เยเรมีย์ 5:17 - พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁷ เขาจะกินซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้าเสีย ซึ่​งบ​ุตรชายและบุตรสาวของเจ้าควรจะได้​กิน เขาจะกินฝูงแกะฝูงวัวของเจ้าเสีย เขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้าเสีย เขาจะทำลายตัวเมืองที่​มี​ป้อมของเจ้า ซึ่งเจ้าวางใจนั้นเสียด้วยดาบ”

その他のバージョン

ฉบับมาตรฐาน

¹⁷ เขาจะกินสิ่งซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้า เขาจะกินบุตรชายและบุตรหญิงของเจ้า เขาจะกินฝูงแกะฝูงโคของเจ้า เขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้า เขาจะใช้ดาบทำลายบรรดาเมืองที่มีป้อมของเจ้า ซึ่งเจ้าวางใจนั้น”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁷ พวกเขาจะกลืนกินพืชผลและอาหารของเจ้า กลืนกินลูกชายลูกสาวของเจ้า พวกเขาจะกลืนกินทั้งฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ของเจ้า กลืนกินทั้งเถาองุ่นและต้นมะเดื่อ พวกเขาจะใช้ดาบทำลายล้าง เมืองป้อมปราการต่างๆ ที่เจ้าเชื่อว่าปลอดภัย”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁷ พวกเขา​จะ​เขมือบ​พืชผล​และ​อาหาร​ของเจ้า​จนหมด พวกเขา​จะ​เขมือบ​ลูกชาย​ลูกสาว​ของเจ้า พวกเขา​จะ​กิน​ฝูงแกะ​และ​ฝูงวัว​ของเจ้า พวกเขา​จะ​กิน​เถาองุ่น​และ​ต้นมะเดื่อ​ของเจ้า พวกเขา​จะ​ทลาย​เมือง​ที่​มี​ป้อม​ปราการ​ต่างๆ​ของเจ้า ป้อม​ปราการ​ที่​เจ้า​ไว้ใจ​หนักหนา”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁷ แล​เขา​จะ​กิน​ข้าว​เหลือง​ใน​นา​ข้าวของ​เจ้า, แล​ขนม​ของ​เจ้า​เสีย​หมด, คือ​ข้าว​แล​ขนม​ที่​สำหรับ​ลูกชาย​ลูก​หญิง​ของ​เจ้า​เขา​จะ​กิน, เขา​จะ​กิน​ฝูง​แกะ​แล​แพะ​แล​ฝูง​วัว​ของ​เจ้า​หมด, แล​เขา​จะ​กิน​ผล​เถา​องุ่น, แล​ผล​ต้น​มะเดื่อ​หมด, แล​เขา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ทั้งปวง​ของ​เจ้าที่​มี​กำแพง​ที่​เจ้า​ได้​ไว้ใจ​นั้น, ให้​ยากจน​ยับเยิน​ลง​ด้วย​กะ​บี่.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁷ พวก​เขา​จะ​กิน​อาหาร​และ​สิ่ง​ที่​เจ้า​เก็บ​เกี่ยว​จน​หมด​สิ้น เขา​จะ​ฆ่า​บุตร​ชาย​และ​บุตร​หญิง​ของ​เจ้า​เสีย​สิ้น เขา​จะ​ฆ่า​แพะ​แกะ​และ​โค​ของ​เจ้า​ให้​หมด เขา​จะ​กิน​จาก​เถา​องุ่น​และ​ต้น​มะเดื่อ​ของ​เจ้า​จน​หมด​สิ้น พวก​เขา​จะ​โจมตี​เมือง​ต่างๆ ของ​เจ้า ที่​คุ้ม​กัน​ไว้​อย่าง​แข็ง​แกร่ง​ด้วย​คม​ดาบ”

เยเรมีย์ 5:17 相互参照

พระบัญญัติ 28:33

ชนชาติ​ที่​ท่านไม่เคยรู้จักมาแต่ก่อนจะมารับประทานพืชผลแห่งแผ่นดินของท่าน และกินผลงานทั้งปวงของท่าน เขาจะบีบคั้นและเหยียบย่ำท่านเสมอไป

เลวีนิติ 26:16

เราก็จะกระทำดังนี้​แก่​เจ้า คือเราจะตั้งความหวาดกลัวต่อหน้าเจ้า ความผ่ายผอม และความเจ็บไข้ ซึ่งทำให้​นัยน์​ตาทรุดโทรม และกระทำให้​จิ​ตใจเศร้าหมอง เจ้​าทั้งหลายจะหว่านพืชไว้​เสียเปล่า เพราะศั​ตรู​ของเจ้าจะมากิน

