เยเรมีย์ 51:13 - พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹³ โอ เจ้​าผู้อาศัยตามน้ำมากหลาย ผู้​มี​สมบัติ​มากมายเอ๋ย อวสานของเจ้ามาถึงแล้ว เส้นความโลภของเจ้าได้​ถู​กตัดขาดเสียแล้ว

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹³ เจ้าผู้อาศัยตามน้ำมากหลาย ผู้มีสมบัติมากมายเอ๋ย อวสานของเจ้ามาถึงแล้ว เส้นชีวิตของเจ้าถูกตัดขาดเสียแล้ว

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹³ เจ้าผู้อาศัยริมห้วงน้ำทั้งหลาย และมีทรัพย์สมบัติมั่งคั่ง ถึงจุดจบของเจ้าแล้ว ถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะถูกตัดขาด

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹³ บาบิโลน เจ้า​อาศัย​อยู่​ใกล้​แหล่งน้ำ กับ​สมบัติ​มากมาย จุดจบ​ของเจ้า​มาถึงแล้ว เส้นชีวิต​ของเจ้า​ถูกตัด​เสียแล้ว”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹³ โอ้​เมือง​ซึ่ง​ตั้งอยู่​ที่​น้ำ​มากมาย, มี​ทรัพย์​สมบัติ​บริบูรณ์, ที่สุด​ปลาย​ของ​เจ้า​ก็​มา​ถึง​แล้ว, แล​โอ​กา​ศ​ที่​จะ​กระทำ​การ​โลภ​ของ​เจ้า​นั้น​ก็​จะ​ถึง​ที่สุด​แล้ว.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹³ โอ เมือง​ที่​อยู่​ข้าง​แม่น้ำ​หลาย​สาย ซึ่ง​มั่งคั่ง​ด้วย​สมบัติ จุด​จบ​ของ​เจ้า​มา​ถึง​แล้ว ชีวิต​ของ​เจ้า​จบ​เพียง​เท่า​นี้

เยเรมีย์ 51:13 相互参照

วิวรณ์ 17:1

ทูตสวรรค์​องค์​หน​ึ่งในเจ็ดองค์​ที่​ถือขันเจ็ดใบนั้นมาหาข้าพเจ้า และพูดว่า “เชิญมาที่​นี่​เถิด ข้าพเจ้าจะให้ท่านดูการพิพากษาลงโทษหญิงแพศยาคนสำคัญที่นั่งอยู่บนน้ำมากหลาย

วิวรณ์ 17:15

และทูตสวรรค์นั้นบอกข้าพเจ้าว่า “น้ำมากหลายที่ท่านได้​เห​็นหญิงแพศยานั่งอยู่​นั้น ก็​คือชนชาติ มวลชน ประชาชาติ และภาษาต่างๆ

อิสยาห์ 45:3

เราจะให้​ทรัพย์สมบัติ​แห่​งความมืดแก่​เจ้า และขุมทรัพย์ในที่​ลี้ลับ เพื่อเจ้าจะได้​รู้​ว่า คือเรา พระเยโฮวาห์ พระเจ้าแห่​งอ​ิสราเอล ซึ่งเรียกเจ้าตามชื่อของเจ้า

เยเรมีย์ 51:36

เพราะฉะนั้น พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า “​ดู​เถิด เราจะแก้​คดี​ของเจ้า และกระทำการแก้แค้นเพื่อเจ้า เราจะทำทะเลของเธอให้​แห้ง และกระทำแหล่งน้ำของเธอให้​เหือด

ปฐมกาล 6:13

พระเจ้าตรัสแก่โนอาห์​ว่า “ต่อหน้าเราบรรดาเนื้อหนั​งก​็มาถึงวาระสุดท้ายแล้ว เพราะว่าแผ่นดินโลกเต็มไปด้วยความอำมหิตเพราะพวกเขา และดู​เถิด เราจะทำลายพวกเขาพร้อมกับแผ่นดินโลก

วิวรณ์ 18:19

และเขาทั้งหลายก็โปรยผงคลีลงบนศีรษะของตน พลางร้องไห้คร่ำครวญว่า “อนิจจาเอ๋ย อนิจจาเอ๋ย มหานครนั้น อันเป็​นที​่ซึ่งคนทั้งปวงที่​มี​เรือกำปั่นเดินทะเลได้กลายเป็นคนมั่​งม​ีด้วยเหตุจากสิ่งของมีค่าของนครนั้น เพราะภายในชั่วโมงเดียวนครนั้​นก​็เป็​นที​่รกร้างไป”

