาว่า, ‘พระองค์ได้ทรงนำเขาออกมาเพื่อจะทรงทำร้ายเขา, เพื่อจะได้ประหารชีวิตเขาที่ภูเขาและผลาญเขาเสียจากพื้นแผ่นดิน?’ ขอพระองค์ำได้ทรงหันกลับจากความพิโรธอันแรงกล้าของพระองค์, และทรงกลับพระทัยไม่ทำอันตรายอย่างนี้ต่อพลไพร่ของพระองค์
และได้อธิษฐานต่อพระยะโฮวาว่า, “ข้าแต่พระยะโฮวา, ข้าพเจ้าขอทูลพระองค์ว่า, ข้าพเจ้าได้กล่าวไว้เมื่อข้าพเจ้ายังอยู่ในบ้านเมืองของข้าพเจ้าว่าจะเป็นอย่างนี้มิใช่หรือ? เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงได้รีบหนีไปยังเมืองธาระซิศ; เพราะข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์เป็นพระเจาผู้ประกอบไปด้วยพระมหากรุณาธิคุณและความเมตตาปราณี, ไม่ใคร่ทรงกริ้วโกรธ, สมบูรณ์ไปด้วยความเมตตาอารีรักพร้อมที่จะเปลี่ยนพระทัยไม่ลงโทษผู้ใด.
ฮิศคียากษัตริย์เมืองยะฮูดา, ทั้งบรรดาชาวเมืองยะฮูดาได้ฆ่ามิคฆาคนนั้นตายหรือ, แลฮิศคียามิกลัวเกรงพระยะโฮวา, แลอ้อนวอนต่อพระยะโฮวา, แลพระยะโฮวาได้หันพระทัยกลับจากความร้ายที่พระองค์ได้ตรัสต่อสู้เขาทั้งปวงนั้นมิใช่หรือ, ดังนี้พวกเรากำลังกระทำความร้ายใหญ่ต่อชีวิตพวกเรา.
แลจะเกิดมีเหตุมา, ถ้าเขาทั้งปวงจะหมั่นเรียนในทางทั้งหลายแห่งไพร่พลของเรา, เพื่อจะสบถสาบานโดยชื่อของเราว่าพระยะโฮวาทรงชีวิตอยู่, เหมือนเขาทั้งปวงได้สั่งสอนไพร่พลของเราให้สบถด้วยชื่อของบาละ, ขณะเขาทั้งหลายจะต้องกู้ขึ้นในที่ท่ามกลางไพร่พลของเรา.
ท่านบุตรมนุษย์เอ๋ย, จงกล่าวแก่ลูกหลานแห่งพลไพร่ของท่านว่า, ความชอบธรรมแห่งผู้ชอบธรรมจะมิได้ช่วยตัวให้รอดในวันที่ผิดของเขา, และด้วยความชั่วแห่งคนชั่วนั้น, เขาจะมิได้ล้มลงเพราะบาปนั้นในวันที่เขากลับจากความชั่วของเขา, หรือเขาผู้ชอบธรรมจะมิอาจมีชีวิตด้วยความชอบธรรมนั้นในวันแห่งความบาปของเขา.