Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




1ทิโมธี 6:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

4 ผู้​นั้น​เป็น​คน​หัว​สูง​และ​ไม่​รู้จัก​อะไร, แต่​อุด​ตริ​แส่​ซักไซ้​และ​ทุ่ม​เถียง​กัน​ต่างๆ, ซึ่ง​เป็น​เหตุ​ให้​เกิด​ความ​อิจฉา, ความ​ขัด​เคือง​ใจ​กัน, การ​กล่าว​ร้าย​แก่​กัน, และ​ความ​กิน​แหนง​แคลง​ใจ​กัน,

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

4 เขาก็เป็นคนยโสและไม่เข้าใจอะไรเลย เขามีความผิดปกติที่ชอบทุ่มเถียงและโต้แย้งในเรื่องถ้อยคำ ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดการอิจฉา การวิวาท การกล่าวร้าย การไม่ไว้วางใจ

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

4 ผู้​นั้​นก​็เป็นคนทะนงตัวและไม่​รู้​อะไร แต่​ชอบทุ่มเถียงและโต้​แย้​งในเรื่องคำ ซึ่งเป็นเหตุ​ให้​เก​ิดการอิจฉากัน การทะเลาะวิ​วาทก​ัน การกล่าวร้ายกัน การไม่​ไว้​วางใจกัน

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

4 ผู้นั้นก็จองหองลืมตัวและไม่เข้าใจอะไรเลย เขามัวแต่หมกมุ่นกับการถกเถียงโต้แย้งเรื่องคำต่างๆ ซึ่งทำให้เกิดการอิจฉา การแก่งแย่งชิงดี การใส่ร้าย การระแวงกันอันร้ายกาจ

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

4 เขา​ก็​เป็น​คน​ที่​หยิ่งยโส​และ​ไม่​รู้เรื่อง​อะไร​เลย แล้ว​ยัง​เป็น​โรค​ชอบ​เถียง และ​ชอบ​ขัดแย้ง​ใน​ความหมาย​ของ​คำ​ต่างๆ ซึ่ง​ทำให้​เกิด​การ​อิจฉา​ริษยา การ​แก่งแย่ง​ชิงดี การ​ใส่ร้าย​ป้ายสี การ​ระแวง​สงสัยกัน

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

4 ผู้​นั้น​ก็​เป็น​คน​หยิ่ง​ผยอง​และ​ไม่​เข้า​ใจ​สิ่ง​ใด เขา​ชอบ​ใส่​ใจ​ใน​เรื่อง​ปัญหา​โต้​แย้ง และ​วิวาท​ใน​เรื่อง​คำ​พูด​อัน​เป็น​เหตุ​ให้​เกิด​การ​อิจฉา มี​ความ​เห็น​ที่​ไม่​ลง​รอย​กัน ว่า​ร้าย ไม่​ไว้​วางใจ​กัน

この章を参照 コピー




1ทิโมธี 6:4
44 相互参照  

แต่​ปัญหา​ที่​เถียง​กัน​อย่าง​โง่ๆ และ​ไม่​เป็น​สาร​นั้น​จง​เว้น​เสีย, ด้วย​รู้​แล้ว​ว่า​ปัญหา​เหล่านั้น​ก่อ​เหตุ​ให้​เกิด​วิวาท​กัน.


เป็น​คน​ทรยศ, เป็น​คน​หัว​ดื้อ, เป็น​คน​หัว​สูง, เป็น​คน​รัก​การ​สนุกสนาน​มากกว่า​รัก​พระ​เจ้า


อย่า​ให้​สมาชิก​ใหม่ๆ เป็น​เจ้า​อธิการ, เกรง​ว่า​หัว​จะ​สูง, แล้ว​ก็​จะ​เลย​ล้ม​ไป​ถูก​ปรับ​โทษ​เหมือน​อย่าง​มาร​นั้น.


แต่​ว่า​คน​เหล่านี้​พูด​จาบ​จ้วง​ถึง​สิ่ง​ที่​เขา​เอง​ก็​ไม่​รู้จัก​และ​การ​ซึ่ง​เขา​รู้สึก​ตาม​วิสัย, เหมือน​สัตว์​เดียรัจฉาน​ที่​ไม่​มี​ความคิด. เขา​ก็​กระทำ​ตัว​ให้​ชั่ว​ไป​ด้วย​การ​นั้น.


