Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




เพลงคร่ำครวญ 2:10 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

10 บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​ธิดา​แห่ง​ศิโยน นั่ง​นิ่ง​เงียบ​บน​พื้น​ดิน และ​ได้​ปา​ฝุ่น​ผง​ลง​บน​หัว​ของ​ตน และ​สวม​ผ้า​กระสอบ บรรดา​พรหมจาริณี​แห่ง​เยรูซาเล็ม ก็​ได้​ก้ม​หัว​ลง​กับ​พื้น​ดิน

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

10 พวกผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยน นั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดิน เขาเอาผงคลีดินซัดขึ้นบนศีรษะ และนุ่งห่มผ้ากระสอบ บรรดาสาวพรหมจารีแห่งเยรูซาเล็ม ค้อมศีรษะลงจดดิน כ (คาฟ)

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

10 พวกผู้​ใหญ่​ของธิดาแห่งศิโยนก็กำลังนั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดิน เขาทั้งหลายเอาผงคลี​ดิ​นซัดขึ้นบนศีรษะของตัว และนุ่งห่มผ้ากระสอบ สาวพรหมจารีทั้งหลายแห่งกรุงเยรูซาเล็มคอตกไปถึ​งด​ิน

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

10 เหล่าผู้อาวุโสของเยรูซาเล็ม นั่งซึมอยู่ที่พื้นท่ามกลางความเงียบสงัด โปรยฝุ่นธุลีบนศีรษะ และนุ่งห่มผ้ากระสอบ บรรดาหญิงสาวแห่งเยรูซาเล็ม ซบหน้าลงกับพื้นด้วยความอับอาย

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

10 พวก​ผู้อาวุโส​ของ​นางสาว​ศิโยน ต่าง​พา​กัน​นั่งเงียบ​อยู่​กับพื้น พวกเขา​ต่าง​ก็​โยน​ฝุ่น​ลง​บน​หัว​ของตน พวกเขา​สวมใส่​เสื้อผ้า​กระสอบ พวก​หญิงสาว​บริสุทธิ์​ของ​เยรูซาเล็ม​ต่าง​ก้มหัว​ลง​ถึง​พื้น​ด้วย​ความเสียใจ

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

10 เหล่า​ผู้ปกครอง​ของ​บุตร​แห่ง​ซี​โอน, ก็​กำลัง​นั่ง​อยู่​บน​พื้น​แผ่น​ดิน, และ​ไม่​ได้​พูดจา​ประการ​ใด; เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​ผงคลี​ดิน​ซัด​ขึ้น​บน​ศีรษะ​ของ​ตัว, เขา​ทั้ง​หลาย​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​กะ​สอบ: สาวๆ ทั้ง​หลาย​แห่ง​ยะ​รู​ซา​เลม​คือ​ตก​ถึง​ดิน.

この章を参照 コピー




เพลงคร่ำครวญ 2:10
26 相互参照  

จะ​มี​การ​ร้อง​คร่ำครวญ​และ​เศร้า​โศก​อยู่​ที่​ประตู​เมือง​ของ​นาง นาง​จะ​นั่ง​อยู่​ที่​พื้น​ดิน​อย่าง​สิ้น​เนื้อ​ประดา​ตัว


พวก​เขา​นุ่ง​ห่ม​ผ้า​กระสอบ ทุก​คน​ร้อง​รำพัน​และ​น้ำตา​ไหล​พราก ที่​ดาดฟ้า​และ​ที่​ลาน​ชุมนุม


ใน​วัน​นั้น เพลง​ใน​วิหาร จะ​กลาย​เป็น​การ​ร้องไห้​ฟูมฟาย” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ประกาศ​ดังนี้ “มี​ร่าง​คน​ตาย​มาก​มาย พวก​เขา​ถูก​โยน​ไว้​เกลื่อนกลาด จง​เงียบ​เถิด”


พวก​เขา​จะ​สวม​ผ้า​กระสอบ​และ​ตก​อยู่​ใน​สภาพ​ที่​หวาด​หวั่น จะ​อับอาย​ขาย​หน้า​และ​ถูก​โกน​ผม