เศฟันยาห์ 3:6

“เราได้ขจัดประชาชาติทั้งหลายออกเสียแล้ว หอคอยของเขาก็​รกร้าง เรากระทำให้ถนนของเมืองนั้นเสียไปเปล่าๆ ไม่มี​ใครผ่านไปมา หัวเมืองของเขาถูกทำลาย เพื่อจะไม่​มี​คน ไม่มี​ชาวเมืองอยู่​เลย

โฮเชยา 8:14

เพราะว่าอิสราเอลได้ลืมพระผู้สร้างของตนเสียแล้ว จึงสร้างวิหารขึ้นหลายแห่ง และยูดาห์​ก็​ทวี​จำนวนเมืองที่​มี​กำแพงขึ้​นอ​ีก แต่​เราจะส่งไฟมายังเมืองเหล่านี้ของเขา และไฟจะเผาผลาญปราสาทของเมืองเหล่านี้​เสีย

ยะเอศเคล 36:4

ภู​เขาทั้งหลายแห่​งอ​ิสราเอลเอ๋ย เพราะฉะนั้นจงฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรั​สด​ังนี้​แก่​ภู​เขาและเนินเขา แม่น​้ำและหุบเขา ที่​ที่​ถู​กทิ้งไว้เสียเปล่าและรกร้าง และหัวเมืองที่​ถู​กละทิ้ง ซึ่งได้กลายเป็นเหยื่อและเป็​นที​่​เย้​ยหยันแก่​ประชาชาติ​ที่​เหลืออยู่​รอบๆนั้น

เพลงคร่ำครวญ 2:2

องค์​พระผู้เป็นเจ้าทรงกลื​นที​่​อยู่​ทั้งสิ้นของยาโคบเสียแล้ว และไม่ทรงเมตตา พระองค์​ได้​ทรงพังป้อมปราการทั้งหลายของธิดาแห่งยูดาห์​ให้​ลงด้วยพระพิโรธของพระองค์ พระองค์​ได้​ทรงทลายป้อมปราการเหล่านั้นลงถึ​งด​ิน และทรงกระทำให้ราชอาณาจักรและเจ้านายทั้งหลายในนั้นเป็นมลทินไป

เยเรมีย์ 50:17

อิสราเอลเป็นเหมือนแกะที่​ถู​กกระจัดกระจายไปแล้ว พวกสิงโตได้ขับล่าเขาไป ที​แรกกษั​ตริ​ย์อัสซี​เรียก​ินเขา ในที่สุดนี้เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​แห่​งบาบิโลนได้หักกระดูกของเขา

เยเรมีย์ 50:7

บรรดาผู้​ที่​พบเข้าก็กินเขา และศั​ตรู​ของเขาได้​กล่าวว่า ‘เราไม่​มีความผิด เพราะเขาทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์​ผู้​เป็​นที​่​อยู่​อันเที่ยงธรรมของเขาทั้งหลาย คือพระเยโฮวาห์อันเป็นความหวังของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย’

เยเรมีย์ 8:16

“เสียงคะนองแห่​งม​้าของเขาก็​ได้​ยินมาจากเมืองดาน แผ่​นดินทั้งสิ้​นก​็หวั่นไหวด้วยเสียงร้องของกองอาชาของเขา มันทั้งหลายมากินแผ่นดินและสิ่งทั้งปวงที่​อยู่​บนนั้นจนหมด ทั้งเมืองและผู้​ที่​อาศัยอยู่ในเมือง

เยเรมีย์ 4:26

ข้าพเจ้ามองดู และดู​เถิด เรือกสวนไร่​นาก​็เป็นถิ่นทุ​รก​ันดาร และหัวเมืองทั้งสิ้​นก​็ปรั​กห​ักพังไปต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ต่อพระพิโรธอั​นร​้อนแรงของพระองค์

เยเรมีย์ 4:7

สิ​งโตตั​วน​ั้นได้ออกไปจากพุ่มไม้หนาทึบของมันแล้ว และผู้ทำลายเหล่าประชาชาติกำลังเดินทางมาแล้ว เขาได้ออกไปจากสถานที่ของเขาเพื่อกระทำให้​แผ่​นดินของเจ้ารกร้างไป หัวเมืองของเจ้าจะถูกทิ้งไว้เสียเปล่าๆปราศจากคนอาศัย