แต่​ว่า​คน​เหล่านั้น​เหมือน​สัตว์​เดียรัจฉาน​ที่​ปราศ​จาก​ความคิด, ที่​เกิด​มา​รัง​แต่​จะ​ถูก​จับ​ฆ่า​ตาย​เปล่า, ยัง​ยืน​พูด​หยาบ​คาย​กล่าว​ด้วย​ข้อความ​ที่​เขา​ไม่​เข้าใจ​เลย, จะ​ต้อง​พินาศ​ใน​การ​ชั่ว​ร้าย​ของ​ตัว​เอง,


จง​สะกิด​ใจ​คน​ทั้ง​หลาย​ให้​ระลึก​ถึง​ข้อความ​เหล่านี้, และ​กำชับ​เขา​จำเพาะ​พระ​เนตร​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า, ไม่ให้​เขา​เถียง​กัน​ใน​เรื่อง​ถ้อยคำ, ซึ่ง​เป็น​การ​หา​ประ​โย​ชน​มิได้, แต่​เป็น​เหตุ​ให้​คน​ที่​ฟัง​เขว​ไป.


คน​เหล่านั้น​มัก​เป็น​คน​บ่น, เป็น​คน​โพนทะนา​โทษ, เป็น​คน​ประพฤติ​ตาม​ความ​ปรารถนา​อัน​ชั่ว​ของ​ตัว, และ​ปาก​เขา​กล่าว​คำ​โอ่​อวด​ต่างๆ, เขา​เป็น​คน​เห็น​แก่​หน้า​คน​เพื่อ​หวัง​ประ​โยชน์​แก่​ตน


เพราะว่า​เขา​พูด​เย่อหยิ่ง​อวด​ตัว, และ​เขา​ใช้​ความ​ปรารถนา​แห่ง​เนื้อ​หนัง, กับ​ความ​กำหนัด, เพื่อ​จะ​ล่อลวง​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​กำลัง​หนี​ไป​จาก​คน​เหล่านั้น​ที่​หลง​ประพฤติ​ผิด.


และ​แม้​ว่า​เขา​ไม่​เข้าใจ​คำ​ที่​เขา​กล่าว ทั้ง​คำ​ที่​เขา​ยืนยัน​แข็งแรง, เขา​ก็​ยัง​ปรารถนา​เป็น​ครู​สอน​พระ​บัญญัติ


ทั้ง​ไม่ให้​เขา​ใส่​ใจ​ใน​เรื่อง​นิยาย​ต่างๆ, และ​เรื่อง​วงศ์​ตระกูล​อัน​ไม่​รู้จัก​จบ, ซึ่ง​เป็น​เหตุ​ให้​เกิด​ปัญหา​มาก​กว่า​ให้​เป็นไป​ตาม​แบบ​แผน​ของ​พระ​เจ้า​ซึ่ง​เกี่ยว​กบ​ความ​เชื่อ.


ดูก่อน​พี่​น้อง​ที่​รัก​ของ​ข้าพ​เจ้า, ท่าน​รู้​ข้อ​นี้​แล้ว. แต่​จง​ให้​ทุก​คน​ว่องไว​ใน​การ​ฟัง, ช้า​ใน​การ​พูด, ช้า​ใน​การ​โกรธ


แต่​ท่าน​จง​หลีก​เสีย​จาก​ปัญหา​ที่​เถียง​กัน​อย่าง​โง่ๆ, และ​จาก​เรื่อง​วงศ์​ตระกูล​และ​การ​เถียง​ทะเลาะ​กัน​ว่า​ด้วย​ข้อ​บัญญัติ. เพราะว่า​การ​อย่าง​นั้น​ไร้​ประ​โยชน์​และ​ไม่​เป็น​เรื่อง​เป็น​ราว.


ครั้น​เปา​โล​กับ​บา​ระ​นา​บา​ได้​ไล่​เลียง​เถียง​กัน​กับ​คน​เหล่านั้น​มากมาย​แล้ว, เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตั้ง​เปาโล​กับ​บา​ระ​นา​บา​กับ​คน​อื่นๆ ใน​จำพวก​นั้น​ให้​ขึ้น​ไป​หารือ​กับ​อัคร​สาวก​และ​ผู้ปกครอง​ใน​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​ด้วย​ข้อ​ที่​เถียง​กัน​นั้น.


