Biblia Todo Logo
オンライン聖書

- 広告 -




เยเรมีย์ 52:6 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

6 วัน​ที่​เก้า​ของ​เดือน​สี่ ทุพภิกขภัย​รุนแรง​ที่​สุด​เกิด​ขึ้น​ใน​เมือง จน​ไม่​มี​อาหาร​ให้​แก่​ประชาชน​ของ​แผ่นดิน

この章を参照 コピー


その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

6 เมื่อถึงวันที่ 9 ของเดือนที่ 4 เกิดการกันดารอาหารรุนแรงในกรุงนั้น ไม่มีอาหารให้แก่ประชาชนของแผ่นดิน

この章を参照 コピー

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

6 เมื่อวั​นที​่​เก​้าของเดือนที่​สี​่​การก​ันดารอาหารในกรุงนั้​นร​้ายกาจมาก จนไม่​มี​อาหารเลยสำหรับประชาชนแห่งแผ่นดิน

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

6 เมื่อถึงวันที่เก้าของเดือนที่สี่ กรุงนี้ก็กันดารอาหารอย่างหนักจนไม่มีอาหารรับประทานเลย

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

6 ใน​วัน​ที่​เก้า เดือน​สี่ ความ​อดอยาก​ใน​เมืองนั้น​ก็​แสน​สาหัส​นัก จน​ไม่มี​อาหาร​ให้​ประชาชน​กินกัน

この章を参照 コピー

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

6 แล​ใน​เดือน​สี่​นั้น​เป็น​วันที่​เก้า, ก็​บังเกิด​อดอยาก​ข้าว​แพง​ใน​เมือง, จน​ไม่​มี​อาหาร​ที่​จะ​ให้​ไพร่พล​เมือง​ใน​ประเทศ​กิน​เลย.

この章を参照 コピー




เยเรมีย์ 52:6
23 相互参照  

ใน​ปี​ที่​สิบ​เอ็ด​ของ​รัชสมัย​เศเดคียาห์ วัน​ที่​เก้า​ของ​เดือน​ที่​สี่ กำแพง​เมือง​ถูก​พัง​ลง


ดู​เถิด สิ่ง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ กำลัง​ยึด​ไป​จาก​เยรูซาเล็ม​และ​ยูดาห์ ก็​คือ​หลัก​ค้ำจุน​และ​เสบียง ทั้ง​อาหาร​และ​น้ำ


“เจ้านาย​ผู้​เป็น​กษัตริย์ ชาย​เหล่า​นี้​ได้​ทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​ต่อ​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ใน​ทุก​เรื่อง เขา​ให้​เยเรมีย์​ลง​ไป​อยู่​ใน​บ่อ​เก็บ​น้ำ ท่าน​จะ​ต้อง​หิว​ตาย​ที่​นั่น เพราะ​ไม่​มี​อาหาร​เหลือ​อยู่​ใน​เมือง​แล้ว”


วัน​ที่​เก้า​ของ​เดือน​สี่ ทุพภิกขภัย​รุนแรง​ที่​สุด​เกิด​ขึ้น​ใน​เมือง จน​ไม่​มี​อาหาร​ให้​แก่​ประชาชน​ของ​แผ่นดิน


พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​กล่าว​ดัง​นี้ “การ​อด​อาหาร​ใน​เดือน​ที่​สี่ เดือน​ที่​ห้า เดือน​ที่​เจ็ด และ​เดือน​ที่​สิบ จะ​เป็น​โอกาส​ของ​ความ​ร่าเริง​และ​น่า​ยินดี และ​งาน​ฉลอง​ความ​รื่นเริง​ใจ​สำหรับ​ยูดาห์ ฉะนั้น​จง​รัก​ความ​จริง​และ​ความ​สงบ​สุข”


เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนี้​ว่า “จะ​เลว​ร้าย​ยิ่ง​กว่า​นั้น​เพียง​ไร​ถ้า​เรา​ให้​ความ​วิบัติ​ทั้ง​สี่​เป็น​การ​ลง​โทษ​เยรูซาเล็ม คือ​การ​ฆ่า​ฟัน ทุพภิกขภัย สัตว์​ป่า และ​โรค​ระบาด เพื่อ​กำจัด​ทั้ง​มนุษย์​และ​สัตว์​ให้​หมด​สิ้น​ไป​จาก​แผ่นดิน


ภาย​นอก​มี​การ​สู้​รบ โรค​ระบาด และ​การ​อด​อยาก​เกิด​ขึ้น​ภาย​ใน บรรดา​ผู้​ที่​อยู่​ใน​ไร่​นา​จะ​ตาย​ด้วย​คม​ดาบ และ​บรรดา​ผู้​ที่​อยู่​ใน​เมือง​จะ​ถูก​การ​อด​อยาก​และ​โรค​ระบาด​กำจัด​เสีย​สิ้น


ผิว​หนัง​ของ​พวก​เรา​ร้อน​เหมือน​เตา​อบ เรา​หิว​โหย​จน​เป็น​ไข้


ยิ่ง​กว่า​นั้น เรา​จะ​ทำ​ให้​เสียง​ยินดี​และ​เบิกบาน​ใจ เสียง​ของ​เจ้า​บ่าว​และ​เจ้า​สาว การ​โม่​แป้ง และ​แสง​จาก​ตะเกียง​ยุติ​ลง


