เยเรมีย์ 13:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194016 จงถวายความรุ่งเรืองแก่พระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้า, กว่าพระองค์จะกระทำให้มีความมืด, แลฝ่าเท้าของพวกเจ้าจะโดดกะเดื่องบนเขามืดทั้งหลาย, แลเมื่อเจ้ายังกำลังหาสว่าง, พระองค์จะได้กลับสว่างให้เป็นเงาแห่งความตาย, แลจะได้กระทำให้เป็นความมืดหนาที่สุด. この章を参照その他のバージョンฉบับมาตรฐาน16 จงถวายพระสิริแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมา ก่อนที่เท้าของเจ้าจะสะดุด บนภูเขาที่มีแสงสลัว และขณะเมื่อพวกเจ้ามองหาความสว่าง พระองค์ทรงกลับให้เป็นความมืดคลุ้ม และทรงทำให้เป็นความมืดทึบ この章を参照พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV16 จงถวายสง่าราศีแด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมา ก่อนที่เท้าของเจ้าจะสะดุดบนภูเขาที่มีแสงโพล้เพล้ และขณะเมื่อเจ้าทั้งหลายมองหาความสว่าง พระองค์ทรงกลับให้เป็นเงามัจจุราช และทรงกระทำให้เป็นความมืดทึบ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย16 จงถวายเกียรติแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมนมา ก่อนที่เท้าของท่านสะดุดล้ม บนภูเขาอันมืดมน ท่านมุ่งหวังความสว่าง แต่พระองค์ทรงผันแปรมันเป็นความมืดมน เปลี่ยนมันเป็นความมืดทึบ この章を参照พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย16 ถวายเกียรติให้กับพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านก่อนที่จะค่ำมืด และก่อนที่เท้าท่านจะสะดุดล้มบนเนินเขาตอนพลบค่ำ ในช่วงที่พวกท่านรอคอยแสงอรุณนั้น พระองค์จะทำให้มันกลับกลายเป็นความมืดมิดและมืดมัว この章を参照พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)16 จงสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกท่าน ก่อนที่พระองค์จะทำให้เกิดความมืด ก่อนที่เท้าของท่านจะสะดุด บนภูเขาที่กำลังสิ้นแสงอาทิตย์ และขณะที่ท่านมองหาแสงสว่าง พระองค์ก็ทำให้มันกลายเป็นความมืดมน และทำให้กลายเป็นความมืดทึบ この章を参照 |
พระองค์ได้ละทิ้งยะฮูดาเด็ดขาดแล้วหรือ, ใจแห่งพระองค์ได้เกลียดเมืองซีโอนหรือ, เหตุผลประการใดพระองค์ได้โบยตีพวกข้าพเจ้า, แลไม่มีที่จะรักษาพวกข้าพเจ้าให้หายเลย. พวกข้าพเจ้าได้คอยดูเพื่อจะได้ความสุข, แลหามีความดีไม่, แลได้คอยหาเวลาที่จะรักษาหาย, แลนี่แน่ะมีแต่ความทุกข์.
แลเขาทั้งหลายไม่ได้ถามว่า, พระยะโฮวาอยู่ที่ไหน, คือผู้ที่ได้พาพวกเราขึ้นมาจากประเทศอายฆุบโต, แลได้นำพวกเราตลอดป่าดงตลอดประเทศทะเลทราย, แลประเทศมีเหวหลายแห่ง, ตลอดประเทศแล้ง, แลที่มีเงาความตาย, ตลอดประเทศที่มนุษย์ผู้ใดผู้หนึ่งไม่ได้ผ่านทะลุไป, แลที่ไม่มีมนุษย์ผู้ใดอาศัยอยู่เลย.
ด้วยว่าวันแห่งพระยะโฮวากำลังมาและจวนจะถึงอยู่แล้ว; คือเป็นวันซึ่งมีความมืดมัว, เป็นวันซึ่งมีเมฆและความมืดทบแผ่กว้างออกไป มีอาการคล้ายแสงสว่างในเวลารุ่งเช้าแผ่ทั่วภูเขา; จะมีพลโยธาอันมีจำนวนเหลือที่จะนับประมาณได้และเข้มแข็ง, ซึ่งไม่เคยมีเช่นนี้แต่โบราณมา, และต่อไปภายหน้าก็จะไม่มีเช่นนี้อีกตลอดหลายชั่วอายุคน.