Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




เยเรมีย์ 16:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

7 แล​คน​จะ​ไม่​หัก (ขนม) สำแดง​ความ​โศกเศร้า​เพราะ​เขา, เพื่อ​จะ​ประเล้าประโลม​เขา​สำหรับ​ผู้ตาย, แล​คน​จะ​ไม่​ยก​ถ้วย​สำหรับ​ปลอบโยน​ให้​เขา​กิน​เพราะ​บิดา​หรือ​มารดา​ของ​เขา.

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

7 ไม่มีใครหักขนมปังให้แก่คนไว้ทุกข์ เพื่อจะปลอบโยนเขา เรื่องคนที่ตายนั้น และไม่มีใครมอบถ้วยแห่งการปลอบใจให้เขาดื่มเพื่อบิดาหรือมารดาของเขา

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

7 จะไม่​มี​ผู้​ใดฉีกตัวเองเพื่อเขาเมื่อไว้​ทุกข์ เพื่อจะปลอบโยนเขาเหตุ​คนที​่ตายนั้น เพราะบิดามารดาของเขาจะไม่​มี​ใครมอบถ้วยแห่งความเล้าโลมใจให้เขาดื่ม

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

7 จะไม่มีใครให้อาหารหรือเครื่องดื่มเพื่อปลอบโยนผู้ที่คร่ำครวญอาลัยถึงผู้ตาย แม้ว่าผู้ตายเป็นบิดามารดาก็ตาม

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

7 จะ​ไม่มีใคร​แบ่ง​อาหาร​ให้​กับ​พวกเขา ใน​ช่วง​ที่​พวกเขา​เศร้าโศก​เสียใจ เพื่อ​แสดง​ความ​เห็นอก​เห็นใจ​พวกเขา​ต่อ​คน​ที่​ตายไป และ​จะ​ไม่มีใคร​เอา​น้ำ​มา​ให้​พวกเขา​ดื่ม​เพื่อ​ปลอบโยน​พวกเขา​ที่​พ่อแม่​ตายไป

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

7 จะ​ไม่​มี​ใคร​นำ​อาหาร​มา​ให้​แก่​ผู้​ร้อง​คร่ำครวญ​เป็น​การ​ปลอบใจ​ที่​มี​คน​เสีย​ชีวิต และ​ไม่​มี​ใคร​นำ​เครื่อง​ดื่ม​มา​ให้​เพื่อ​ปลอบ​ประโลม​ที่​พ่อ​หรือ​แม่​ของ​เขา​เสีย​ชีวิต

この章を参照 コピー




เยเรมีย์ 16:7
8 相互参照  

เขา​จะ​ไม่​ได้​ริน​น้ำ​องุ่น​ถวาย​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​เครื่อง​สัก​การ​บูชา​ของ​เขา​จะ​ไม่​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระองค์: ขนมปัง​ของ​เขา​จะ​เป็น​เช่น​ขนมปัง​ของ​นางร้องไห้; ทุกคน​ที่​กิน​ขนมปัง​นั้น​ก็​จะ​เป็น​มลทิน​ไป; เพราะว่า​ขนมปัง​นั้น​จะ​ใช้​สำหรับ​เขา​กิน​เอง, จะ​นำ​เขา​ไป​ใน​โบสถ์​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ไม่​ได้​เลย.


จง​อดกลั้น​ให้​เงียบ, อย่า​ร้องไห้​พิลาป​เพราะ​คนตาย​นั้น. จง​โพก​ผ้า​ไว้​บน​ศีรษะ​เจ้า, และ​เจ้า​จง​ใส่​รองเท้า​ไว้​ที่​เท้า​ของ​เจ้า, และ​อย่า​ปิดบัง​ริมฝีปาก​ของ​เจ้า, และ​อย่า​กิน​ขนม​ของ​มนุษย์,


ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​รับประทาน​แต่​ของ​เหล่านั้น. ใน​ความ​ทุกข์​โศก​ของ​ข้าพ​เจ้า, ไม่​ได้​ใช้​ใน​การ​อัน​เป็น​มลทิน, และ​ไม่​ได้​ใช้​ใน​การ​สำหรับ​ผู้​ที่​ตาย: แต่​ข้าพ​เจ้า​ได้​เชื่อฟัง​ถ้อยคำ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ของ​ข้าพ​เจ้า; และ​ได้​ประพฤติ​ดาม​บรรดา​การ​ซึ่ง​พระองค์​ได้​ทรง​สั่ง​ข้าพ​เจ้า​นั้น.


บัดนั้น​เหล่า​พี่น้อง​ชาย​หญิง, และ​บรรดา​เพื่อนฝูง​มิตรสหาย​แต่​เก่า​ก่อน, ได้​มา​เยี่ยม​ท่าน​และ​รับประทาน​อาหาร​ใน​บ้านเรือน​ของ​ท่าน. ต่าง​คน​ก็​ร่วมทุกข์ร่วมสุข​กับ​ท่าน, และ​พูดจา​ปลอบโยน​ท่าน​ใน​เรื่อง​ร้ายๆ ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ปล่อย​ให้​เกิด​แก่​ท่าน. ต่าง​ก็​เอา​เงิน​มา​ให้​ท่าน​คน​ละ​แท่งๆ, และ​แหวน​ทองคำ​คน​ละ​วงๆ


แล้ว​ข้าฯ ได้​หันกลับ​มา​ดู​บรรดา​การ​ข่มเหง​ที่​เกิด​ขึ้น​ภายใต้​ดวงอาทิตย์: และ​นี่​แน่ะ, น้ำตา​ของ​ผู้​ถูก​ข่มเหง​เป็นต้น, ไม่​มี​คน​เช็ด​ให้; ใน​มือ​ของ​ผู้​ข่มเหง​นั้น​ได้​กุมอำนาจ​ไว้; แต่​ผู้​ถูก​ข่มเหง​นั้น​หา​มี​ผู้​เล้าโลม​ไม่.


เจ้า​ทั้ง​หลาย​อย่า​ร้องไห้​เพราะ​คนตาย, หรือ​อย่า​เศร้าหมอง​ใจ​เพราะ​เขา, แต่​จง​ร้องไห้​น้ำตาไหล​หนัก​เพราะ​เขา​ที่​ได้​ออก​ไป​จาก​เมือง, ด้วยว่า​เขา​จะ​ไม่​กลับ​มา​อีก​เลย, แล​จะ​ไม่​เห็น​เมือง​ที่​เกิด​ของ​ตัว​อีก.


ระดู​ของ​นาง​ก็​เก​อะ​กรัง​อยู่​ใน​กะ​โป​รง​ของ​นาง; และ​นาง​หา​ได้​ระลึก​ถึง​อนาคต​ของ​นาง​ไม่; เพราะ​ดังนั้น​นาง​จึง​ได้​เสื่อมทราม​ลง​เร็ว​อย่าง​น่า​ใจหาย; นาง​ก็​ไม่​มี​ผู้ใด​จะ​เล้าโลม: “โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, ขอ​ได้​ทรง​ทอด​พระเนตร​ดู​ความ​ทุกข์ยาก​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​พวก​ปัจจามิตร​ได้​กาง​ข้อ​กับ​ข้าพ​เจ้า.”


私たちに従ってください:

広告


広告