ผู้​ที่​อยู่​ใน​เมือง​นี้​จะ​ตาย​ด้วย​การ​สู้รบ การ​อดอยาก และ​ด้วย​โรค​ระบาด แต่​ผู้​ที่​ออก​ไป​และ​ยอม​จำนน​กับ​พวก​ชาว​เคลเดีย​ที่​ใช้​กำลัง​ล้อม​เมือง ก็​จะ​มี​ชีวิต​คง​อยู่ และ​จะ​เอา​ชีวิต​หนี​รอด​ไป​ได้


เรา​จะ​ทำ​ให้​พวก​เขา​กิน​เนื้อ​ลูก​ชาย​และ​ลูก​สาว​ของ​ตน​เอง และ​ทุก​คน​จะ​กิน​เนื้อ​เพื่อน​บ้าน​ใน​ยาม​ถูก​ล้อม​และ​เป็น​ทุกข์ อัน​เกิด​จาก​ศัตรู​ของ​พวก​เขา​เอง และ​จาก​บรรดา​ผู้​ที่​ตาม​ล่า​ชีวิต​ซึ่ง​ทำ​ให้​พวก​เขา​ลำบาก’


และ​เมื่อ​พวก​เขา​ถาม​เจ้า​ว่า ‘จะ​ให้​พวก​เรา​ไป​ไหน’ เจ้า​จง​ตอบ​พวก​เขา​ว่า ‘พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ว่า ผู้​ที่​ถูก​กำหนด​ให้​ตาย​ก็​จะ​ต้อง​ตาย ผู้​ที่​ถูก​กำหนด​ให้​สู้รบ​ก็​จะ​ออก​ไป​สู้รบ ผู้​ที่​ถูก​กำหนด​ให้​อดอยาก​ก็​จะ​อดอยาก และ​ผู้​ที่​ถูก​กำหนด​ให้​เป็น​เชลย​ก็​จะ​เป็น​เชลย’”


ชีวิต​ของ​เขา​จะ​ดับ​ลง​ด้วย​ความ​หิว​โหย และ​ถูก​กลืน​กิน​ด้วย​ความ​ร้อน​ดั่ง​เพลิง​และ​โรค​ระบาด​ร้าย​แรง และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เขา​ถูก​รังควาน​ด้วย​สัตว์​ป่า และ​ด้วย​พิษ​ของ​สัตว์​เลื้อยคลาน​ที่​อยู่​บน​ดิน


เวลา​เรา​ทำ​ให้​พวก​เจ้า​ขาด​แคลน​อาหาร หญิง 10 คน​จะ​ใช้​เตา​อบ​ขนมปัง​เพียง​เตา​เดียว เขา​จะ​ชั่ง​ขนมปัง​แจก​ตาม​น้ำ​หนัก​ให้​พวก​เจ้า​รับ​ประทาน แต่​ก็​จะ​ไม่​อิ่ม


ดังนั้น​กษัตริย์​เศเดคียาห์​จึง​ออก​คำ​สั่ง และ​เยเรมีย์​ถูก​ส่ง​ไป​ที่​ลาน​ทหาร​ยาม ให้​ท่าน​ได้​รับ​ขนมปัง​ประจำ​ทุก​วัน​จาก​ครัว​ของ​คน​ทำ​ขนมปัง จนกระทั่ง​ไม่​มี​ขนมปัง​ใน​เมือง​อีก ดังนั้น​เยเรมีย์​จึง​ยังคง​อยู่​ที่​ลาน​ทหาร​ยาม​ต่อ​ไป


ชน​ชาติ​ทั้ง​ปวง​ของ​เมือง​โอด​ครวญ ขณะ​ที่​หา​อาหาร​กิน จน​ถึง​กับ​แลก​อาหาร​ด้วย​ของ​มี​ค่า​ของ​ตน เพื่อ​ประทัง​ชีวิต “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ดู​เถิด ข้าพเจ้า​ถูก​ดู​หมิ่น”


เมื่อ​เรา​ยิง​ศร​แห่ง​ความ​อด​อยาก​ที่​นำ​ความ​ตาย​และ​หายนะ​มา​ยัง​เจ้า เรา​จะ​ทำ​เพื่อ​ให้​เจ้า​พินาศ เรา​จะ​นำ​ความ​อด​อยาก​มา​ให้​เจ้า​มาก​ยิ่ง​ขึ้น และ​จะ​ทำ​ให้​อาหาร​ขาด​แคลน


“บุตร​มนุษย์​เอ๋ย เมื่อ​แผ่นดิน​ใด​กระทำ​บาป​ต่อ​เรา​ด้วย​ความ​ไม่​ภักดี และ​เรา​ยื่น​มือ​ของ​เรา​ออก​เพื่อ​ลง​โทษ​และ​ทำ​ให้​แผ่นดิน​นั้น​ขาด​แคลน​อาหาร และ​เกิด​ทุพภิกขภัย​ใน​แผ่นดิน อีก​ทั้ง​สังหาร​ผู้​คน​และ​สัตว์​เลี้ยง​ของ​พวก​เขา


ใน​วัน​แรก​ของ​เดือน​สาม ปี​ที่​สิบ​เอ็ด​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ดังนี้​ว่า


私たちに従ってください:

広告


広告