ปล่อย​ให้​เขา​นั่ง​อย่าง​เงียบๆ ตาม​ลำพัง เมื่อ​พระ​องค์​วาง​แอก​บน​ตัว​เขา


ถนน​หน​ทาง​ที่​นำ​ไป​สู่​ศิโยน​ร้อง​รำพัน เพราะ​ไม่​มี​ใคร​ไป​ยัง​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ ทุก​ประตู​เมือง​ของ​นาง​ก็​ว่าง​เปล่า ปุโรหิต​โอด​ครวญ บรรดา​หญิง​บริสุทธิ์​ของ​นาง​ทน​ทุกข์ และ​นาง​เอง​ก็​เจ็บ​ปวด​รวด​ร้าว


เมือง​ซึ่ง​เคย​มี​ประชาชน​อาศัย​อยู่ กลับ​อยู่​อย่าง​โดด​เดี่ยว​อะไร​เช่น​นี้ นาง​ซึ่ง​เคย​ยิ่ง​ใหญ่​ใน​บรรดา​ประชา​ชาติ กลับ​เป็น​เหมือน​แม่​ม่าย นาง​ซึ่ง​เคย​เป็น​เจ้า​หญิง​ใน​ท่าม​กลาง​แคว้น​ทั้ง​หลาย กลับ​กลาย​เป็น​ทาส​เสีย​แล้ว


โอ ธิดา​พรหมจารี​แห่ง​บาบิโลน​เอ๋ย จง​ลง​มา​นั่ง​ใน​ฝุ่น นั่ง​บน​พื้น​ดิน​โดย​ไม่​มี​บัลลังก์ โอ ธิดา​ของ​ชาว​เคลเดีย เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​ชื่อ​ว่า อ่อนโยน​และ​บอบบาง​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว


โยชูวา​จึง​ฉีก​เสื้อ​ผ้า​ของ​ตน​และ​ซบ​หน้า​ลง​กับ​พื้น ณ เบื้อง​หน้า​หีบ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จน​กระทั่ง​ตก​เย็น บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​อิสราเอล​กระทำ​เช่น​เดียว​กัน และ​ต่าง​ก็​ซัด​ฝุ่น​ผง​ลง​บน​หัว​ของ​ตน


พวก​เขา​จะ​ปา​ฝุ่น​ผง​ลง​บน​หัว​ของ​เขา​พลาง​ร้องไห้​และ​ร้อง​คร่ำครวญ พร้อม​กับ​ส่งเสียง​ร้อง​ว่า “ความ​วิบัติ ความ​วิบัติ เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​เอ๋ย เมือง​ซึ่ง​ทุก​คน​ที่​มี​เรือ​เดิน​ทะเล​ได้​ร่ำรวย​ขึ้น ก็​เพราะ​ความ​มั่งมี​ของ​นาง แต่​ภาย​ใน​ชั่วโมง​เดียว​นาง​ก็​ถูก​ทำลาย​เสีย​สิ้น


ใน​วัน​นั้น พรหมจาริณี​รูป​งาม​และ​ชาย​หนุ่ม​ร่าง​กำยำ จะ​สลบ​จาก​การ​กระหาย​น้ำ


ฉะนั้น ผู้​ฉลาด​รอบคอบ​จะ​นิ่ง​เงียบ​ใน​เวลา​เช่น​นี้ เพราะ​เป็น​กาลวิบัติ


จง​ร้อง​รำพัน​อย่าง​พรหม​จาริณี​ที่​สวม​ผ้า​กระสอบ เพื่อ​คู่หมั้น​ใน​วัย​สาว​ของ​นาง


ที่​พวก​เขา​จะ​โกน​ผม​ก็​เป็น​เพราะ​เจ้า และ​ใช้​ผ้า​กระสอบ​คาด​เอว และ​ร้อง​คร่ำครวญ​ด้วย​จิต​ใจ​อัน​เจ็บ​ปวด​รวด​ร้าว และ​ร้อง​รำพัน​อย่าง​ขมขื่น​เพื่อ​เจ้า