เพราะ​เจ้า​พูด​ว่า. ‘เรา​เป็น​คน​มั่ง​มี, ได้​ทรัพย์​สมบัติ​ทวี​มาก​ขึ้น, และ​ไม่​ต้องการ​สิ่ง​หนึ่ง​สิ่ง​ใด​เลย.’ และ​เจ้า​ไม่​รู้​ว่า​เจ้า​เป็น​คน​แร้นแค้น​เข็ญใจ, เป็น​คน​ขัด​สน, เป็น​คน​ตา​บอด, และ​เป็น​คน​เปลือย​กาย​อยู่


คือ​ผู้​กั้น​กาง​ขัดขวาง​และ​ยก​ตัว​ของ​ตน​เอง​ขึ้น​ต่อสู้​อะไรๆ ที่​ได้​ชื่อ​ว่า​เป็น​พระ​เจ้า, หรือ​อะไรๆ ที่​เขา​ไหว้​นมัสการ​นั้น, แล้ว​มัน​ก็​นั่ง​ลง​ใน​โบสถ์​ของ​พระ​เจ้า​สำแดง​ตัว​ของ​ตน​ว่า​เป็น​พระ​เจ้า.


อย่า​ให้​คน​ใด​ตัดสิน​ให้​ท่าน​แพ้​เสีย​บำเหน็จ​ของ​ท่าน​ด้วย​กิริยา​ที่​เขา​ทำ​ที​ถ่อม​ตัว​ลง, และ​ไหว้​ทูต​สวรรค์, และไฝ่​ฝัน​อยู่​ใน​สิ่ง​เหล่านั้น​ที่​เขา​ได้​เห็น, และ​พอง​ตัว​ขึ้น​เปล่าๆ ตาม​ความคิด​ของ​เนื้อ​หนัง, และ​ไม่ได้​ยึด​หน่วง​เอา​ท่าน​ผู้​เป็น​ศีรษะ.


จง​กระทำ​สิ่ง​สาร​พัตร​ให้​ปราศ​จาก​การ​บ่น​และ​การ​ทุ่ม​เถียง​กัน


คือ​ไม่​ทำ​ประการ​ใด​ใน​ทาง​ทุ่ม​เถียง​กัน​หรือ​อวด​ดี​ไป​เปล่าๆ, แต่​ให้​ทุก​คน​มี​ใจ​ถ่อม​ลง​ถือ​ว่า​คน​อื่น​ดีกว่า​ตัว


แท้จริง​มี​บาง​คน​ประกาศ​พระ​คริสต์​ด้วย​ใจ​อิจฉา​และ​ทุ่ม​เถียง​กัน. และ​บาง​คน​ประกาศ​ด้วย​ใจ​หวัง​ดี


เพราะว่า​ถ้า​คน​ใด​ถือ​ตัว​ว่า​เป็น​ใหญ่, แต่​ยัง​ไม่​เป็น​อะไร​เลย, คน​นั้น​ก็​ลวง​ตน​เอง.


อย่า​ให้​เรา​ถือ​ตัว​กัน, ยั่ว​โทสะ​กัน, และ​อิจฉา​กัน​เลย


แต่​ถ้า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​กัด​กัน​และ​กิน​เนื้อ​กัน, จง​ระวัง​ให้​ดี, เกรง​ว่า​จะ​ทำ​ให้​กัน​และ​กัน​ย่อย​ยับ​ไป


เพราะว่า​ถ้า​มี​ผู้ใด​จูง​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ไป​เป็น​ทาส, ถ้า​ผู้ใด​มา​กิน​เลือด​กิน​เนื้อ​ของ​ท่าน, ถ้า​ผู้ใด​มา​จับ​ตัว​ท่าน​ไป​หลอก​ใช้, ถ้า​ผู้ใด​ยก​ตัวเอง​เป็น​ใหญ่, ถ้า​ผู้ใด​ตบ​หน้า​ท่าน. ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​ยอม​ทน​เอา


ข้าพ​เจ้า​ได้​ยิน​เป็น​ต้น​ว่า. เมื่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ประชุม​กัน​ใน​คริสตจักร, ก็​มี​การ​แตก​เป็น​ก๊ก​เป็น​เหล่า​ใน​พวก​ท่าน และ​ข้าพ​เจ้า​เชื่อ​ว่า​ตาม​ซึ่ง​ได้​ยิน​นั้น​คง​มี​ความ​จริง​อยู่​บ้าง.


แต่​ถ้า​ผู้ใด​จะ​เถียง​ไม่​ยอม​เห็น​ข้อ​นี้, ข้าพ​เจ้า​ก็​กล่าว​แต่​ว่า. ฝ่าย​เรา​ก็​ดี ฝ่าย​คริสตจักร​ของ​พระ​เจ้า​ก็​ดี ใช้​แต่​ธรรม​เนียม​อย่าง​นี้


อย่า​ให้​ผู้ใด​หลอกลวง​ตัวเอง. ถ้า​ผู้ใด​ใน​พวก​ท่าน​คิด​ว่า​ตัว​เป็น​คน​มี​ปัญญา​ใน​สมัย​นี้. จง​ให้​ผู้​นั้น​ยอม​เป็น​คน​โง่​จึง​จะ​เป็น​คน​มี​ปัญญา​ได้.