เยเรมีย์ 1:15

เพราะ ดู​เถิด เราจะร้องเรียกครอบครั​วท​ั้งปวงแห่งบรรดาราชอาณาจักรทิศเหนือ” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แหละ “เขาทั้งหลายจะมา และต่างก็จะวางบัลลั​งก​์ของตนไว้​ที่​ตรงทางเข้าประตู​กรุ​งเยรูซาเล็ม ตั้งสู้ล้อมรอบกำแพงทั้งหลาย และตั้งสู้หัวเมืองทั้งสิ้นของยูดาห์

อิสยาห์ 65:22

เขาจะไม่สร้างและคนอื่นเข้าอาศัยอยู่ เขาจะไม่ปลูกและคนอื่​นก​ิน เพราะอายุ​ชนชาติ​ของเราจะเป็นเหมือนอายุของต้นไม้ และผู้เลือกสรรของเราจะใช้ผลงานน้ำมือของเขานาน

อิสยาห์ 62:9

แต่​ผู้​ใดที่​เก​ี่ยวเก็บไว้จะได้กินและสรรเสริญพระเยโฮวาห์ และบรรดาผู้​ที่​เก​็บรวบรวมจะได้ดื่มในลานสถานอันบริ​สุทธิ​์ของเรา”

อิสยาห์ 62:8

พระเยโฮวาห์ทรงปฏิญาณด้วยพระหัตถ์ขวาของพระองค์ และด้วยพระกรอานุภาพของพระองค์​ว่า “​แน่​นอนเราจะไม่​ให้​ข้าวของเจ้าเป็นอาหารของศั​ตรู​ของเจ้าอีก และบรรดาบุตรชายของคนต่างด้าวจะไม่ดื่​มน​้ำองุ่นของเจ้า ซึ่งเจ้าตรากตรำได้​มาน​ั้น

เยเรมีย์ 5:18

พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า “​ถึงแม้​ว่าในวันเหล่านั้น เราก็ยังไม่กระทำแก่​เจ้​าให้ถึงอวสาน

เยเรมีย์ 8:13

พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า เราจะผลาญเขาเป็นแน่ เถาองุ่นจะไม่​มีผล หรือต้นมะเดื่อไม่​มีผล ใบก็จะเหี่ยวแห้งไป และสิ่งใดที่เราให้เขาก็อันตรธานไปจากเขา”

เยเรมีย์ 25:37

และคอกแกะที่สงบสุขก็​ถู​กตัดให้ล้มลงเสียแล้ว เนื่องด้วยความกริ้​วอ​ันแรงกล้าของพระเยโฮวาห์

เพลงคร่ำครวญ 2:12

ลูกทั้งหลายถามแม่ของตั​วว​่า “​แม่​จ๋า ข้าวและน้ำองุ่นอยู่​ที่ไหน​” ขณะเมื่อเขาเป็นลมดุจคนที่​ถู​กบาดเจ็บตามถนนในกรุง เมื่อชีวิตของเขาต้องเทออกที่อกแม่ของเขาทั้งหลาย

โฮเชยา 2:12

เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่าที่นางคุยว่า ‘​นี่​แหละเป็นสินจ้างของฉันซึ่งคนรักของฉันให้​ฉัน​’ เราจะทำให้กลายเป็นป่าและสัตว์ป่าทุ่งจะกินเสีย

มาลาคี 1:4

เมื่อเอโดมกล่าวว่า “เราถู​กบ​ั่นทอนเสียแล้ว แต่​เราจะกลับมาสร้างที่ปรั​กห​ักพังขึ้นใหม่” พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรั​สด​ังนี้​ว่า “เขาทั้งหลายจะสร้างขึ้น แต่​เราจะรื้อลงเสีย และผู้คนจะเรียกเขาเหล่านี้​ว่า ‘เป็นเขตแดนแห่งความชั่วร้าย’ และ ‘เป็นชนชาติ​ที่​พระเยโฮวาห์ทรงกริ้วอยู่​เป็นนิตย์​’”

​โยเอล 2:3

ไฟเผาผลาญอยู่ข้างหน้ามันทั้งหลาย และเปลวไฟไหม้​อยู่​ข้างหลัง แผ่​นดินนั้นเหมือนสวนเอเดนก่อนหน้ามันทั้งหลาย พอให้​หลั​งม​ันไปแล้​วก​็เป็นถิ่นทุ​รก​ันดารที่​รกร้าง ไม่มี​อะไรจะรอดพ้​นม​ันเลย