บรรดา​ผู้​สูง​อายุ​เลิก​ให้​คำ​ปรึกษา​ที่​ประตู​เมือง ชาย​หนุ่ม​หยุด​เล่น​ดนตรี


บรรดา​ผู้​นำ​ถูก​พวก​เขา​แขวน​คอ ไม่​มี​ใคร​เคารพ​ต่อ​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่


พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทำ​ให้​พวก​เขา​กระจัด​กระจาย​กัน​ออก​ไป พระ​องค์​ไม่​คุ้ม​ครอง​ดูแล​พวก​เขา​อีก​ต่อ​ไป บรรดา​ปุโรหิต​ไม่​ได้​รับ​เกียรติ ไม่​มี​ใคร​สน​ใจ​บรรดา​ผู้​นำ


บรรดา​ผู้​ที่​ครั้ง​หนึ่ง​เคย​รับ​ประทาน​ของ​เอร็ดอร่อย กลับ​ต้อง​นอน​ตาย​ที่​ถนน บรรดา​ผู้​ที่​ได้​รับ​การ​เลี้ยง​ดู​อย่าง​หรูหรา บัดนี้​นอน​อยู่​บน​กอง​ขี้​เถ้า


แล้ว​พวก​เรา​จะ​นั่ง​เฉย​อยู่​ทำไม เรา​มา​รวม​พวก​กัน เรา​ไป​ยัง​เมือง​ที่​คุ้ม​กัน​ไว้​อย่าง​แข็ง​แกร่ง​กัน​เถิด และ​ไป​ตาย​กัน​ที่​นั่น​เสีย​เลย เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เรา​ลงโทษ​ให้​พวก​เรา​ตาย และ​ได้​ให้​น้ำ​เป็น​พิษ​แก่​เรา​ดื่ม เพราะ​พวก​เรา​ทำ​บาป​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า


“โอ ธิดา​ของ​ชาว​เคลเดีย​เอ๋ย จง​นั่ง​ใน​ความ​เงียบ และ​ย่าง​เข้า​สู่​ความ​มืด เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​ชื่อ​ว่า เป็น​ราชินี​แห่ง​อาณาจักร​ทั้ง​หลาย​อีก​ต่อ​ไป​แล้ว


เอลียาคิม​บุตร​ฮิลคียาห์​ผู้​บริหาร​วัง เชบนา​เลขา​ของ​กษัตริย์ และ​โยอาห์​บุตร​อาสาฟ​ผู้​บันทึก​สาสน์​จึง​ฉีก​เสื้อ​ผ้า​ของ​ตน ไป​หา​เฮเซคียาห์​และ​บอก​ท่าน​ว่า​ผู้​บังคับ​กองพัน​พูด​อะไร​บ้าง


ทามาร์​เอา​ขี้เถ้า​โปรย​บน​ศีรษะ​ของ​เธอ ฉีก​เสื้อ​คลุม​ยาว​ที่​สวม​อยู่ มือ​กุม​ศีรษะ​ร้อง​ครวญคราง​เสียง​ดัง​ขณะ​ที่​เดิน​จาก​ไป


จะ​มี​กลิ่น​เน่า​เหม็น​แทน​น้ำหอม และ​เส้น​เชือก​แทน​เข็มขัด หัว​ล้าน​แทน​ทรง​ผม​งาม​สลวย กระโปรง​ทำ​จาก​ผ้า​กระสอบ​แทน​เสื้อ​คลุม​ยาว​หรู และ​รอย​ตีตรา​ด้วย​เหล็ก​เผา​แทน​ความ​งาม


พวก​เขา​จะ​ส่ง​เสียง​ร้อง​ตะโกน และ​ร้องไห้​อย่าง​ขมขื่น ปา​ขี้​เถ้า​บน​หัว​ตน​เอง และ​เกลือก​กลิ้ง​บน​ขี้​เถ้า


เมื่อ​กษัตริย์​แห่ง​นีนะเวห์​ได้ยิน​เรื่องราว ท่าน​จึง​ลุก​ขึ้น​จาก​ที่​นั่ง ถอด​เสื้อ​คลุม​ออก คลุม​กาย​ด้วย​ผ้า​กระสอบ และ​นั่ง​บน​กอง​ขี้เถ้า


私たちに従ってください:

広告


広告