ด้วย​ว่า​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ยัง​อยู่​ฝ่าย​เนื้อ​หนัง​เพราะว่า​เมื่อ​ยัง​อิจฉา​กัน, ขัด​เคือง​ใจ​กัน, ท่าน​ไม่​ได้​อยู่​ฝ่าย​เนื้อ​หนัง​หรือ และ​ไม่ได้​ประพฤติ​ตาม​มนุษย์​ธรรมดา​ดอก​หรือ


ฝ่าย​คน​ที่​ยัง​อ่อน​ใน​ความ​เชื่อ เคร่ง​ใน​ข้อ​หยุมๆ หยิมๆ ก็​จง​รับ​เขา​ไว้, แต่​มิใช่​เพื่อ​จะ​ได้​เถียง​กัน​ด้วย​ข้อ​ที่​เชื่อ​ต่างกัน​นั้น.


เรา​ทั้ง​หลาย​จง​ประพฤติ​ให้​สม​กับ​เวลา​กลางวัน มิใช่​ใน​การ​เลี้ยง​เฮฮา​เสพ​สุรา​เมา​กัน, มิใช่​ใน​การ​เล่น​โลน​ลามก, มิใช่​ใน​การ​วิวาท​ริษยา​กัน,


จง​เป็น​น้ำ​หนึ่ง​ใจ​เดียว​กัน. อย่า​คิด​ใฝ่​สูง, แต่​จง​ถ่อม​ใจ​ลง​ยอม​ทำ​การ​ต่ำ. อย่า​ถือ​ว่า​ตัว​ฉลาด.


แต่​พระ​องค์​จะ​ทรง​พระ​พิโรธ​ลง​พระ​อาชญา​แก่​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​มัก​วิวาท และ​ไม่​ถือ​ตาม​ความ​จริง แต่​ประพฤติ​ตาม​ความ​ชั่ว


แต่​เมื่อ​เป็น​การ​โต้แย้ง​กัน​ถึง​เรื่อง​ถ้อยคำ​กับ​ชื่อ และ​พระ​บัญญัติ​ของ​ท่าน​เอง​แล้ว, ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​วินิจฉัย​เอา​เอง​เถิด เรา​ไม่​อยาก​เป็น​ผู้​พิพากษา​ตัดสิน​ข้อความ​เหล่านั้น.”


ยัง​มี​คน​หนึ่ง​ชื่อ​ซี​โมน​ซึ่ง​เคย​ทำ​เล่ห์​กล​ใน​เมือง​นั้น​แต่​ก่อน, และ​ได้​ทำ​ให้​ชาว​ซะ​มา​เรีย​พิศวง​หลงใหล. เขา​ยก​ตัว​ว่า​เป็น​ผู้วิเศษ.


แต่​ดูเถอะ, เจ้า​ถือศีล​อด​อาหาร​เลย​เกิด​ทะเลาะวิวาท​กัน, และ​ทุบตี​กัน​ด้วย​กำปั่น​อัน​ไม่​เป็นธรรม, การ​อด​อาหาร​ใน​ทำนอง​นั้น​ไม่​ทำ​ให้​เสียง​ของ​เจ้า​ขึ้น​ไป​สู่​เบื้อง​สูง​เลย.


เจ้า​เห็น​คน​ที่​ถือดี​ใน​ปัญญา​ของ​ตนเอง​หรือ? มี​ความ​หวัง​ใน​คน​โฉด​มาก​ยิ่ง​ไป​กว่า​ใน​คน​นั้น​เสีย​อีก.


ผู้​ที่​อวด​ว่า​จะ​ให้​ของกำนัล​แต่​มิ​ได้​ให้​ก็​เปรียบ​เหมือน​เมฆ​และ​ลม​ที่​ไร้​ฝน.


มี​ลาง​คน​ทำที​ว่า​ตน​มั่งคั่ง, แต่​ก็​ยัง​ไม่​มี​อะไร​เลย; มี​ลาง​คน​ทำที​ว่ายาก​จน, แต่​ก็​ยัง​มี​ทรัพย์​มาก​หลาย.


私たちに従ってください:

広告


広告