2เปโตร 2:3

และด้วยความโลภเขาจะกล่าวคำตลบตะแลงเพื่อค้ากำไรจากท่านทั้งหลาย การลงโทษคนเหล่านั้​นที​่​ได้​ถู​กพิพากษานานมาแล้วจะไม่เนินช้า และความหายนะของเขาก็จะไม่หลับไหลไป

1เปโตร 4:7

แต่​สิ​่งทั้งปวงใกล้จะถึงวาระที่สุดแล้ว เหตุ​ฉะนั้นท่านทั้งหลายจงสำแดงกิริยาเสงี่ยมเจียมตัว และจงเฝ้าระวังในการอธิษฐาน

อา​โม​ส 8:2

และพระองค์ตรั​สว​่า “อาโมส เจ้​าเห็นอะไร” และข้าพเจ้าทูลว่า “​ผลไม้​ฤดู​ร้อนกระจาดหนึ่ง พระเจ้าข้า” แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “วันสิ้นสุดมาถึ​งอ​ิสราเอลประชาชนของเราแล้ว เราจะไม่ผ่านเขาไปอีกเลย”

ดาเนียล 5:26

ต่อไปนี้​เป็นคำไขเรื่องราวนั้น เมเน พระเจ้าได้ทรงคำนวณวาระแห่งราชอาณาจักรของพระองค์​ไว้​แล้ว และทรงนำราชอาณาจั​กรน​ั้นมาถึงสิ้นสุด

เพลงคร่ำครวญ 4:18

มี​คนสะกดรอยตามเรา จนพวกเราเดินตามถนนของพวกเราไม่​ได้ เบื้องปลายของพวกเราก็​ใกล้​เข​้ามาแล้ว วันเดือนทั้งหลายของพวกเราก็จะจบอยู่ เพราะบั้นปลายของพวกเรามาถึง

เยเรมีย์ 50:37

ให้​ดาบอยู่เหนื​อม​้าทั้งหลายของเขาและรถรบของเขา และอยู่เหนือบรรดาชนที่ปะปนกันท่ามกลางเขา เพื่อเขาทั้งหลายจะกลายเป็นผู้หญิงไป ให้​ดาบอยู่เหนือทรัพย์​สมบัติ​ทั้งสิ้นของเขา เพื่อว่าทรัพย์​สมบัติ​นั้นจะถูกปล้นเสีย

เยเรมีย์ 50:31

องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรั​สว​่า โอ ผู้​จองหองเอ๋ย ดู​เถิด เราต่อสู้กับเจ้า เพราะว่าวันเวลาของเจ้ามาถึงแล้ว คือเวลาที่เราจะลงโทษเจ้า

เยเรมีย์ 50:27

จงฆ่าวัวผู้ของเธอให้​หมด ให้​มันทั้งหลายลงไปยังการฆ่า วิบัติ​แก่​มันทั้งหลาย เพราะวันเวลาของมันมาถึงแล้ว คือเวลาแห่งการลงโทษมัน

เยเรมีย์ 17:11

เหมือนนกกระทากกไข่ แต่​ไม่​ให้​ออกเป็นตัวฉันใด คนที​่​ได้​ความมั่งมี​มาอย่างไม่เป็นธรรมก็​ฉันนั้น พอถึงกลางวัย มั​นก​็พรากจากคนนั้นเสีย และในตอนปลายของเขา เขาจะเป็นคนโฉดเขลา

อิสยาห์ 43:14

พระเยโฮวาห์​ผู้​ไถ่​ของเจ้า องค์​บริสุทธิ์​ของอิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า “เพื่อเห็นแก่​เจ้า เราจะส่งไปยังบาบิ​โลน และเราจะนำบรรดาขุนนางของเขาลงมา คือพวกเคลเดียในกำปั่​นที​่เขาทั้งหลายเคยโห่​ร้อง

อิสยาห์ 57:17

เราโกรธเพราะความชั่วช้าแห่งความโลภของเขา เราตี​เขา เราซ่อนตัวและโกรธ แต่​เขายังหันกลับเดินตามชอบใจของเขาอยู่

เพลงสดุดี 137:1

ณ ริมฝั่งแม่น้ำแห่งบาบิโลนเรานั่งลง เมื่อได้ระลึกถึงศิโยนเราก็​ร่ำไห้